Cercle-doelman is bezig aan chemokuur: "Kreeg zelfs fruitmand van Club Brugge"

Het is ondertussen een maand geleden dat Miguel Van Damme heel slecht nieuws kreeg. Er werd leukemie geconstateerd bij de doelman van Cercle Brugge, en nu is hij bezig aan zijn chemokuur. Van Damme heeft het erg moeilijk.

De doelman moet in het ziekenhuis blijven en kan nauwelijks iets doen, heel lastig voor een sportman. "Ik tel af, ja. Opgesloten zitten in deze kleine ruimte is verschrikkelijk. Het infuus op mijn borst mag enkel 's morgens 45 minuten los, om te douchen en te ontbijten. Zelfs dat voelt als een ongelofelijke bevrijding. De afgelopen vier weken kwam ik welgeteld één keer deze kamer uit, voor een onderzoek", getuigt hij in Het Laatste Nieuws.

Veel heeft Van Damme momenteel niet omhanden. "Dit voelt erger dan een gevangenis. Gedetineerden kunnen rondwandelen, sporten, vrij bewegen. Ik lig hier een hele dag in bed. Televisie kijken, Playstation spelen of wat op mijn smartphone scrollen. Van de hometrainer en stepper die hier staan, ben ik na een kwartier al doodmoe. Gewoon eens een toertje met mijn auto rijden of een wandeling zou zo zalig zijn!"

De diagnose horen viel hem bijzonder zwaar.  "Toen ik het woord 'leukemie' hoorde, viel mijn wereld echt in duigen. Er flitste vanalles door mijn hoofd. De rest van de uitleg van de dokter hoorde ik niet meer. De eerste twee dagen waren de ergste. Ploegmaten sms'ten me om te vragen waarom ik niet op training was. En het was mijn moeders verjaardag. Ze was gaan ontbijten met mijn oma, dus ik wilde haar niet onmiddellijk bellen. Maar toen ik terugkwam van enkele testen, zat de hele familie al in het ziekenhuis. Toen hebben we echt met z'n allen gehuild."

Steunbetuigingen
Gelukkig vindt Van Damme steun bij zijn vrienden en familie, maar ook uit heel andere hoeken. "Cercle zei: we zullen een keeper huren. Als je dan genezen bent, zullen we er alles aan doen om van jou opnieuw onze eerste doelman te maken. Je kan niet geloven wat er toen van mijn schouders viel. Gelukkig krijg ik ook veel bezoek van vrienden, familie en ploegmaten. Even lachen en alles vergeten. Ik kreeg zelfs een fruitmand van stadsrivaal Club Brugge. De berichtjes met steunbetuigingen zijn ondertussen ontelbaar."