Strupar blikt terug op Racing Genk: "Mooiste moment van mijn carrière"

Branko Strupar schreef in 1999 geschiedenis door kampioen te worden bij KRC Genk. Twintig jaar later heeft de Kroaat nog altijd een groot hart voor Genk, zo vertelt hij ook in Sport/Voetbalmagazine.

"Ik blijf een heel speciale relatie met Racing behouden, ik keer er vaak terug met vrienden en daar houden die allemaal van, want ze worden er even goed ontvangen als ik", lacht de Kroaat.

De titel van dit jaar is mooi, maar volgens Strupar kan die niet vergeleken worden met de eerste landstitel. "In onze tijd was de sfeer nog gekker, omdat de club toen voor de allereerste keer in zijn geschiedenis kampioen werd. Nu, in mei na de laatste wedstrijd tegen Standard, kwamen veel supporters naar mij toe om mij over die tijd aan te spreken. "Je bent een held", "je bent een monument", zegden ze. Sindsdien is de club nog drie keer kampioen geweest, maar die titel in 1999 was de allermooiste én bovendien het allermooiste moment van mijn carrière."

Strupar heeft veel te danken aan coach Aimé Anthuenis. "Anthuenis herhaalde almaar dat we niet aan de titel mochten denken en moesten focussen op de eerstvolgende wedstrijd. Na Nieuwjaar zijn we Standard in eigen huis gaan aftroeven. Ik scoorde twee keer en we wonnen met 2-4. Vanaf dan dacht ik: we kunnen aan de titel beginnen denken. Enkele dagen later maakte ik er weer twee en wonnen we met 1-2 in Aalst, nadat we er 1-0 achter waren gekomen. Daar begreep ik dat we vertrokken waren om kampioen te spelen."

Strupar zal dat jaar hoe dan ook nooit vergeten. "1999 was echt een gouden jaar: in januari de Gouden Schoen, begin mei papa van Dora, twee weken later landskampioen en in augustus Belgisch international."