De 50 figuren van 2023 (40-31): van Vercauteren tot spraakmakende media-transfer

De 50 figuren van 2023 (40-31): van Vercauteren tot spraakmakende media-transfer

28-12-2023 11:00 Laatste update: 30-12-2023 12:18

Het nieuwe jaar staat voor de deur. Dat betekent niet alleen vooruit blikken, maar ook nog één keer over de schouder kijken naar 2023. In het jaar van de historische dubbel van Royal Antwerp FC staken een heleboel figuren hun hoofd boven het maïsveld uit, Belgen of buitenlanders die hun brood verdienen in ons land. VoetbalPrimeur.be tracht daar een eigenzinnige top-50 uit samen te stellen. In deze aflevering: nummers 40 tot en met 31.

40. Frank Vercauteren
Samen met een nieuwe bondscoach streek er rond de vorige jaarwisseling ook een nieuwe technische directeur neer bij de voetbalbond. En het werd er eentje met flink wat adelbrieven. In het Belgische voetbal heeft Vercauteren werkelijk alles bereikt, zowel als speler als in zijn trainersschap. Nu kreeg de legende een Duivelse opdracht toegewezen. Naast de speurtocht naar een volgende generatie om de fans trots te maken, moest Vercauteren ook al zijn diplomatie aanwenden om het brandje met Thibaut Courtois te blussen. Dat lukte, ondanks groot wederzijds respect, niet helemaal.

39.  Stéphane Demol
Een generatiegenoot van Vercauteren en jammer genoeg veel te vroeg ontvallen. Op 22 juni van dit jaar overleed Demol plots ten gevolge van een  hartstilstand. Amper 57 jaar is hij geworden … Zo verloor ons land één van haar meest spraakmakende figuren uit de jaren ’80. Demol zal vooral herinnerd blijven aan die ene gouden periode in 1986, waarin hij eerst RSC Anderlecht naar de titel kopte in barragematchen tegen Club Brugge, om vervolgens ook de Sovjet-Unie uit te schakelen op het befaamde WK in Mexico. Rust in vrede, Stéphane.

38. Mike Trésor
Aan het einde van een uitmuntend seizoen viel de ene na de andere knappe onderscheiding uit de kast. Assistenkoning Trésor greep dan wel ultranipt naast de titel, met de Ebbenhouten Schoen en de trofee voor Profvoetballer van het Jaar belandde er toch voldoende eremetaal op zijn schouw. Ook op sportief vlak plukte de technicus de vruchten: eerst volgde zijn debuut bij de Rode Duivels, nadien een spraakmakende transfer naar de Premier League. Bij Burnley FC speelt hij voorlopig slechts een bijrolletje, maar zijn traptechniek moet vroeg of laat ook in Engeland brokken maken.

37. Marc Overmars
Nadat alle heisa over zijn vertrek bij Ajax gaan liggen was, kon Overmars zich eindelijk richten op zijn hoofdtaak: talent naar de Bosuil loodsen. De historische dubbel valt dan ook voor een flink stuk op zijn conto te schrijven. Met onder meer Willian Pacho, Anthony Valencia en recenter Soumaïla Coulibaly of Georges Ilenikhena bewees de Nederlander dat zijn neus hem zelden in de steek laat. In het najaar volgde echter toch weer vervelend nieuws. Overmars werd voor een jaar geschorst in zijn thuisland. Mogelijk trekt de FIFA die straf internationaal door. Antwerp houdt haar hart alvast vast.

36. Noa Lang
Een landgenoot van Overmars die ongetwijfeld in de top-tien had gestaan, mocht hij in de zomer niet verkast zijn. Met Lang valt er namelijk altijd wat te beleven. Zelfs toen Club Brugge niet meer dan een veredelde scherprechter was in een razendspannende titelontknoping, zoog hij de aandacht naar zich toe met flukse dribbels én krasse uitspraken. Zelden verdeelde een figuur het Belgische publiek harder. Naar eigen zeggen hoort Lang thuis bij een ploeg uit de laatste acht van de Champions League. Hier en daar leverde zijn ransfer naar PSV daarom hoongelach op, maar intussen krijgt hij na Nieuwjaar wel de kans om die uitspraak waar te maken.

35. Sam Baro
Witte rook uit de KAA Gent Arena! Na een kwart eeuw trouwe dienst hebben Ivan De Witte en Michel Louwagie hun opvolger in de armen gesloten. Ondernemer Baro is lokaal verankerd en beschikt over voldoende kapitaal om De Buffalo’s ook de komende jaren gezond te houden. In het huidige seizoen wordt de nieuwe sterke man nog geruggesteund door de ervaren  tandem. Vanaf de zomer van 2024 moet Baro vervolgens op eigen benen staan. Wie weet, staat er dan wel een tweede titel uit de clubgeschiedenis in de prijzenkast te pronken …

34. Mohamed Amoura
Hoe flikt Union het in godsnaam keer op keer? Voor het derde jaar op rij liet het leeuwendeel van de analisten zich vangen. Telkens wanneer een uitblinker vertrekt, haalt de scouting er gewoon een nog grotere sensatie voor in de plaats. Het woord ‘sensatie’ is volkomen terecht voor Amoura. De Algerijn sprint aalvlug, zonder daarbij de controle over de bal te verliezen, en schiet vanuit alle mogelijke hoeken raak, met eender welk gedeelte van zijn beide voeten. Na slechts een vijftal maanden in België zal hij al hoog eindigen in de verkiezing voor de Gouden Schoen.

33. Philip Zinckernagel
Bij momenten was de Deen geniaal in dienst van Standard Luik, waar de supporters hem op handen droegen. Dat veranderde toen hij na een lange transferzomer overstapte naar … Club Brugge. In het zog van trainer Ronny Deila was het de druppel te veel voor de Luikse aanhang. Zinckernagel kon zich optrekken aan zijn warme onthaal in Brugge, al doofde dat enthousiasme na enkele mooie wittebroodsweken uit. ‘Het vriendje van Deila’ mocht vaak onterecht aan de aftrap verschijnen, luidde de analyse van velen. Zo blijft Zinckernagel iemand die twijfel zaait.

32. Het Antwerp-legioen
Voor de titelmatch had Antwerp de Bosuil minstens vijf keer kunnen uitverkopen … om op een scherm naar de ontknoping te turen! Het duidt de passie die helemaal is heropgeflakkerd in de koekenstad. Ga maar eens na hoe vaak het thuispubliek het verschil gemaakt heeft in het wondermooie 2023 van The Great Old: de halve finale van de beker, de PO-wedstrijden tegen KRC Genk en Club Brugge, de laatste voorronde van de Champions League tegen AEK Athene, de 3-2-zege tegen FC Barcelona … Telkens opnieuw trok een daverende Bosuil haar helden naar de juiste kant van de streep. Het waanzinnige volksfeest na de titel vormde uiteraard de kers op de taart. De slapende reus is inmiddels klaarwakker!

31. Aster Nzeyimana
Eén van de meest besproken transfers van afgelopen zomer vond zowaar plaats in medialand. New kid on the block Nzeyimana verliet de VRT, om zijn weg te vervolgen bij VTM. Daar krijgt hij niet alleen de kans om de Champions League van nabij te verslaan, maar mag hij als presentator ook enkele entertainmentprogramma’s in goede banen leiden. Zijn vertrek staat symbool voor de verminderende slagkracht van de VRT op sportvlak. Jammerlijk gevolg voor Nzeyimana zelf: in de populaire talkshow 90 Minutes moest hij de fakkel doorgeven aan Gilles De Coster.