Vijf lessen uit speeldag 8: Angstzweet in Luik, fijnvoetige Stier en beruchte hoek
Speeldag 8 bood de Belgische voetballiefhebber een heleboel materie om over na te kaarten, met enkele topwedstrijden op het scherpst van de snee, uitbundige winnaars en ontgoochelde verliezers. VoetbalPrimeur.be selecteert de vijf opmerkelijkste vaststellingen na een weekend voetbalpret.
Brussels angstzweet in Luik
De gebalde vuist bij Yari Verschaeren was veelzeggend. Toen Ameed Al-Dakhil zich al in minuut zeven vergreep na zijn slechte controle, met een uitsluiting tot gevolg, leek RSC Anderlecht vroeg vrije baan te krijgen richting een zege in de kraker met Standard Luik. De bezoekers duwden ook meteen het gaspedaal in en vonden het cruciale gaatje dankzij good old Lior Refaelov. Wat nadien volgde, was echter een potje hangen en wurgen om het laatste fluitsignaal te halen. De Rouches lieten de kop niet hangen en dreven de Anderlecht-defensie met volle overgave nog enkele keren tot blinde paniek, terwijl paars-wit zelf naliet om de ruimtes optimaal te benutten. Zelfs de ijsberende Vincent Kompany werd er zowaar bloednerveus van. Zelden klonken drie ademstoten verlossender in Brusselse oren.
Fijnvoetige stier
John Van den Brom heeft gegokt, verloren en tegelijkertijd toch gewonnen. Na de Europese trip richting Wenen koos de Nederlander ervoor om zijn basiself grondig door elkaar te gooien op Stayen. Dat lef leek afgestraft te worden door elf solide Kanaries, maar de inbreng van Bryan Heynen en Paul Onuachu deed de Limburgse derby dan toch nog kantelen. Vooral die laatste eiste een hoofdrol op met een geweldig doelpunt: eerst een geveinsd hakje, dan een geveinsd schot en vervolgens het leer gedecideerd in de verste hoek schuiven. Deze Gouden Stier loopt wel degelijk op voeten, niet op hoeven.
Lettelse
Hoe het met het Deens van de gemiddelde VP-lezer gesteld is, daar hebben wij het raden naar, maar Brian Priske zal je kunnen vertellen dat lettelse ‘opluchting’ betekent. Die emotie overspoelde de trainer van Royal Antwerp FC zonder twijfel zo rond kwart voor zes zondagavond. The Great Old leek tegen RFC Seraing opnieuw op weg naar pijnlijk puntenverlies, waardoor de stoel van Priske zomaar aan het wankelen zou gekomen zijn. Niet toevallig was het Michael Frey die zijn coach overeind hield, met een verrassende kopbalgoal en een bewonderenswaardige assist. Plots oogt het rapport niet eens zo bleek in de Jupiler Pro League: elf op vijftien. Woensdag tegen KRC Genk zou wel eens een scharniermoment in het Antwerpse seizoen kunnen vormen.
Europa kost niet per se punten
Drie van de vier Europese afgezanten van het Belgische voetbal hebben zich niet laten klissen in het weekend. Na het stuntpunt tegen Paris Saint-Germain bracht Club Brugge ook de lastige verplaatsing naar Sporting Charleroi tot een goed einde, uiteraard dankzij goudhaantje Charles De Ketelaere. Antwerp en Genk vertoonden dan weer geen sporen van vermoeidheid na hun midweekse reis en bogen beiden een achterstand zelfs nog helemaal om. Enkel KAA Gent viel uit de boot bij KV Kortrijk, al hadden de troepen van Hein Vanhaezebrouck dat vooral aan zichzelf te danken. Waar Europees voetbal de laatste jaren steevast een negatieve impact had op de resultaten in de vaderlandse competitie, valt daar na speeldag één dus weinig tot niets van te merken.
De hoek waar de klappen vallen
Exemplarischer kan een openingsfase nauwelijks zijn. Rechtstreeks uit het handboek ‘Rode lantaarn voor dummies’ klungelde K. Beerschot V.A. erop los in de eerste minuten aan de kust. Nog voor KV Oostende met de ogen had geknipperd, stond het al stomverbaasd op 2-0. Eerst beging Frederic Frans een behoorlijk domme strafschopovertreding, nadien verwerkte Mike Vanhamel een hoekschop niet goed en lieten ook zijn collega-verdedigers hem in de steek. Nee, het vertrek van Peter Maes heeft niet bepaald voor een schokeffect gezorgd … Het bestuur van De Ratten zal snel moeten ingrijpen, want inmiddels heeft ook interim Marc Noë de stekker er al uitgetrokken. Wie is in staat om dit Beerschot te reanimeren?