De Vijf: weetjes over Boussoufa van de straat over de Brugse beul tot de roebelman

Anderlecht dweept al weken – wat zeggen we – al maanden en zelfs jaren met de terugkeer van Mbark Boussoufa naar Brussel. De Kleine Prins toverde tussen 2006 en 2011 al in het Astridpark, maar wat weten we nog meer over hem?

1. Pingelaar van de straat
De supporters van Anderlecht willen champagnevoetbal zien. De club heeft dus nood aan technisch vaardige spelers met spelplezier. Boussoufa past perfect in dat plaatje. De kleine Boussoufa groeide op in Amsterdam en leerde daar pingelen. Dat was ook de scouts van Ajax niet ontgaan. Van 1996 tot 2001 toonde Boussoufa zijn kunstjes op de Toekomst, het wereldberoemde opleidingscentrum van de Amsterdammers.

2. Slachtoffer van Abramovitsj
In het rood-witte shirt van Ajax valt hij ook Chelsea op en in 2001 steekt hij de Noordzee over. Ondanks zijn geringe gestalte leunt de achttienjarige Boussoufa dicht aan bij een debuut in de Premier League. Helaas voor hem komt in 2003 Roman Abramovitsj aan de macht bij Chelsea. De Rus investeert miljoenen in de club en jeugdspelers verdwijnen naar het achterplan. Boussoufa zal nooit schitteren op Stamford Bridge. Dat deed hij ook nooit in de Amsterdam Arena, tenzij die ene keer dat hij als jeugdspeler de bal mocht hooghouden. Hij moest stoppen, omdat de spelers op het veld kwamen voor de wedstrijd.  

3. De beul van Brugge
Uiteindelijk wordt het Ottenstadion het eerste grote podium van Boussoufa. Georges Leekens zet hem voor 90% op de kaart bij AA Gent. Eerst heeft Boussoufa bij de Buffalo’s amper een contract voor één seizoen, maar daarna groeit hij uit tot een sensatie op de Belgische velden en tekent hij bij. In het seizoen 2005 – 2006 maakt Boussoufa echt naam voor zichzelf. Op zijn eentje rolt hij in Gentse loondienst Club Brugge op. In de 4-1-zege maakt hij een hattrick.

In de toekomst blijkt dat Club Brugge Boussoufa meer dan ligt. Wanneer Boussoufa naar Anderlecht trekt, blinkt hij nog regelmatig uit tegen Blauw-Zwart. In 2007 tijdens de Supercup opent hij al na vier minuten de score tegen de Bruggelingen. Anderlecht wint uiteindelijk met 3-1. Ook op Jan Breydel weet hij te scoren, maar het absolute moment de gloire tegen Club Brugge volgt in 2010. Op een avond in februari moet Club Brugge winnen op het veld van Anderlecht. Tot de 91ste minuut staat het 2-2. Dan ontbindt Bous zijn duivels. Vanaf links dribbelt hij naar binnen om daarna vanuit een haast onmogelijke hoek de bal voorbij Stijn Stijnen te knallen. Anderlecht wint en is zo definitief op weg naar de titel.

4. Gouden Schoen
In ons land voetbalt Boussoufa een aardig palmares bij elkaar. Hij verovert twee titels, één Beker van België en twee Supercups. In de finale van de Beker tehgen AA Gent scoort hij tegen zijn ex-ploeg de 2-2 in de 70ste minuut. Twee minuten later beslist nog een ex-Buffalo, Guillaume Gillet, de wedstrijd voor Anderlecht.

Ook zijn individuele prijzen mogen gezien worden. In 2006 wordt Boussoufa uitgeroepen tot Jonge Profvoetballer van het jaar. Andere prijzen die volgen zijn de Ebbenhouten Schoen (2006, 2009 en 2010), Profvoetballer van het Jaar (2006, 2009 en 2010) en natuurlijk de Gouden Schoen. Die laatste prijs wint hij in 2006 en 2010. Opvallend: toen Bous de eerste keer de Gouden Schoen won, speelde hij in de twee stemrondes voor een andere ploeg. De eerste stemronde – toen hij nog bij AA Gent speelde – leverde hem meer punten op dan de tweede stemronde – toen hij voor Anderlecht speelde. Het was van 1993 (Pär Zetterberg, Charleroi + Anderlecht) geleden dat nog iemand met twee clubs de prijs won. Sindsdien kwam het ook niet meer voor.  

5. Geld boven het sportieve
Ondanks dat Boussoufa in België alles won wat er te winnen valt, staan de buitenlandse ploegen niet op hem te wachten. Mogelijk heeft dat met zijn mindere prestaties tijdens de Europese wedstrijden te maken. In Europa kan Bous Anderlecht zelden op sleeptouw nemen. Toch versiert hij uiteindelijk een transfer.

Anzji Machatsjkala plukt hem voor acht miljoen euro weg uit het Astridpark. Bous trekt puur voor het financiële naar Rusland, maar dat kan niemand hem kwalijk nemen. Wanneer Anzji in financiële problemen komt, heeft de Marokkaan nog niet genoeg van de roebels en kiest voor Lokomotiv Moskou.  

Na vijf seizoenen Rusland en met een goed gevulde geldbeugel lijkt Boussoufa het land beu te zijn. Anderlecht klopt voor het derde jaar op rij aan bij Boussoufa en die heeft eindelijk weer zin om de deur voor zijn vader open te doen.  Roger Vanden Stock noemde Bous in het verleden al een paar keer zijn zoon. Maar of de verloren zoon nog een plaats heeft in het huidige Anderlecht, daar heeft iedereen andere mening over.