VP's Elf, de verdedigers: sterke duo's bij Anderlecht en Antwerp, Japanse kracht

VP's Elf, de verdedigers: sterke duo's bij Anderlecht en Antwerp, Japanse kracht

24-12-2023 11:00 Laatste update: 25-12-2023 18:24
7

Op woensdag 27 december staan de laatste duels uit de Jupiler Pro League van 2023 gepland. Aangezien de competitie dan exact halverwege is, met twintig speeldagen op een totaal van veertig, gaat VoetbalPrimeur.be in deze kerstperiode op zoek naar de grootste uitblinkers van de voorbije eerste seizoenshelft. In deze derde aflevering: de jacht op twee centrale verdedigers.

Toby Alderweireld (Royal Antwerp FC)
Op 4 juni zette de held van de Bosuil de kroon op zijn nalatenschap. Dat bracht een fenomenale ontlading teweeg, maar zeker geen berusting. Ook in de huidige jaargang valt Alderweireld nauwelijks op foutjes te betrappen, steekt hij menig aanvaller in zijn binnenzak en blijft zijn lange bal een dodelijk wapen. Op klasse staat geen leeftijd.

Christian Burgess (Union Saint-Gilloise)
Misschien net dat tikkeltje stroever dan vorig seizoen, maar de meerwaarde van de Brit staat nog steeds buiten kijf. In de duels valt Burgess haast niet te kloppen, wat evenzeer geldt in het luchtruim, zowel verdediger als aanvallend. Daarnaast is hij vooral de grote aanjager van het (alweer) verbazende Union. Zeker nu Teddy Teuma vertrok, komen die mondelinge vaardigheden van pas.

Soumaïla Coulibaly (Royal Antwerp FC)
Een zoveelste pluim op de hoed van Marc Overmars. Bij Borussia Dortmund kreeg Coulibaly amper speelkansen, maar zijn potentieel was bij voetbalkenners al langer gekend. Vanaf zijn eerste minuut in Antwerp-huurdienst demonstreerde de linkspoot zijn klasse. Het is haast beangstigend hoezeer zijn stijl lijkt op die van Willian Pacho, al is deze Coulibaly nog comfortabeler in het uitvoetballen. Het dilemma waar The Great Old nu voor staat: de dure aankoopoptie lichten of niet?

Jesper Daland (Cercle Brugge)
De verpersoonlijking van het voetbal waar Miron Muslic van likkebaardt. Per wedstrijd schiet Daland een twintigtal ballen lukraak naar voren, om vervolgens vanuit het duel tot kansen te komen. Dat Cercle momenteel nog steeds in de top-zes meedraait, is dan weer voornamelijk te danken aan het lage aantal tegentreffers (20). Ook daarin vervult Daland uiteraard een hoofdrol, als sterke en leidinggevende mandekker.

Zeno Debast (RSC Anderlecht)
Aan de bal had het Brusselse goudhaantje altijd al het profiel voor de absolute top. Aan de zijde van zijn ervaren maatje sluipen er nu ook steeds minder fouten in zijn verdedigende werk. Het positie kiezen lukt beter en beter. Bovendien laat hij zich niet zo eenvoudig meer aftroeven in lijf-aan-lijf-duels. Als Debast deze evolutie doortrekt, zal Domenico Tedesco toch eens beginnen nadenken met het oog op het EK.

Koki Machida (Union Saint-Gilloise)
Geen enkele speler in de JPL gaat vaker het rechtstreekse duel aan én komt daar vaker als winnaar uit. Je zou het niet altijd verwachten van Japanners, maar deze Machida verdedigt bij momenten spijkerhard. Na een lange en lastige periode door blessureleed betekent het najaar van 2023 zijn wederopstanding. De uitdagers die Union alsnog naar de kroon willen steken, zullen langs Machida en co moeten geraken!

Matte Smets (Sint-Truiden)
Niet enkel aan de top blinkt goud. Ook bij aangename verrassing STVV hebben enkele Belgische jongeren hun neus aan het venster gestoken. Achteraan valt de negentienjarge Smets het hardst op. Hoewel hij graag risicovol uitvoetbalt, komen daar nauwelijks verkeerde passes uit voort. Daarnaast pakte De Kanarie nog geen enkele gele prent: straf voor een laatste man! Vanuit het buitenland wordt al nadrukkelijk naar hem gelonkt.

Jorne Spileers (Club Brugge)
In de eerste maanden van het seizoen doken er twijfels op, maar intussen is het geloof in de Brugse achterhoede hersteld. De achttienjarige Spileers blijft daarin een vaste plek afdwingen. Naast Brandon Mechele kuist de belofte-international behoorlijk veel op, wat ook moet in een erg aanvalled georiënteerd elftal. In het uitvoetballen neemt hij zelfs het voortouw. Op die prille leeftijd al mature wedstrijden kunnen afwerken als centrale verdediger, dat doet het beste verhopen voor de verdere toekomst.

Jan Vertonghen (RSC Anderlecht)
36 jaar en nog altijd de sleutelverdediger bij zowel Anderlecht als de nationale ploeg. De recordinternational stuwt paars-wit naar een hoger niveau met zijn voetballende kwaliteiten, maar minstens evenzeer dankzij zijn onnavolgbare winnaarsmentaliteit. Zelfs op training haat Vertonghen het simpelweg om te verliezen. Die attitude beginnen de jonge Neerpede-producten rondom hem nu ook aan te nemen. Op klasse staat geen leeftijd.

Tsuyoshi Watanabe (KAA Gent)
Een flinke kanshebber om het tot ‘beste binnenlandse transfer van 2023’ te schoppen. In Kortrijk bleek Watanabe al een onvervangbare rots in de branding en ook een trapje hoger maakt hij furore. De Japanner miste net zoals vorig seizoen nog geen enkele competitieminuut! Hij loopt er echter niet alleen bij vanwege zijn schone ogen: Watanabe beschikt over een uitmuntend positiespel en kan onverzettelijk zijn in de duels.