Kiyine worstelt nog steeds met spectaculair ongeval: "Besef dat ik veel geluk had"
Zowat een half jaar geleden haalde Sofian Kiyine alle voorpagina's en nieuwsuitzendingen. De spelers van Oud-Heverlee Leuven vloog met zijn sportwagen aan hoge snelheid over een rond punt, waarna hij in een sporthal terecht kwam. Als bij wonder overleefde iedereen het spectaculaire ongeval, ook hijzelf. Die klap heeft wel sporen voor het leven nagelaten.
Op 30 maart veranderde het leven van Kiyine voorgoed. Onze landgenoot, die in de jeugdreeksen voor Marokko uitkwam, had die dag te veel gedronken. Naar eigen zeggen ging het om drie tot vier gin-tonics. In zijn bloed werd 1,6 promille alcohol teruggevonden, maar hij "verkeerde niet in staat van dronkenschap'. Vervolgens ging het helemaal mis. Kiyine zou een flauwte gekregen hebben en verloor daardoor aan hoge snelheid de controle over het stuur.
De lichamelijke schade, met onder meer een gebroken ruggenwervel, is intussen hersteld. "Mentaal heb ik het heel zwaar gehad", stelt Kiyine bij Het Nieuwsblad. "Ik heb dingen moeten ondergaan die niet hadden gehoeven. De kritiek via sociale media, de bedreigingen die ik zelfs ontving. Boodschappen waarin ik dood werd gewenst", deelt hij mee. Zelf kan Kiyine die berichten best plaatsen, maar voor zijn familie is het zwaarder. Vooral zijn moeder heeft het lastig. Zij zit in een depressie, aldus Kiyine.
De middenvelder probeert uit te leggen wat er in het hoofd van zijn familieleden omgaat. "Ze hadden hun zoon kunnen verliezen. Ik had verlamd kunnen zijn. Dan valt het hen zwaar om dergelijke zaken te moeten lezen. We leven in een tijd waarin het oordeel al geveld is nog voor een rechter dat doet."
Het herstelproces
Kiyine heeft ook zelf lessen getrokken uit zijn horrorcrash. Zo zal hij nooit nog een druppel alcohol aanraken. Psychologische bijstand heeft hem deugd gedaan, net als zijn geloof. "Dat ik nog in leven ben, dat is een boodschap van God", omschrijft hij. Daarnaast volgt Kiyine ook een cursus over verkeersveiligheid.
Wat hem misschien het hardst met de neus op de feiten gedrukt heeft, is dan weer zijn vrijwilligerswerk in een revalidatiecentrum. "Ik help mensen die een ongeluk hadden. Mensen met geamputeerde ledematen, mensen die deels verlamd zijn. Soms zijn het echt stommiteiten met heel zware gevolgen", vertelt hij. Het heeft zijn ogen alvast doen opengaan.