Vijf lessen uit PO-speeldag 1: Union krijgt meteen knauw, Hayen in dubio
Het startsignaal voor de Play-Offs is gegeven en het moet gezegd: de openingsspeeldag heeft niet ontgoocheld! De algemene conclusie? Jazeker, er is nog sprake van een titelstrijd, meer dan ooit zelfs. Dat is echter niet de enige les die VoetbalPrimeur.be graag wil onthouden.
Geen Union tussen hoofd en benen
Verlamd door de zenuwen, nu al? Het lijkt onwaarschijnlijk, maar feit is dat Union Saint-Gilloise voor rust onherkenbaar zwak acteerde in Genk. Het totale gebrek aan agressiviteit op de middenstrook (nochtans het handelsmerk), de sputterende tegenaanvallen en het pijnlijke gespartel van Christian Burgess en co bij ballen in de rug spraken boekdelen. Waren het nu de benen of de hersenen die niet mee wilden? De fatale twijfels van Anthony Moris bij de tegentreffer en het controleverlies van Burgess in de slotminuut doen eerder het tweede vermoeden. Oplapwerk, nu al!
Anderlecht = Ander Slecht
RSC Anderlecht staat dit seizoen vooral voor afstraffen wat een Ander Slecht doet. Zo had de titelpretendent in de eerste helft tegen Royal Antwerp FC eigenlijk nauwelijks wat in de pap te brokken. De bezoekers waren heer en meester over de bal, weliswaar zonder kansen af te dwingen. Totdat de uitsluiting van Owen Wijndal de partij alsnog in het Brusselse kamp deed kantelen. Sprankelend was het ook nadien nooit, maar paars-wit laat zulke aanknopingspunten nu eenmaal zelden onbenut. De tegenstand is intussen voldoende gewaarschuwd: elke fout betaal je cash tegen Anderlecht.
Pas halverwege Hayen-tanden
Om het debuut van Nicky Hayen als hoofdcoach bij Club Brugge te evalueren is er nog wat meer tijd nodig. Ondanks de (traditionele) positieve geluiden vanuit de kleedkamer openden zijn troepen behoorlijk flets in de Brugse derby. De typische intensiteit van de groen-zwarte buur werd niet uitgedaagd. Na de onderbreking toonden de spelers van Hayen wél hun tanden. De inbreng van Ferran Jutglá leverde veel ruimte op, al kon Club daar uiteindelijk slechts één maal van profiteren, mede gefnuikt door drie ballen op het doelhout. Hoopgevend? Ergens wel. Beterschap verzekerd? Afwachten …
VARantwoordelijkheid nemen
Het kon niet anders dan dat het Play-Off-bal zou geopend worden met enkele smeuïge scheidsrechterlijke fases. Los van de correctheid van de beslissingen hebben bepaalde arbiters en/of VAR’s wel persoonlijkheid getoond. Zo oordeelde de videoref dat de buitenspelpositie van Casper Nielsen niét hinderlijk was voor Warleson en toverde Nicolas Laforge zonder verpinken een rode kaart tevoorschijn bij de onsportieve inworp van Burgess. Net die persoonlijkheid werd Jasper Vergoote ontnomen bij het opstootje tussen Wijndal en Thorgan Hazard. Hoewel zowel hij als vierde assistent Wim Smet een ideaal zicht hadden en de mantel der liefde bovenhaalden, voelde VAR Lawrence Visser zich toch geroepen om tussen te komen. En we weten dat het tonnen aan charisma vereist om tegen het oortje in te gaan wanneer je aan dat scherm staat. Misschien wat meer vertrouwen op elkaars oordeel en verantwoordelijkheid?
Play-Off 3?
De Champions’ Play-Off eiste vanzelfsprekend de schijnwerpers op, maar een trapje lager viel er ook best wat te beleven. Na amper één speeldag lijken de helft van de kaarten daar al geschud. De top-drie sloeg de laatste drie al meteen (definitief?) terug. De lijn van de voorbije maanden werd zo doorgetrokken. KAA Gent veegde tot afgrijzen van Ivan Leko de vloer aan met Standard Luik, KV Mechelen nam haar snelle wraak op OH Leuven en Jarne Steuckers zette zich nog maar eens in het uitstalraam bij STVV. Voor de verliezers dreigt het Europese ticket nu al te gaan vliegen. Een Play-Off 3 inrichten, zou dat geen ideetje zijn voor volgend jaar?