Vijf lessen uit PO-speeldag 2: verloren pedalen, maal twee en angstige status quo
Niemand die er ook maar een seconde aan twijfelde, maar toch. De Play-Offs maken hun reputatie van rotnerveuze thriller weer volop waar. Terwijl de titelfavorieten uit Brussel strompelen, ruiken enkele achtervolgers bloed. Ook in de andere Play-Offs blijft er leven in de brouwerij. Of toch zeker spanning ... VoetbalPrimeur.be vat de tweede speeldag samen in vijf lessen.
Union verliest (even?) de pedalen
De sportieve terugval spreekt voor zich, maar meer nog dan die nul op zes baren de vele akkefietjes bij Union Saint-Gilloise zorgen. In week één waren de onnodige rode kaart van Christian Burgess en de vlijmscherpe persconferentie van Alexander Blessin al tekenen aan de wand. Met de laatste rechte lijn in zicht lijkt de eeuwige rust plots ingeruild voor blinde paniek. Het welles-nietes-spelletje rond de schorsing van Burgess doet de druk nu richting kookpunt stijgen. Als Philippe Bormans en co inderdaad aan achterkamerpolitiek hebben gedaan, zou dat wel eens de finale knauw kunnen zijn in het sympathieke imago van Union.
Van twee naar vier
De titelstrijd zou in Brussel beslecht worden. Met dat gevoel stapten de meeste voetbalfans althans in de Champions' Play-Off. Na amper twee speeldagen is het aantal troonpretendenten al verdubbeld. In haar nieuwe systeem boekte KRC Genk twee overwinningen op basis van fris voetbal én wilskracht, terwijl Club Brugge het kopduo ein-de-lijk in het vizier heeft gekregen. Dat doet alle alarmbellen afgaan bij RSC Anderlecht en Union, aangezien Blauw-Zwart op individueel vlak nog altijd over de strafste kern beschikt. De grootste nachtmerries duiken op uit de schaduwen ...
Cercle doet mee!
Nee, het kleine broertje uit Brugge is niet van plan om in deze Play-Off braaf aan het handje te lopen. Tijdens de volledige reguliere competitie boekte Cercle in totaal slechts drie schamele punten in de onderlinge duels met de andere vijf topploegen. Dat aantal is sinds zondag al overschreden. De Vereniging heeft haar zege op Union allerminst gestolen. Na een kanonstart met twee doelpunten haalde het maar wat graag haar handelsmerk boven: bikkelhard strijden, vuur spuwen, lopen tot je erbij neer valt en tussendoor nog enkele keren vlijmscherp counteren. Cercle wordt wel degelijk een scherprechter.
De definitie van witte zakdoekjes
Ook Gentse wraak smaakt zoet. Na het debacle rond de salonremise had KAA Gent nog een eitje te pellen met KVC Westerlo. Dat hoefde Hein Vanhaezebrouck zijn troepen zelfs niet in te peperen. Na negentig minuten dominantie werd missie revanche ook vertaald op het scorebord: 0-2. De thuisaanhang dacht de pret nog te bederven door met witte doeken te zwaaien om de Gentse traantjes te drogen, maar Vanhaezebrouck riposteerde meesterlijk. Die dienden namelijk ter overgave, toch?
Angstimpasse
Ook de Degradatie Play-Off is intussen op gang gefloten. Wie de strijd onderaan gemist heeft, hoeft zich geen zorgen te maken. De eerste speeldag resulteerde namelijk in een status quo. Zowel Sporting Charleroi - RWDM (0-0) als KAS Eupen - KV Kortrijk (1-1) eindigden op een bloedeloos gelijkspel. Bij alle vier ploegen regeerde vooral de angst om te verliezen. Dat gevoel zal de komende weken enkel toenemen, als je het ons vraagt ... En dus wrijft Charleroi zich stiekem in de handen. De Zebra's tellen nog steeds vijf punten voorsprong op eerste achtervolger KVK, maar mochten al één streepje zetten boven de bedspijlen.