De 50 figuren van 2023 (50-41): van vergeten landgenoot tot Hoefkens' 2e queeste

De 50 figuren van 2023 (50-41): van vergeten landgenoot tot Hoefkens' 2e queeste

27-12-2023 15:00 Laatste update: 29-12-2023 22:30

Het nieuwe jaar staat voor de deur. Dat betekent niet alleen vooruit blikken, maar ook nog één keer over de schouder kijken naar 2023. In het jaar van de historische dubbel van Royal Antwerp FC staken een heleboel figuren hun hoofd boven het maïsveld uit, Belgen of buitenlanders die hun brood verdienen in ons land. VoetbalPrimeur.be tracht daar een eigenzinnige top-50 uit samen te stellen. In deze aflevering: nummers 50 tot en met 41.

50. Will Still
Een ietwat vergeten landgenoot, maar wel eentje die flink naam gemaakt heeft in het afgelopen jaar. Op amper 31-jarige leeftijd heeft Still de Ligue 1 nu al veroverd. In maart zette hij een Frans record op zijn naam: nooit eerder slaagde een debuterende trainer erin om zeventien competitiewedstrijden op rij niet te verliezen. Ook in het huidige seizoen doet zijn Stade Reims het naar behoren. Als achtste komt het slechts één puntje te kort voor een (virtueel) Europees ticket. Still is hot en droomde al luidop van Engeland, het land van zijn roots. Go for it!

49. Maxim De Cuyper
Wat een boerenjaar heeft de avontuurlijke vleugelverdediger achter de rug. Bij KVC Westerlo paste hij zich moeiteloos aan de standaarden van de hoogste klasse aan. Club Brugge wreef zich in de handen: in de zomer zou het jeugdproduct zijn kans krijgen in de West-Vlaamse hoofdstad. Die heeft De Cuyper met beide handen gegrepen. Ook een trapje hoger strooit de sierlijke linkspoot met de assists in het rond. Stilaan klopt hij luid aan de deur van de Rode Duivels.

 
 
 
 
 
Dit bericht op Instagram bekijken
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Een bericht gedeeld door Club Brugge (@clubbrugge)

48. Dimitri de Condé
Een vaste klant in de top-50. Ei zo na mocht De Condé op 4 juni een nieuwe titel op zijn bureau zetten, ware er niet de legendarische schicht van Toby Alderweireld. Dat smaakte naar meer. In de zomermercato liet KRC Genk op Mike Trésor na geen noemenswaardige basiskracht vertrekken. De groep samenhouden en ditmaal wél de oppergaai afschieten, luidde het credo van De Condé. Voorlopig is die aanpak nog niet volledig goed uitgedraaid. Mogelijk lag dat op de maag bij de Limburger toen die neus aan neus ging staan met Jan Vertonghen. Ook bij bestuurslui kan de spanning zwaar doorwegen.

47. Kasper Schmeichel
Zijn indrukwekkende palmares ten spijt heeft de Deense goalie een eerder meewarige ontvangst gekregen in België. Dat Maxime Dupé zonder blikken of blozen aan de kant werd geschoven, deed zijn imago al geen deugd, ook al kon hij daar zelf niets aan doen. Vervolgens dook er hier en daar wat hoongelach op over Schmeichels gewicht, zeker omdat hij in zijn eerste weken niet al te veel ballen uit zijn kooi veegde. Of hoefde te vegen? Geleidelijk aan knokt hij zich terug, met enkele puike prestaties in de voorbije weken tot gevolg. Zoals echte kampioenen maakt kritiek hem beter, zo lijkt het.

46. Johan Bakayoko
Eén van de frisse gezichten die de Belgische fans weer doen dromen van eremetaal. Bij PSV heeft Bakayoko zich doorheen 2023 opgewerkt tot ware sensatie. De flankaanvaller bezit alle troeven waarbij de Europese top gaat likkebaarden: versnelling, kracht, dribbelvermogen, een scherpe voorzet en een straf linkerbeen. Ook de bondscoach had dat talent meteen opgemerkt. Bij de Rode Duivels is de Antwerpenaar in geen tijd uitgegroeid tot een vaste waarde in de kern. De toekomst ligt aan zijn voeten.

45. 90 minutes
In navolging van MidMid veroverden ook een resem andere voetbalpodcasts het Belgische landschap. Daarin staat ‘90 minutes’ nu al enige tijd te boek als een gesmaakte wekelijkse afspraak. Onder leiding van Sam Kerkhofs, Gilles De Coster en Filip Joos wordt in (ruim langer dan) 90 minuten teruggeblikt op de recente voetbalactualiteit. Ook minder fanatieke fans komen er aan hun trekken en leerden er op die manier Tuur Dierckx en Daan Heymans kennen als sympathieke heren voetballers.

44. Thorgan Hazard
De transferzomer van RSC Anderlecht viel al geslaagd te noemen, maar in de late uurtjes voegde Jesper Fredberg er nog een klapper van formaat aan toe. Een decennium nadat hij de Gouden Schoen in ontvangst mocht nemen, streek Thorgan Hazard terug neer op onze velden. Daar had paars-wit best een vorstelijk loon voor over. Die investering wierp ook haar vruchten af, al ligt de veelvoudige Rode Duivel inmiddels sinds november in de lappenmand. Wie weet, loodst hij Anderlecht na Nieuwjaar wel terug naar de successen van weleer.

43. Hugo Cuypers
Voor het eerst sinds 2010 (!) beschikte de topschutter van de Jupiler Pro League nog eens over een Belgisch paspoort. Zijn eerste seizoen bij KAA Gent rondde de spits af met 34 rozen. Fenomenaal! De Gouden Stier op zijn rug paste hem als gegoten, want Cuypers teert in grote mate op zijn onaflatende draafwerk en uitgekiende looplijnen. Na een moeilijkere start van de huidige jaargang kwam hij de laatste tijd weer boven water. De Rode Duivels? Ondanks de frisse wind die daar waait, kreeg onze tweetalige landgenoot nog geen oproepingsbrief in de bus.

42. Eddy Snelders
Uitgerekend op Sinterklaas lag er een onaangenaam pakje onder aan de schouw ten huize Snelders. Er raakte bekend dat de gerespecteerde analist gearresteerd was op verdenking van exhibitionisme. Snelders zelf reageerde ruiterlijk: hij was er als de kippen bij om zijn fout toe te geven en benadrukte dat hij hulp nodig heeft om aan zichzelf te werken. Een nobele insteek, al zal het zijn gevierde carrière als co-commentator geen heil brengen. Aan ruim twintig jaar op de radio komt zo een bitter en abrupt einde.

41. Carl Hoefkens
Van een abrupt einde gesproken: vorig jaar bij Kerst kreeg Hoefkens zijn C4 voorgeschoteld op Jan Breydel. Ondanks die pijnlijke ervaring ging de oud-verdediger afgelopen zomer een volgende pittige uitdaging aan. Op Sclessin werd hij eigenlijk onmiddellijk met argwaan ontvangen, niet in het minst in de Waalse media. Tijdens de eerste twintig speeldagen kende Standard af en toe een fraaie opleving, maar even vaak zakte het door de ondergrens. Vooral bij een (zoveelste) gebrek aan passie mocht Hoefkens het voor de camera’s komen uitleggen, nu eens in het Nederlands, dan weer in het Frans. Ook 2024 belooft geen gezondheidswandeling te worden.