De inverted wingback uitgelegd: Kompany koopt gericht aan bij Anderlecht

De inverted wingback is een vaste term geworden in het voetbal. Met de komst van Sergio Gomez lijkt Vincent Kompany bij RSC Anderlecht ook gebruik te gaan maken van de tactiek. Huisanalist en elitescout Andy Mulders geeft meer uitleg over de tactische rol.

De Inverted Wingbacks is geen nieuw concept in de voetbalwereld, maar deze rol wordt niet vaak gebruikt. De managers, die deze rol de afgelopen jaren daadwerkelijk hebben gebruikt, zijn Pep Guardiola (zou het idee gehaald hebben bij zijn grote voorbeeld Marcelo Bielsa) bij Manchester City & Julian Nagelsmann bij Leipzig. Twee bekende managers met een geweldige tactische instelling.

De manier waarop de twee bovengenoemde managers op wereldniveau de inverted wingbacks hebben gebruikt, was een "eyeopener" omdat het een andere dimensie geeft in de manier van voetballen en hoe de zogenaamde "Halfspace" als een tactische kans te gebruiken.

In België wilde Vincent Kompany deze rol ook integreren, maar hij vond niet de juiste profielen om hiervan gebruik te maken. Met de komst van Sergio Gomez (Borussia Dortmund), lijkt Kompany zijn linkse “inverted wingback” gevonden te hebben. Ook Benito Raman lijkt zo’n doelgerichte aankoop, maar dan in het aanvallende compartiment.

Wat houdt de term ‘inverted wingback’ in?

Een inverted wingback, of een ‘omgekeerde’ vleugelverdediger, is een backspeler die in balbezit naar het centrum komt. Normaal gesproken dweilt een links- of rechtsback (in aanvallend opzicht) de flank af en zorgt hij voor overlapping met zijn vleugelaanvaller door buitenom te gaan. De inverted wingback doet het omgekeerde en komt bij balbezit het centrale middenveld te versterken.

‘Inverted wingback’ betekent hier dus niet een rechtsvoetige op links en een linksvoetige op rechts plaatsen, zoals bij een inverted winger (flankaanvaller), maar wel dat zijn taak ‘omgekeerd’ is: naar binnen komen, in plaats van buitenom gaan.

Omgekeerde vleugelverdedigers zijn cruciaal voor een team die graag op balbezit spelen. Door in het veld te komen om de middenvelders te ondersteunen, creëren de inverted wingbacks meer pass-opties en dus meer mogelijkheden om in driehoeken te maken op het veld terwijl de bal rond gaat. Dit geeft de centrale middenvelders de mogelijkheid om aanvallender te denken en het tempo te dicteren in veel gevaarlijkere zones. Met nog 2 spelers in hun defensieve zone staan de centrale verdedigers van de tegenpartij voor een dilemma: hoger doordrukken of in hun zone moeten blijven (wachten en hopen op het beste).

Voordelen:

· Aanvallende overwicht creëren:

Door beide vleugelverdedigers op te dragen zich centraal te bewegen, kunnen de centrale middenvelders een hogere positie op het veld innemen om de afwerkingsfase te ondersteunen. Het geeft hun een beetje meer vrijheid om tussen de linie van de verdediging en het middenveld te spelen om de bal te ontvangen, te verdelen of voor het doel te gaan. Er zijn simpelweg meer opties om een aanval op gang te brengen door met vijf spelers centraal te staan.

· Bescherming tegenaanval:

Met de inverted wingback, die een centrale positie op het veld krijgt, staan ze ook in een positie om te verdedigen. Als het team de bal zou verliezen in een aanvallende eindfase, heeft de tegenpartij het moeilijker om een tegenaanval op te starten. Resultaat: een goed compact middenveld omdat ze 'onderlinge dekking' geven. Als de tegenstander er toch uitkomt, moeten de flankverdedigers ook minder meters teruglopen dan wanneer ze hoog bij de zijlijn staan. In zekere zin is het dus bijna een verdedigende ingreep, maar wel één die ervoor zorgt dat een ploeg het balbezit zo domineert dat ze haar tegenstander geleidelijk aan verstikt.

· Opbouw tegen hoge druk:

Met de twee vleugelverdedigers die naar binnen bewegen tegen een hoge druk van de tegenpartij, zal dit extra mogelijkheden geven om in de half-space te spelen. De tegenstanders staan voor de keuze gaan ze druk uitoefenen op de tegenstander of niet. Als de tegenstanders besluiten om hun vleugels naar binnen te schuiven, biedt dit de mogelijkheid voor de centrale backs om naar buiten te schuiven.

Nadelen:

· Omschakelingen tegenstander via de zijkanten:

Het kan een voordeel zijn om de vleugelverdedigers binnen te krijgen, maar het kan ook een probleem zijn als ze ver op het veld komen te staan, waardoor er een enorme ruimte aan de zijkanten overblijft. En tegen tegenstanders met vaardige vleugelspelers die kunnen uitdagen met snelheid en tegendraadsheid, kan dit enkele omschakelingen creëren die de verdedigers in kritieke situaties kunnen brengen.

· Compact:

Een tegenstander kan daar (relatief) makkelijk op reageren door het centrum helemaal dicht te metselen, waardoor de match op slot geraakt. In dat geval moeten de wingbacks goed hun momenten kiezen om breed te blijven of centraal te komen. Het is logisch, als je spelers verplaatst naar een reeds overbezet gebied, kunnen er centraal problemen ontstaan of het opstellen van je creatieve spelers in dit gebied. En als de tegenstanders compact verdedigen in het centrale gebied om dit af te sluiten, kan dit de deur wijd open zetten. Maar dit kan ook een probleem zijn, als de tegenstanders vaardig zijn in het verdedigen van voorzetten.

Conclusie
Ik denk dat de inverted wingbacks meer gebruikt kunnen en moeten worden in de tactische opstellingen. Misschien niet als volledig betrokken onderdeel van je tactiek, maar als tactische aanpassing om sommige problemen te anticiperen die relevant kunnen zijn.

Ik denk ook dat het hebben van de inverted wingbacks wat meer vrijheid zou geven voor de aanvallende spelers, vooral de centrale middenvelders. Dus dit zou een aanpassing kunnen zijn om de bal in balbezit aanvallend hoog te houden, maar ook om meerdere aanspeelmogelijkheden te hebben en ook om genoeg spelers voorin te hebben tijdens de aanvallende fase. Maar, als je deze rol wil gebruiken, heb je ook de juiste spelers nodig om deze tactiek uit te voeren. Je moet een aantal spelers hebben die begrijpen hoe ze zich moeten opstellen en de juiste tactische instelling hebben.

Om deze tactische analyse af te sluiten, is het gebruik van inverted wingbacks een riskante tactiek, maar wanneer uitgevoerd onder de juiste omstandigheden, kan het zeker winstgevend zijn en het team helpen om uit moeilijke omstandigheden te komen. Het gebruik van deze rol kan resulteren in meer dekkingsruimten voor centrale verdedigers, vandaar het belang van balbezit op basis van voetbal om onverwachte situaties te voorkomen. Om die rol te kunnen spelen, moet de speler een hoge combinatie hebben van techniek en atletisch vermogen.