Club en Gent te koop: poort naar buitenlandse eigenaars staat wagenwijd open

Club en Gent te koop: poort naar buitenlandse eigenaars staat wagenwijd open

02-06-2023 13:00 Laatste update: 03-06-2023 23:20
20

Zakcentje op overschot? Met Club Brugge en KAA Gent staan dezer dagen twee der grootste voetbalclubs uit ons land te koop. Mogelijke overnemers moeten zich nog aandienen, maar aangezien beiden een internationaal adviesbureau onder de arm hebben genomen, is de kans reëel dat die buiten de landsgrenzen gevonden worden. Het zou het lijstje aan buitenlandse eigenaars in het Belgische voetbal enkel langer maken … VoetbalPrimeur.be schetst hoe de macht op een tiental jaar tijd volledig verschoven is.

Begin februari verscheen er een bordje ‘te koop’ aan de Ghelamco Arena. Vorige week verraste Club Brugge door dat voorbeeld te volgen. Na ruim een decennium uitstekend management oordeelt Bart Verhaeghe dat de tijd gekomen is om de fakkel door te geven. Het leidt geen twijfel dat de zakenman zijn best zal doen om Blauw-Zwart in goede handen over te laten. Of er door die handen Belgisch of buitenlands bloed stroomt, is anno 2023 een irrelevante vraag geworden. De voorbije jaren hebben ook niet-Belgische, ja zelfs exotische investeerders immers eenvoudig hun weg gevonden naar ons voetbal. Niemand zou er gek van opkijken mocht Club en/of Gent de volgende in het rijtje zijn.

Die trend werd gezet door … KAS Eupen, of all clubs! De toenmalige tweedeklasser liet zich in 2012 definitief overnemen door de Aspire Academy, de voetbalschool uit Qatar die ook voordien al haar stempel drukte op het beleid Am Kehrweg. Zo’n samenwerking gaf De Panda’s voldoende financiële zekerheid, maar was voornamelijk aantrekkelijk op spelersvlak. Vanuit Qatar vlogen elk seizoen wel enkele beloftevolle jongeren in die het klappen van de zweep moesten leren in onze Oostkantons. Mede dankzij de inbreng van die Aspire-talenten slaagde Eupen erin om op te klimmen naar de JPL én zich daar tot op de dag van vandaag te handhaven. Inmiddels heeft de Aspire Academy haar inbreng echter wel fors ingetrokken, dus het is maar de vraag of de club geen terugval zal kennen.

Destijds keek men hier en daar met een half opgetrokken wenkbrauw naar het project in Eupen, maar ach, Duitstalig België, daar lag niemand écht wakker van. Een decennium later moeten we evenwel vaststellen dat het model ook bij andere JPL-clubs in voege is, weliswaar in de vorm van buitenlandse moederclubs. Cercle Brugge liet zich verleiden door AS Monaco, OH Leuven deelt dezelfde eigenaar met Leicester City, Manchester City ging het zelfs in de Lommelse Sahara zoeken en recenter bouwde Union Saint-Gilloise nauwe banden op met Brighton & Hove Albion. Aan het begin van zulke partnerships doken (onvermijdelijk) enkele kinderziektes op, maar eigenlijk kleurt de balans bij elk van die drie clubs momenteel overwegend groen.


Deniz Undav (rechts op de foto) brak vorig seizoen helemaal door bij Union en speelde zich zo in de kijker van zusterclub Brighton.

Who run the world? Investeringsmaatschappijen
Andere clubs zijn dan weer in handen van één persoon, die grotendeels in staat voor de kapitaalvoorziening. Op dat vlak was KV Kortrijk de primus. In 2015 betaalde Vincent Tan ongeveer vijf miljoen euro voor de meerderheid van de aandelen. Nu, acht jaar later, heeft hij besloten om zijn speeltje door te verkopen. Mét winst uiteraard: naar verluidt mikt de Maleisische ondernemer op minstens twaalf miljoen. Dat toont meteen ook de keerzijde van de medaille. Rijke overnemers zien een club in de eerste plaats als een investering, die vroeg of laat moet renderen. Dat hoeven trouwens niet altijd buitenlanders te zijn, denk maar aan Marc Coucke (RSC Anderlecht) of Paul Gheysens (Royal Antwerp FC). De strengere regels rond de Financial Fair Play proberen zoveel mogelijk te waken over externe kapitaalinjecties, zodat ze geen enorm sportief onevenwicht veroorzaken in de competitie.

Onder het motto ‘eendracht maakt macht’ is het tegenwoordig zeldzamer geworden dat één man de plak zwaait. Daarentegen schieten investeringsgroepen met interesse in voetbal als paddenstoelen uit de grond. Die buitenlandse evolutie heeft intussen ook de JPL overspoeld. Op Stayen spreekt iedereen nu een woordje Japans, terwijl KVC Westerlo zich liet overhalen door een aantrekkelijk aanbod uit Turkije. Sinds een jaar wordt ook Standard Luik bestuurd door een buitenlandse maatschappij. Het Amerikaanse 777 Partners heeft naast De Rouches ook andere gerespecteerde clubs in haar portefeuille zitten, zoals Sevilla FC of Genoa FC. Meer dan ooit vormt het Belgische voetbal een knooppunt in een internationaal netwerk.

Ook onze topclubs (zullen) bezwijken
Die overname van Standard luidde hoogstwaarschijnlijk de volgende fase van de buitenlandse overheersing in. Tot dan toe bleven de topclubs in Belgische handen, aangezien zij erg aantrekkelijk waren voor binnenlands geld. Ook daar lijkt de kentering nu ingezet, getuige de stappen die eerst Gent en later Club hebben ondernomen. In totaal zijn op dit moment 17 van de 24 Belgische profclubs in handen van een uitheemse club, persoon of investeringsgroep. Met andere woorden: bij slechts zeven ploegen is de scepter nog rood-geel-zwart getint.


Bron: Sporza

Ook bij de acht profclubs uit de voorbije Challenger Pro League (met uitzondering van de belofte-elftallen dus) wordt dus al lang niet meer uitsluitend Vlaams of Frans gesproken in de bestuurskamers. Integendeel, daar is het aantal Belgische eigenaars nog letterlijk op één vinger te tellen. Enkel Lierse SK beschikt met Luc Van Thillo nog over een grote baas die lokaal verankerd is. Voor het overige zijn werkelijk alle windstreken vertegenwoordigd, van de Verenigde Staten tot het Midden-Oosten. Zelfs het tweede niveau in België is blijkbaar voldoende aanlokkelijk om de sprong te wagen.

Vreemde eend in de bijt is KRC Genk. De Limburgers gaan nog steeds door het leven als een vzw, waardoor er officieel geen eigenaar is. Ook in de mijnstad klinken de discussies telkens luider: is het geen tijd om die structuur te wijzigen en eventueel vers kapitaal aan boord te halen? Zelfs KV Mechelen, toch een volksclub bij uitstek, ging deze jaargang overstag. Stamnummer 25 voelde dat het hoe langer hoe lastiger wordt om sportieve successen te beleven zonder financiële slagkracht. De Nederlander Philippe van Esch moet daarvoor zorgen. Club Brugge en Gent zijn vast van plan om datzelfde pad te bewandelen, al hopen zij voldoende centen te vinden om hen aan de Belgische top te houden. Of, wie weet, nog een trapje hoger te mikken …