VP’s clubrapport: Derde keer géén scheepsrecht, maar Union vierde wel feest

Stand na reguliere competitie: 1e
Stand na Play-Offs: 2e
Balans: 25W – 9G – 6V
Topschutter: Mohamed Amoura (18)
Assistenkoning: Cameron Puertas (17)
Aantal clean sheets: 11

De prestaties in een notendop
Derde, tweede en nog eens tweede. De wonderbaarlijke doorbraak van Union is ook in 2023-2024 bestendigd. Straf, want zowat iedereen was er in juli van overtuigd dat een terugval onvermijdelijk zou zijn. De twijfelaars kregen al snel lik op stuk. En hoe! Tussen 24 september en 17 maart slikten Les Unionistes geen enkele nederlaag in de JPL, met een verpletterende 60 op 72 als puntenoogst. Die laatste datum betekende trouwens meteen het einde van de reguliere competitie, die ze als autoritaire leider afrondden.

Dat kon haast niet meer verkeerd lopen, toch? De werkelijkheid zou anders uitdraaien … ‘Het bewijs van de absurditeit van de puntenhalvering’, zo redeneerden de criticasters over de uiteindelijk misgelopen titel. Die verzuchtingen lijken gehoor gekregen te hebben, al mogen andere factoren niet onder de mat geschoven worden. Allereerst had niemand voorspeld dat Club Brugge zo’n straffe eindsprint zou neerzetten. Daarbovenop moet Union ook eens in de spiegel kijken. Op het meest cruciale moment van het seizoen, namelijk de openingsspeeldagen van de Champions’ Play-Off, gaf de ploeg niet thuis. Overmand door de druk? 

De knak na vier opeenvolgende nederlagen (overigens voorafgegaan door gelijke spelen tegen KAA Gent en Royal Antwerp FC aan het eind van de reguliere fase) bleek nét te hard om terug boven water te geraken. Zo gaf Union een quasi zekere landstitel toch ook zelf uit handen. Ook de derde poging kende zo geen majestueuze afloop. Gelukkig zetten de Brusselaars wél nog een sappige kers op de taart, door de Heizel geel-en-blauw te kleuren. De bekertriomf zorgde voor de eerste aanvulling van de prijzenkast sinds 1935!

Mooiste zege: thuis tegen Anderlecht op de eerste speeldag (2-0)
Pijnlijkste nederlaag: thuis tegen Cercle Brugge in de Champions’ Play-Off (2-3)

Het transferhuiswerk
Nog maar eens succesvol over de hele lijn! Nochtans had Sint-Gillis afgelopen zomer meer weg van een bouwwerf. Zowat de volledige basiself van het prachtjaar onder Karel Geraerts zocht andere oorden op. Niet getreurd, want de vaak geroemde scouting sprong zoals steeds in de bres. Kevin MacAllister, Kevin Rodriguez en vooral Mohamed Amoura: één voor één nieuwkomers die de ploeg vlotjes bovenaan de ranglijst hielden. Dat drietal kostte samen trouwens een slordige tien miljoen euro. Union durft dus te investeren.

Maar je hoeft kwaliteit niet altijd buiten de landsgrenzen te zoeken. In de JPL vond Union drie directe meerwaardes, die het dan ook nog eens voor een peulschil ophaalde. Alessio Castro-Montes vergat zijn Duitse droom al snel toen de Brusselse trein op de rails geraakte. Met Noah Sadiki en Charles Vanhoutte zag het Dudenpark ook twee jeugdige, Belgische en polyvalente krachten zich doorzetten. En zo stak het transferbeleid de concurrentie nog maar eens naar de kroon.

De trainer(s)
Eén sleutelnaam is tot dusver nog niet gevallen: die van Alexander Blessin. Ook hij was in het tussenseizoen nieuw bij Union. Een blinde vlek was de Duitser uiteraard niet. Bij KV Oostende had hij al indruk gemaakt met modern, opwindend voetbal en intussen zat er ook wat Italiaanse ervaring in zijn reiskoffer. Blessin drukte meteen zijn stempel op zijn kersverse ploeg. Op speeldag 1 deed hij de fans al kirren van de pret door de stadsgenoot uit Anderlecht met 2-0 wandelen te sturen. De tegenstand was gewaarschuwd …

Zijn Gegenpressing koppelde hij aan technisch verzorgde aanvallen, waardoor het gevaar zowat van alle kanten kwam. Bij dat gevaar zaten trouwens ook jongens die onder Geraerts nog tweede viool moesten spelen, zoals Gustaf Nilsson en Cameron Puertas. Die laatste werd uiteindelijk verkozen tot Profvoetballer van het Jaar. Tussen de menselijke Blessin en het warme Union-publiek was het onmiddellijk grote liefde. De trainer charmeerde ook de publieke opinie met zijn authenticiteit, al viel hij bij het begin van de Play-Offs even uit zijn rol. Het levende bewijs dat de stress toch voelbaar was in Sint-Gillis. Weer een les om mee te nemen naar de toekomst!

Lessen om mee te nemen naar volgend seizoen
Hier vlak boven gaven we al eentje gratis weg. Union is nu al zeker twee jaar de koning van de reguliere competitie, maar in België biedt dat nu eenmaal nog geen garantie op de hoofdvogel. Pieken naar de Play-Offs zal ook in 2025 de leidraad zijn, want de competitiehervorming vindt pas plaats in het seizoen daarop. Zoals het er nu naar uitziet, blijft Blessin de scepter zwaaien. Hij kent het belang van een stevig slotoffensief nu meer dan eender wie. Verder dreigt ook deze mercato weer een flinke portie kwaliteit te vertrekken, met Amoura en Puertas op kop. Maar wie twijfelt er nog aan dat Chris O’Loughlin en co dat niet meesterlijk zullen opvangen?