Eerste JPL-trainer op de keien: waarom Maes en niet een ander

Eerste JPL-trainer op de keien: waarom Maes en niet een ander

15-09-2021 12:30 Laatste update: 18:10
4

Elk seizoen wordt helaas zonder problemen het trainerskerkhof van de Jupiler Pro League meer dan aardig gevuld. Dit seizoen is het Peter Maes die als eerste coach zijn C4 kreeg. Waarom Maes en niet een ander? VoetbalPrimeur.be praat je bij. 

Vorig seizoen op 15 september waren er al 4 trainers in 1A bedankt voor bewezen diensten. Jess Thorup mocht na een 0 op 6 vertrekken bij KAA Gent. Zijn opvolger László Bölöni mocht na een 3 op 9 zijn boeltje pakken in de Ghelamco Arena. Het bestuur zag al snel in dat de Roemeen niet bij de kleedkamer paste. Daarnaast was er de wissel van de wacht in het Lotto Park. Exit Frank Vercauteren, in Vincent Kompany. En ook een derde topclub, KRC Genk, deelde een jaar geleden al een C4 uit. Auf Wiedersehen Hannes Wolf.

Topclubs (voorlopig) niet in paniek
Vorig seizoen was er dus enerzijds paniek bij onze topclubs en anderzijds was er het besef dat er een andere lijn moest komen binnen de clubs. Dit seizoen zijn de topclubs goed of tenminste degelijk aan het seizoen begonnen.

Club Brugge staat na zeven speeldagen aan de leiding. En dat met een niet gewonnen derby tegen Cercle Brugge, puntenverlies tegen KAS Eupen en een zware 6-1 nederlaag tegen KAA Gent. Philippe Clement heeft na drie titels op rij – terecht – voldoende krediet om met die drie mindere resultaten weg te komen. Tijdens de laatste dagen van de transferperiode gunde het Brugse bestuur Clement ook nog een reeks spelers om Blauw-Zwart aan een derde titel op rij te helpen.

Standard kreeg dit seizoen al twee zeperds om de oren. Het verloor met 2-5 van Antwerp en ging tegen Union met 4-0 de boot in. De topper tegen KRC Genk (1-1) kon niet gewonnen worden, maar Mbaye Leye won zijn overige vier duels telkens met een doelpunt verschil. In de Jupiler Pro League sta je dan zo derde. Zelf het bestuur van Standard had daar mogelijk voor het seizoen niet van durven dromen.

Ook in het hart van Limburg is er nog lang geen reden tot paniek. Met één match minder gespeeld staat KRC Genk op drie punten van Club Brugge. Enkel in de spektakelmatch tegen KV Oostende ging het even echt mis. Genk gaf een dubbele voorsprong uit handen en verloor thuis met 3-4 van de Kustploeg. Un accident de parcours voor John van den Brom en zijn troepen. Europees was Shakhtar Donetsk net te hoog gegrepen. Niks om beschaamd over te zijn. 

RSC Anderlecht is ook dit seizoen weer Jekyll en Hyde. De match tegen KV Mechelen is daar het perfecte voorbeeld van. In de eerste helft speelde het stroef. Na de pauze was Anderlecht een wervelwind met goed voetbal en zes doelpunten. Na de blamage op de openingsspeeldag tegen Union werd her en der in de buitenwereld de capaciteiten van Vincent Kompany in vraag gesteld en ook de Europese uitschakeling deed Kompany geen goed. Er waren tijden dat een trainer van Anderlecht die resultaten niet had overleefd. Maar iedereen beseft dat het bij Kompany toch iets anders ligt.

De wittebroodsweken van Brian Priske bij Royal Antwerp FC zijn verre van ideaal te noemen. Maar door zich te plaatsen voor de groepsfase van de Europa League won de Deen tijd. Hoe matig de competitiestart van Antwerp ook was, als het straks de inhaalmatch tegen Genk zou winnen, komt het in de stand langs de Limburgers te staan. Dat is het voordeel wanneer er geen enkele ploeg tot nu toe echt bovenuit steekt qua resultaten.

Thorup en Bölöni pakten vorig seizoen samen drie of vijftien. Hein Vanhaezebrouck begon dit jaar met een zeven op achttien. Iets beter, maar niet waar ze in de Ghelamco Arena op hoopten. Vanhaezebrouck wist wel Club Brugge met 6-1 te verslaan. Terwijl Europees – met het nodige kunst- en vliegwerk – de groepsfase van de Conference League werd gehaald. Resultaten die Vanhaezebrouck in het zadel houden. Ook bij Gent kan men momenteel nog beweren dat door de winst in de inhaalmatch er een flinke stijging in het klassement volgt. Winst tegen Anderlecht en Gent nestelt zich langs paars-wit.

Droomstart promovendi
Twee jaar geleden in november bedankte Genk Felice Mazzu voor bewezen diensten. Ondertussen is Mazzu de man met de breedste lach in de Jupiler Pro League. Nadat de 55-jarige trainer Union aan de titel hielp in 1B, heeft hij de Brusselaars op tweede plaats van 1A genesteld. Knappe zeges tegen Anderlecht, Standard en Beerschot hielpen daar aan mee. Met dank natuurlijk aan het duo Deniz Undav en Dante Vanzeir. Ook bij die andere promovendus, Seraing, ging de overstap van 1B naar 1A vlekkeloos met dank aan Jordi Condom.

Exit 'de meest geschikte trainer'
Het is iets wat we de voorbij seizoenen almaar vaker terugzien in de Jupiler Pro League. De promovendi kunnen zich meestal eenvoudig handhaven in hun eerste jaar op het hoogste niveau. Vorig seizoen deden Oud-Heverlee Leuven en Beerschot dat. Dit seizoen staan net die twee clubs op de voorlaatste en laatste plaats. Aan Den Dreef moet Marc Brys het sinds kort ook doen zonder topschutter Thomas Henry. Het is voor de trainer te hopen dat het bestuur dat niet vergeet.

Bij Beerschot kwam woensdag het hoge woord eruit. Maes mocht gaan. De Ratten moesten kost wat kost Maes wegplukken bij STVV, maar uitgerekend de Kanaries gaven Maes het laatste zetje. Na een 1 op 21 is het exit Maes op het Kiel. "Ik ben ervan overtuigd dat hij met al zijn ervaring de meest geschikte trainer is voor Beerschot. Hij zal ons met veel spelvreugde door ons tweede jaar in 1A leiden", aldus voorzitter Francis Vrancken bij de aanstelling van Maes. Nu moet Vrancken op zoek naar een trainer die nog meer geschikt is voor Beerschot. 

Sterke debutanten
Bij Charleroi klagen ze momenteel zeker niet dat ze Edward Still een kans gaven als T1 in 1A. De Zebra's zijn na zeven speeldagen nog ongeslagen in de Jupiler Pro League. Geen enkele andere club kan met die statistiek dit seizoen nog pronken. In het Zwarte Land lijken de tijden van Mazzu (even) terug. Nog een nieuw gezicht in 1A, Stefan Krämer, hoeft ook nog lang niet te vrezen voor zijn job. KAS Eupen staat voorlopig knap zesde, mede door draws tegen Anderlecht en Club Brugge. De Duitser kon in de Oostkantons amper dromen van een mooiere start bij zijn nieuwe club.

Luka Elsner staat met KV Kortrijk in de middenmoot. Een seizoen zonder veel zorgen lijkt er weer aan de komen in het Guldensporenstadion. Bernd Hollerbach stond er bij STVV niet zo goed op, maar dankzij een 6 op 6 zijn de zorgen in Limburg even over. We vrezen we wel dat de Duitser zich nog niet rijk mag rekenen. In de komende weken neemt STVV het op tegen Genk, Standard, Oostende en Anderlecht.

Alexander Blessin greep vorig seizoen met KV Oostende nipt langs Play-Off 1. De voorbije weken zag de trainer Arthur Theate, Fashion Sakala, Jack Hendry, Andrew Hjulsager en Jelle Bataille vertrekken. Niemand kan de Duitser dan aanrekenen dat KVO dit seizoen niet met de top zal meedoen. Voor Blessin is het te hopen dat het bestuur van KVO kalm blijft. Ook nu na een 0 op 9. Ook Yves Vanderhaeghe liet bij Cercle Brugge dit seizoen al een 0 op 9 noteren, maar Cercle Brugge telt ook 8 punten na 7 speeldagen. Naar de normen van de Vereniging van de voorbije seizoen een normale start.

Blessin zag zijn sterkhouders vertrekken.

Einde in schoonheid
Bij Zulte Waregem hadden ze bij het laatste seizoen van Francky Dury op de bank waarschijnlijk op een betere start gehoopt. Maar het zou maar al te gek zijn als men bij Essevee nu op een trainersontslag zou overgaan na een 8 op 21. Dury – de man die Zulte Waregem mee heeft gevormd – mag/moet dit jaar de kans krijgen om in schoonheid te eindigen aan de Gaverbeek.

Tot slot is er nog de positie van Wouter Vrancken bij KV Mechelen. Na Dury (bijna 10 jaar onafgebroken T1) bij Zulte Waregem is Vrancken momenteel de langstzittende trainer van alle 1A-clubs. Vrancken is ondertussen drie jaar trainer bij Malinwa. Daarin hielp hij Malinwa aan promotie en de Beker van België. Hopelijk voor de trainer houdt het bestuur daar rekening mee als Mechelen zoals tegen Seraing en Anderlecht nog eens door de ondergrens zakt.

Conclusie
In de Jupiler Pro League liet elke ploeg met regelmaat van de klok al punten liggen. Dat houdt alle club netjes bijeen, waardoor club geen overhaaste beslissingen namen. Verder teren er een paar trainers op het verleden. Toch staat het in de sterren geschreven dat Maes straks nog opvolgers krijgt. Of zouden JPL-clubs eindelijk beseffen dat nieuwe borstels niet altijd beter vegen?