Verschaeren is terug, maar bij een Anderlecht 2.0! Hoe paars-wit veranderde

Verschaeren is terug, maar bij een Anderlecht 2.0! Hoe paars-wit veranderde

01-12-2023 11:10 Laatste update: 21:30
5

De tunnel was lang en bijzonder donker, maar Yari Verschaeren verkeert terug in het rijk van het licht. Ruim een half jaar na zijn noodlottige knieblessure aan Den Dreef mag het jeugdproduct zijn terugkeer vieren in de wedstrijdkern van RSC Anderlecht. Zo’n zwaar letsel verandert een speler, maar ook zijn ploeg heeft inmiddels een gedaanteverwisseling ondergaan. VoetbalPrimeur.be vergelijkt het Anderlecht van die traumatische namiddag in april met haar huidige versie.

Op 19 maart kreeg paars-wit een harde klap te verwerken, en Verschaeren in het bijzonder. Na een verkeerde beweging van de knie weergalmde de diagnose spijkerhard: gescheurde voorste kruisband en minstens een half jaar inactiviteit. In eerste instantie werd hem zelfs aangeraden om te mikken op 2024, maar zijn herstel is blijkbaar iets vlotter verlopen dan voorzien. Daardoor mag Verschaeren dit weekend al dromen van zijn herintrede, nadat hij in een oefenwedstrijd tegen SV Zulte Waregem eindelijk nog eens de geur van het gras rook.

Van maart tot november, het is een halve eeuwigheid in voetballand. Wanneer Verschaeren straks opnieuw zijn plaatsje wil afdwingen, vallen de omstandigheden nog nauwelijks te vergelijken met die toen hij uitviel. De basisploeg die op 19 maart OH Leuven partij gaf, kreeg een facelift. Op die toenmalige speeldag 30 stuurde Brian Riemer de volgende elf namen de wei in:

Bart Verbruggen – Amir Murillo, Zeno Debast, Jan Vertonghen, Killian Sardella – Amadou Diawara, Majeed Ashimeru – Anders Dreyer, Islam Slimani, Francis Amuzu en de ongelukkige Verschaeren uiteraard

Vier spelers van de basiself zijn vandaag de dag nog steeds basisklant bij Anderlecht. Doelman Verbruggen werd verkocht voor grof geld, Murillo en Slimani zochten eveneens andere oorden op. Vooral het middenveld en de aanval ondergingen een metamorfose, met onder meer de komst van ervaren pionnen als Thorgan Hazard, Thomas Delaney, Mats Rits en Kasper Dolberg. Laat Verschaeren nu net daar een plekje moeten zoeken … In ieder geval heeft de uitstekende transferzomer van Jesper Fredberg meer klasse naar het Lotto Park gelokt. Het lijdt geen twijfel dat Verschaeren staat te trappelen om met zijn nieuwe vriendjes te kunnen spelen.

Uitdager
Mede door die flinke kwaliteitsinjectie is ook de aanblik van de tussenstand hemelsbreed veranderd. Op het moment van zijn blessure stond Anderlecht in de rechterkolom. Met nog vier speeldagen voor de boeg beloofde het geen sinecure te worden om alsnog de Europe Play-Off te halen, op zich al een kaakslag voor de roemrijke recordkampioen. Van een eindspurt was evenwel geen sprake. Enkel op KAS Eupen konden de Brusselaars nog drie punten wegsnoepen. Door een 1 op 9 in het ultieme drieluik miste Anderlecht ook de Europe Play-Off en moest het al op 23 april vakantie boeken. Met het schaamrood op de wangen …

Na afloop van die historisch slechte campagne werd niet zelden verwezen naar het uitvallen van Verschaeren. De kwieke middenvelder had rond Nieuwjaar immers net zijn misschien wel beste vormpeil ooit bereikt. Het plots gebrek aan creativiteit kon Riemer niet opvangen. Daar is in de zomermaanden werk van gemaakt, onder meer door een technisch vaardigere spits aan boord te halen (Kasper Dolberg), door de doorbraak van Theo Leoni en uiteraard dankzij aanwinst Hazard.

Het contrast met vorig seizoen is dan ook groot, niet in het minst in de rangschikking. Momenteel prijkt Anderlecht op een knappe tweede plek, op vier punten van koploper Union Saint-Gilloise. Swingend is het veldspel niet altijd geweest, maar paars-wit heeft bij vlagen uitstekend gespeeld en pakt de nodige punten. Die combinatie heeft de beleving bij de fans doen toenemen. Na enkele magere jaren zonder al te veel opflakkeringen kan het kritische publiek haar hartje weer ophalen. Verschaeren is alvast gewaarschuwd: ook hij zal even moeten wennen aan het flitsende lichtspektakel na elk doelpunt. Nog zo’n wijziging!

Kortom: het wordt echt uitkijken naar zijn rentree, niet in het minst voor Verschaeren zelf. Die zal voor het eerst sinds zijn debuut in de hoofdmacht, dat toch al dateert van eind november 2018, eens in een ‘Anderlecht-waardige’ ploeg terechtkomen. Niemand die eraan twijfelt dat hij het talent heeft om daarin te schitteren. De positie die Mario Stroeykens de laatste weken bekleedde, zowat in de schaduw van Dolberg, zou hem perfect moeten liggen. Een samenwerking met Hazard zet aan tot dromen. Het voordeel dat Verschaeren nu geniet, is dat er geen druk ligt op de timing van zijn terugkeer. Aangezien het met de resultaten wel snor zit, krijgt de technicus alle tijd om zich in te passen in het elftal. Al zal hij daar zelf ongetwijfeld anders over denken!