De 23 voor Euro 24: achttien zekerheden, De Ketelaere en Vermeeren moeten knokken
Na een bijzonder leerrijk oefenduel op Wembley krijgt Domenico Tedesco nog een dikke twee maanden de tijd om zijn EK-puzzel te leggen. Op 7 juni ten laatste moeten de 23 namen op papier staan. Ongetwijfeld is de bondscoach er nog niet helemaal uit, maar VoetbalPrimeur.be waagt zich toch al eens aan een voorspelling.
Het bezoek aan Ierland draaide uit op een ‘tourist trap’, maar de Engelsen hebben de Belgische voetbalfan wél een stuk wijzer gemaakt richting Euro 2024. Er vielen hoopvolle signalen te noteren, al ligt er eveneens nog een hoop werk op de plank. Tedesco beseft dat maar al te goed, zo viel af te leiden uit zijn nuchtere analyse achteraf. Tegen Ierland had hij de kans gegeven aan een heleboel jongens die nog volop knokken voor hun EK-stek. Veel overtuigende sollicitaties vielen er niet uit de bus. In Londen zag de basiself er al een stuk ‘EK-waardiger’ uit, wat ook viel af te leiden uit de prestatie. Na die interlandbreak met twee gezichten telt VP.be achttien zekerheden, uiteraard steeds onder voorbehoud van blessureleed of andere pech.
De achttien zekerheden volgens VP.be:
Doel: Koen Casteels, Thomas Kaminski, Matz Sels
Verdediging: Timothy Castagne, Wout Faes, Zeno Debast, Jan Vertonghen, Arthur Theate
Middenveld: Kevin De Bruyne, Orel Mangala, Amadou Onana, Youri Tielemans
Aanval: Johan Bakayoko, Yannick Carrasco, Jérémy Doku, Romelu Lukaku, Loïs Openda, Leandro Trossard
Iedereen uit de startopstelling tegen Engeland zal de komende weken op beide oren slapen. Ook Kevin De Bruyne en Yannick Carrasco, beide in de lappenmand, zullen er sowieso bij zijn vanwege hun klasse en ervaring. Anderen speelden dan weer een hoofdrol in de kwalificatiecampagne, zoals Wout Faes en Johan Bakayoko. Aangezien de UEFA (voorlopig) een maximum van 23 spelers per selectie voorschrijft, liggen er nog vijf plaatsjes voor het grijpen voor ander Belgisch talent. Laten we die eens overlopen per linie.
Verdediging
Ook na de 2-2 op Wembley bleeft hetzelfde pijnpunt overeind: in de achterhoede komen de Rode Duivels (te) gemakkelijk onder druk. Je voelt ook aan de bondscoach dat hij dat euvel erkent. Koni De Winter mocht debuteren in Dublin, terwijl Zeno Debast vier dagen later zijn grote examen kreeg voorgeschoteld. Beide jongelingen deden het lang niet onaardig. Is dat in het geval van De Winter voldoende om Tedesco te overtuigen? Lastig te zeggen. Hoe dan ook lijkt hij Ameen Al-Dakhil, Sebastiaan Bornauw en Zinho Vanheusden voorbij in de pikorde. Dat drietal kreeg eerder kansen, maar komt tegenwoordig te weinig in het stuk voor bij hun respectievelijke clubs.
Ook op de vleugels zit er nog rek op. Timothy Castagne en Arthur Theate vormen daar de inmiddels vertrouwde gezichten. Na Ierland klonken er stemmen op om de keurig ingevallen Thomas Meunier de voorkeur te geven. Gezien zijn ervaring én zijn slimme transfer naar Trabzonspor ligt een EK-deelname volop in de lijn der verwachtingen. Iemand als Meunier heb je er ook gewoon graag bij. Ook aan de overzijde kampen de Duivels met een personeelstekort. Dat kan het geluk zijn voor Olivier Deman, die tegen Ierland niet bepaald uitblonk. Of snoept Maxim De Cuyper dat stekje nog af middels een beresterke campagne in de Champions’ Play-Off en/of Conference League?
Tot slot blijft hier en daar de roep om een terugkeer van Toby Alderweireld en Axel Witsel overeind. Die hypothese wordt steeds onwaarschijnlijker. Tedesco heeft zelf nog geen enkele keer te kennen gegeven dat zo’n ommezwaai echt in zijn hoofd zit. Bovendien is het stilaan vijf voor twaalf. Bij de volgende bijeenkomst van de nationale ploeg staat het EK pas écht op de drempel. Een deus ex machina valt dus uit te sluiten.
Middenveld
Hier geen gepensioneerden die van een terugkeer dromen, maar evenzeer enkele gekende namen die meer dan waarschijnlijk uit de boot vallen. Zo zaten Dennis Praet en Hans Vanaken slechts twee keer bij de selectie sinds Tedesco de teugels in handen nam. Speelminuten was hen nooit gegund. Dat kan Leander Dendoncker tenminste wél zeggen, al bleef het beperkt tot één basisplaats tegen Oostenrijk. Aangezien zijn winterse overstap naar Napoli SC nog niet op een onverdeeld succes is uitgedraaid, lijkt er ook door zijn naam een streep te mogen. Nochtans blijft zijn polyvalentie een troefkaart(je).
Tedesco deinst er niet voor terug om jonge gasten vertrouwen te geven. Dat is op de middenstrook niet anders. De kans is groot dat (een) open plek(ken) opgevuld worden door talentvolle klasbakken. Romeo Lavia zal zijn valiezen op zolder mogen laten, want na een annus horribilis is hij opnieuw gekwetst. De pechduivel lijkt ook Mandela Keita een pad in de korf te zetten. De start van de Champions’ Play-Off moet de krachtpatser van Royal Antwerp FC alvast laten schieten. Blijven nog over: ex-maatje Arthur Vermeeren en Aster Vranckx. Beide heren zijn geen eerste keuze bij hun club, al is de speeltijd van Vermeeren bij Atlético wel érg beperkt. Daarnaast koestert Tedesco duidelijk een boontje voor Vranckx, niet toevallig actief in de Bundesliga.
Aanval
Zowel de flanken als de nummer negen lopen al dik bezaaid. Voor drie overblijvers is het daarom nagelbijten: Michy Batshuayi, Charles De Ketelaere en Dodi Lukebakio. Wie van hen zit het diepst in het hart van de bondscoach? Elk van hen beschikt over een profiel dat je op een eindtoernooi graag op de bank hebt zitten. Als roofdier in de zestien kan Batshuayi vanuit het niets een (levensbelangrijke) treffer maken, de klassevolle CDK speelt meesterlijk tussen de linies en dan is er nog de aalvlugge slangenmens Lukebakio, die tegen Engeland bovendien bewees goed te kunnen invallen. Eerlijk? In een ideale wereld neem je hen alle drie meer, maar dan blijven er wel nog maar twee plaatsen over voor verdedigers en/of middenvelders … Tedesco weet nu al waar hij de komende 70 nachten door zal wakker liggen!
VP’s voorspelling voor de overgebleven vijf EK-plaatsen:
Meunier, Deman, Vranckx, De Ketelaere en Lukebakio