Club Brugge kroont zich tot kampioen: een coronajaar met ups en downs

Club Brugge kroont zich tot kampioen: een coronajaar met ups en downs

20-05-2021 23:10 Laatste update: 21-05-2021 09:00
7

Club Brugge mag zich de kampioen van 2020-2021 en heeft na razend spannende Play-Offs de titel dan toch beet. Het werd een seizoen met grote ups, maar ook downs voor de Bruggelingen. VoetbalPrimeur.be blikt voor u terug op het voorbije seizoen.

Slecht begonnen, toch half gewonnen
In veel gevallen is het spreekwoord 'goed begonnen, half gewonnen' ook een correcte prognose van het seizoen, maar dat was bij Club Brugge niet het geval. De Bruggelingen begonnen ambitieus aan het seizoen en konden een week voor de competitie begon al een prijs in de wacht slepen met de Beker van België.

De tegenstander: Royal Antwerp FC, zonder doelman en met nieuwe coach Ivan Leko. Na de titel van vorig jaar leek Club Brugge dan ook deze prijs in de wacht te gaan slepen, maar we kregen een bijzonder zwak Club Brugge te zien. Blauw-Zwart maakte uiteindelijk geen kans tegen Antwerp en ging met 1-0 onderuit tegen The Great Old.

Een slecht begin van het seizoen. Een slecht begin dat bleef nazinderen. Club Brugge verloor de eerste competitiewedstrijd van Sporting Charleroi en ging enkele weken later op speeldag 3 nog onderuit tegen K. Beerschot V.A. Die nederlagen bleken echter ook een positieve impact gehad te hebben. Van onderschatting was er de weken daarna niet langer sprake en de focus van de Brugse spelersgroep lag weer vol op de competitie en die titel.

De veranderingen, deel 1
Philippe Clement besloot in de weken daarop zijn ploeg op enkele plaatsen te veranderen en gaf onder andere Simon Deli en vooral Eder Balanta steeds minder speelminuten. Dat bleek ook succesvol te zijn.

Balanta was niet langer de kampioenenmaker van vorig seizoen en werd terecht op de bank gezet ten voordele van Mats Rits. Philippe Clement koos er daarop volgend ook voor om voor een 4-3-3 systeem te kiezen en gaf Odilon Kossounou de kans om zich te bewijzen. De Ivoriaan speelde zich in de ploeg en viel er niet meer uit. Daarnaast kon het plots ook rekenen op een nieuw goudhaantje: Noa Lang.

De Nederlander moest voorin voor wat meer concurrentie zorgen, maar presteerde meteen boven de verwachtingen. In zijn tweede wedstrijd wist hij al te scoren en werd hij al snel een absolute sterkhouder bij de Bruggelingen. Zijn doorbraak bleek de katalysator te zijn voor een nieuwe Brugse titel.

Zware weken
In de weken na het verlies tegen Beerschot slaagde Club Brugge er zes competitiewedstrijd na elkaar in om niet te verliezen en leek het niet meer af te stoppen. Maar toen kwamen de zware Europese weken eraan. Club Brugge werd in de Champions League ingedeeld in een groep met Zenit Sint-Petersburg, Lazio Roma en Borussia Dortmund. Niet makkelijk, maar een groep die perspectieven opent. En dat leek ook voor wat mindere focus gezorgd te hebben.

In de Europese weken wist Club Brugge op Europees vlak wel te overtuigen, maar speelde het onder andere gelijk tegen Oud-Heverlee Leuven, KV Mechelen en Royal Excel Mouscron. Club Brugge kon zich echter aan één ding optrekken, ook de concurrenten hadden het moeilijk.

Revelaties K. Beerschot V.A en Sporting Charleroi leken plots op weg naar een topseizoen, maar ook KRC Genk toonde zich en kroonde zich uiteindelijk ook tot herfstkampioen. De Limburgers bleken de grote titeluitdager van Club Brugge te blijven.


De veranderingen, deel 2
De symbolische titel voor KRC Genk werd uiteindelijk een prikkel voor de spelersgroep van Club Brugge, dat toch motivatie leek te moeten puren uit externe factoren. Op 20 december werd KRC Genk gekroond tot herfstkampioen na Brugs verlies tegen KAA Gent (0-1), de tien(!) competitiewedstrijden daarop pakte Club Brugge telkens de overwinning.

Op transfervlak werd er opnieuw flink wat veranderd bij Club Brugge en zag het onder andere Krépin Diatta, Emmanuel Dennis, Siebe Schrijvers, Simon Deli en Michael Krmencik vertrekken. Met Tahith Chong, Nabil Dirar, Stefano Denswil en vooral Bas Dost kreeg Club Brugge echter extra bloed, een nieuwe adem en nieuwe schwung in de ploeg.

Club Brugge was in de maanden januari en februari niet af te stoppen, terwijl concurrent Genk plots niet meer wist wat winnen was. In de maand januari won het slechts twee(!) van de zeven competitiewedstrijden en bleef het maar zakken in het klassement. Club Brugge daarentegen bleef de voorsprong op de concurrentie maar vergroten en kon de reguliere competitie uiteindelijk afsluiten met zestien punten voorsprong op Royal Antwerp FC en twintig punten voorsprong op KRC Genk.

Niet freewheelend naar de titel
De Bruggelingen kenden een goede anderhalve wintermaand en leek niet meer van de titel te houden. Toch kreeg Club Brugge midden februari een klap die de weken (en maanden) daarop bleef nazinderen.

Club Brugge was één van de enige Belgische ploegen die wist te overwinteren in Europa en moest midden februari nog richting het ingesneeuwde Oekraïne reizen voor een confrontatie tegen Dinamo Kiev. Dat deed het echter niet met de sterkste elf, want net in die periode was er een bijzonder grote coronauitbraak bij de toekomstige landskampioen.

Philippe Clement, Stefano Denswil, Matej Mitrovic, Hans Vanaken, Mats Rits, Charles De Ketelaere, Noa Lang en Eduard Sobol. Allen bleken ze het coronavirus opgelopen te hebben en moesten ze enkele weken in quarantaine. Het verstoorde de goede flow waarin Club Brugge zat en bleef ook nazinderen.

In de Europa League toonde Club Brugge zich nog sterk, maar bleek het missen van enkele belangrijke pionnen te sterk om Dinamo Kiev uit te schakelen. Ook in de Beker van België liep het plots fout af en in de maand maart moest Club Brugge vooral de wonden likken en fysiek weer groeien. Jongens zoals Charles De Ketelaere, Hans Vanaken en Noa Lang hadden het fysiek plots een pak moeilijker en slaagden er steeds minder in om Blauw-Zwart nog over de streep te trekken.

Bibberen voor Blauw-Zwart
Door het uitvallen van onder andere Noa Lang en Charles De Ketelaere én de verkoop van Krépin Diatta was het voor Philippe Clement flink zoeken. Tahith Chong kreeg een kans, maar bleek al snel niet echt voor een meerwaarde te gaan zorgen. Na enkele speelminuten werd hij in de Play-Offs uiteindelijk amper nog gebruikt.

Ook Nabil Dirar en Stefano Denswil bleken niet voor een grote meerwaarde te zorgen in het Brugse geheel. Na een verlies tegen Anderlecht in de reguliere competitie en een gelijkspel tegen Anderlecht in de Champions' Play-Offs, werd het vooral rekenen bij Blauw-Zwart.

Bij Club Brugge deed men meermaals hun beklag over de puntendeling en leek de focus vooral naar dat aspect van de Play-Offs te gaan. We zagen een Club Brugge dat vooral zat te rekenen, maar niet zat te denken aan dat ene ding: de overwinning. Een Club Brugge in een houdgreep maakte het daardoor uiteindelijk ook nog spannend. Tegen KRC Genk ging het onderuit, enkele dagen later speelde het maar voor één punt tegen een onthoofd Royal Antwerp FC. Bij Genk bleef men echter maar winnen dankzij het sterke trio voorin en probeerde men Club Brugge te 'prikkelen'.

Een prikkel waardoor het pas op de voorlaatste speeldag zeker was dat Club Brugge de titel binnen had. KRC Genk pakte wel de drie punten tegen Royal Antwerp FC, maar ook Club Brugge slaagde in haar opzet. In 'het hol van de leeuw' pakte het een punt tegen RSC Anderlecht en kroonde het zich tot de landskampioen van België. En dat voor de tweede keer op rij. Gaan we volgend seizoen naar nummer drie?