VP’s Elf, de nummer tien: ankerpunt Vanaken, Genks goud en Aziatische genialiteit

VP’s Elf, de nummer tien: ankerpunt Vanaken, Genks goud en Aziatische genialiteit

27-12-2023 14:00 Laatste update: 29-12-2023 14:00
12

Op woensdag 27 december staan de laatste duels uit de Jupiler Pro League van 2023 gepland. Aangezien de competitie dan exact halverwege is, met twintig speeldagen op een totaal van veertig, gaat VoetbalPrimeur.be in deze kerstperiode op zoek naar de grootste uitblinkers van de voorbije eerste seizoenshelft. In deze zesde aflevering: de jacht op een nummer tien.

Bilal El Khannouss (KRC Genk)
Samen met Arthur Vermeeren dé groeibriljant van het Belgische voetbal. Met zijn piekfijne techniek doet El Khannouss wekelijks monden openvallen van verbazing. Aan zijn statistieken valt nog steeds te werken, maar de echte voetballiefhebber maalt daar eigenlijk geen moer om. Kwiek wegdraaien, zoolbewegingen, dieptepasjes buitenkant voet … Daarvoor kom je naar het stadion!

Hong Hyun-seok (KAA Gent)
Even geniaal als El Khannouss en toch hangt er een volledig ander aura over hem heen. Deze Hong zuigt de schijnwerpers naar zich toe vanwege de eenvoud in zijn acties. Nooit een tik te veel, maar elk balletje is zodanig op maat dat het spel van Gent er als het radarwerk van een Rolex uitziet. In januari zullen De Buffalo’s hun spelmaker voor de tweede keer in eenzelfde seizoen moeten missen voor interlandverplichtingen. Zonde.

Hayao Kawabe (Standard Luik)
Nog zo’n brokje klasse uit het Verre Oosten. De 28-jarige Kawabe is een nieuwkomer in onze JPL. Ondanks de wisselvallige prestaties van Standard houdt hij redelijk vaak het hoofd boven water. Als de ploeg draait, vormt de Japanner het kersje op de taart. Opvallend is zijn doelgerichtheid: in en rond de zestien meter trapt Kawabe zonder aarzelen naar doel, vaak met de precisie van een zakmes.

Théo Leoni (RSC Anderlecht)
Zijn verhaal leest als een jongensroman. In tegenstelling tot zijn vele Neerpede-genoten kreeg Leoni pas als twintiger zijn kans in de hoofdmacht. Sinds zijn basisdebuut op speeldag 2 valt de frivole linkspoot eigenlijk niet meer weg te denken uit de basiself, ondanks de bijgekomen kwaliteit in de zomermercato. De voorbije kerstweek zette hij dat nogmaals in de verf met doelpunten en een assist tegen Royal Antwerp FC en KRC Genk.

Cameron Puertas (Union Saint-Gilloise)
Wat een metamorfose in vergelijking met zijn periode onder Karel Geraerts. Toen was hij eerste invaller, nu de absolute draaischijf bij de koploper. Het krachtenarsenaal van Puertas lijkt onuitputtelijk. Op fysiek vlak is hij beresterk, maar daarnaast beschikt de Zwitserse Spanjaard ook nog eens over rappe benen, flukse overstapjes, scherpe stilstaande fases en een snoeihard afstandsschot. Niet toevallig staat Puertas eenzaam op kop in de assistenstand.

Hans Vanaken (Club Brugge)
Er gaat geen jaar voorbij dat de Limburger niet in dit lijstje opduikt. Na een wat mindere jaargang ’22-’23 heeft Vanaken zijn gebruikelijke rol als vaandeldrager van dit Club weer opgenomen. Zijn balvastheid blijft een onmisbare factor in het aanvalsspel van Blauw-Zwart. Zoals steeds pikt Vanaken regelmatig zijn doelpuntje mee. Zo staat de teller toch al weer op vier goals en drie assists. Als Club nog op en over Union Saint-Gilloise wil na de winterstop, zal het haar spelverdeler broodnodig hebben.