VP’s Elf, de linksachter: De Cuyper bevestigt en Gent vond onverhoopt pareltje

VP’s Elf, de linksachter: De Cuyper bevestigt en Gent vond onverhoopt pareltje

25-12-2023 14:00 Laatste update: 26-12-2023 11:49
10

Op woensdag 27 december staan de laatste duels uit de Jupiler Pro League van 2023 gepland. Aangezien de competitie dan exact halverwege is, met twintig speeldagen op een totaal van veertig, gaat VoetbalPrimeur.be in deze kerstperiode op zoek naar de grootste uitblinkers van de voorbije eerste seizoenshelft. In deze vierde aflevering: de jacht op een linksachter.

Gerardo Arteaga (KRC Genk)
De Mexicaan is mogelijk bezig aan zijn afscheidstournee in ons land. America, een topclub uit zijn thuisland, trekt namelijk hard aan zijn mouw. Begrijpelijk, want Arteaga behoort nu al jaren tot de betere linksachters uit de JPL. Met Joris Kayembe kreeg hij er afgelopen zomer een te duchten concurrent bij, maar eigenlijk beslechtte de Latino die strijd vrij eenvoudig in zijn voordeel. Kayembe duimt alvast mee dat America doorduwt.

Ludwig Augustinsson (RSC Anderlecht)
Een portie ervaring, daar had de recordkampioen nood aan. En dus voegde Jesper Fredberg naast onder meer Thomas Delaney en Mats Rits ook nog deze Augustinsson aan de paars-witte kern toe. Die bracht wat er van hem verwacht werd. Verdedigend beheerst de Zweed alle kneepjes van het vak om niet al te zwaar in de problemen te komen. Aan de overzijde pakt hij geregeld uit met een precieze voorzet. In zijn schaduw kan Moussa N’Diaye leren uit zijn ervaring.

Eric Bocat (Sint-Truiden)
In zijn derde seizoen op het hoogste niveau drukt de 24-jarige Fransman zijn vetste stempel. Dat heeft ongetwijfeld te maken met de aanstelling van Thorsten Fink, die Sint-Truiden veel aantrekkelijker en zelfverzekerder laat opbouwen. Daar plukt Bocat de vruchten van. Dankzij de uitstekende wisselwerking met uitblinker Aboubakary Koita is de Truiense linkerflank één van de meest gevreesde uit onze competitie. Aan snelheid geen gebrek!

Archie Brown (KAA Gent)
Zelfs Hein Vanhaezebrouck had de meerwaarde van deze zomerdeal niet voorspeld. Het was dan ook even slikken toen Brown halverwege november uitviel. Tot dan had de linkspoot zich ontpopt tot regelrechte sensatie. De Brit met Jamaicaanse roots bezit alle troeven die het moderne voetbal verlangt: rappe benen, krachtig lichaam, fijne voetjes en ook nog eens een motor om 95 minuten lang in overdrive te gaan. De Buffalo’s kijken reikhalzend uit naar zijn terugkeer.

Maxim De Cuyper (Club Brugge)
Het scheelde niet veel of we hadden de jonge Bruggeling ook bij het lijstje van rechtsachter opgenomen. Dat verrassende experiment van Ronny Deila pakt immers prima uit. Als linksvoetige heeft De Cuyper uiteraard een voorliefde voor de linkerkant, waar hij door blessureleed bij Bjorn Meijer ook het vaakst acteerde. Na zijn ontluiking in de Kempen bewijst de belofte-international dat hij ook aan de Belgische top vlot kan meedraaien, zeker op aanvallend vlak. Vooral zijn statistieken ogen weer onnatuurlijk voor een verdediger: één doelpunt, vijf assists.

Daam Foulon (KV Mechelen)
Toegegeven: wie hem bij zijn Mechelse debuut eind juli zag sukkelen tegen Club Brugge, durfde nooit vermoeden dat Foulon eind december een kanshebber zou zijn op deze eretitel. Het pleit enkel voor de gestage ontwikkeling die hij heeft doorgemaakt. Vooral zijn fysieke capaciteiten zijn indrukwekkend. Als een echte tank draaft Foulon over zijn flank heen, om zowel voorin als achteraan zijn steentje bij te dragen. Een speler zoals ze die bij Malinwa graag toejuichen.

Hamza Mendyl (OH Leuven)
Na het vertrek van Marc Brys valt er niet bepaald beterschap te merken aan Den Dreef. Ook Mendyl is in dat bedje ziek. Zonde, want in het eerste deel van de heenronde was de Marokkaanse sneltrein een gesel voor zijn rechtstreekse tegenstanders. Het merendeel van de gevaarlijke aanvallen van OHL verliep toen over zijn flank. Als Mendyl in de (korte) winterstop datzelfde niveau terugvindt, heeft de club er een belangrijke troefkaart bij om degradatie te ontlopen.