VP Analyse: Het sterkste elftal van Blauw-Zwart en paars-wit samen

Zondagmiddag is het weer zover, dan staat met Club Brugge-Anderlecht dé topaffiche uit het Belgische voetbal op het programma. Voorlopig zijn beide ploegen allerminst op toerental, maar toch zal er heel wat kwaliteit aan de aftrap verschijnen in Jan Breydel. VoetbalPrimeur.be leeft zich in aanloop naar de topper uit en stelt het beste gemeenschappelijke elftal op.

Eerst en vooral moeten de criteria even kort toegelicht worden. Allereerst werden enkel spelers opgenomen die zondag op het veld kunnen (en hoogstwaarschijnlijk ook zullen) verschijnen. Daarnaast selecteerde onze redactie uitsluitend spelers die al minstens vijf keer in actie kwamen voor hun respectievelijke club dit seizoen. Als tactisch systeem werd geopteerd voor een 4-3-3.

Doel: Davy Roef
In het begin van het seizoen kreeg de opvolger van Silvio Proto hier en daar nog wat kritiek te verwerken, maar de voorbije weken presteert hij uitstekend. In de laatste vier duels van paars-wit moest Roef zich slechts twee keer omdraaien. Aan de overzijde haalt Ludovic Butelle niet zijn topniveau van vorig jaar.

Rechtsachter: Ricardo van Rhijn
De Nederlandse vleugelverdediger kwam als ‘grote naam’ van Ajax, maar had het in zijn eerste weken bijzonder moeilijk. Geleidelijk aan heeft van Rhijn zich opgewerkt tot vaste basispion en de voorbije tijd is hij zelfs een sterkhouder. Met zijn offensieve bevliegingen kan hij Anderlecht pijn doen zondag.

Centrale verdediger: Kara Mbodji
Door transferperikelen was hij er in het begin van het seizoen niet helemaal bij met het kopje (wat wel vaker een probleem is bij King Kara), maar na het sluiten van de mercato groeide de Senegalees eindelijk uit tot de leider van de achterhoede. Spijkerhard in duel en onklopbaar in het luchtruim, geen enkele aanvaller speelt graag tegen Kara.

Centrale verdediger: Stefano Denswil
In ons fantasie-elftal krijgt Kara centraal achterin gezelschap van Denswil. In de tweede helft van het kampioenenjaar ontwikkelde de linkspoot zich al tot een nuttige kracht in de achterhoede van Club. Die lijn trekt Denswil momenteel volledig door. Naast zijn verdedigende kwaliteiten is zijn uitvoetballen een pluspunt.

Linksachter: Frank Acheampong
In augustus liet René Weiler zich nog ontvallen dat hij in Frankie absoluut geen linksback ziet, maar twee maanden later speelt Acheampong toch weer in de achterhoede. De Ghanees kan eigenlijk op de hele linkerflank uit de voeten. Positioneel staat hij niet altijd perfect, maar met zijn verschroeiende spurt kan hij quasi elke scheve situatie recht trekken.

Controleur: Leander Dendoncker
Over het hele huidige seizoen bekeken is Dendoncker voorlopig waarschijnlijk de beste speler van paars-wit. Het jeugdproduct heeft zich meer dan ooit opgeworpen tot de metronoom van het elftal. Dendoncker verdedigt met grinta, loopt slim en voetbal met rust en kalmte. Met al het offensieve geweld voor hem is hij de man die het slot op de deur moet houden.

Rechtermiddenvelder: Ruud Vormer
Ook de derde Club-speler uit ons ideale elftal heeft de Nederlandse nationaliteit. Van Vormer weet iedereen ondertussen wel wat te verwachten: tomeloze inzet, intelligente looplijnen en op tijd en stond een knappe pass of verwoestend schot. Meer dan ooit is Vormer hét gezicht van het Club Brugge anno 2016.

Linkermiddenvelder: Youri Tielemans
Naast een slimme controleur en een gepassioneerde loper heeft ons middenveld natuurlijk ook nog nood aan dat extra vleugje creativiteit. Wie kan dat beter brengen dan Tielemans? Het goudhaantje, nog steeds maar 19 jaar oud, lijkt onder Weiler eindelijk een constante in zijn prestaties te leggen. Bovendien laat Tielemans zich niet enkel via zijn klasseflitsen, maar ook verbaal meer en meer gelden.

Rechtsbuiten: Sofiane Hanni
Op de nummer tien, op de linkerflank, op de rechterflank of zelfs diep in de spits: na drie maanden in Brussel heeft Hanni al op zowat elke offensieve positie gevoetbald. Dankzij zijn geweldige vista is dat allemaal geen probleem voor de Algerijn. Als op-en-top prof overhandigde Weiler hem ook de aanvoerdersband. Voorlopig de meest bepalende offensieve middenvelder van Anderlecht, weet ook Nicolae Stanciu.

Linksbuiten: Anthony Limbombe
Offensief loopt het eigenlijk niet al te best in Brugge, maar Limbombe is de laatste weken een lichtpuntje in de duisternis. De vleugelaanvaller had het na zijn transfer van NEC moeilijk om te wennen aan de principes van Michel Preud’homme. Met zijn snelheid en dribbelvaardigheid brengt hij zijn trainer echter de broodnodige creativiteit die al te vaak ontbreekt.

Diepe spits: Lukasz Teodorczyk
Over de puntaanvaller in onze formatie bestaat geen twijfel: wat Teo tot op heden al laten zien heeft, is bijzonder sterk voor een nieuwkomer. Gracieus kan je het niet noemen, maar de Pool trekt gaten, werkt hard en – last but not least – heeft een onevenaarbaar torinstinct. In zijn laatste drie wedstrijden leverde Teodorczyk paars-wit in zijn eentje zeven punten op dankzij zijn goals. Zou Preud’homme een woordje uitleg besteden aan de goalgetter in zijn tactische voorbeschouwing?