Afscheid van een tijdperk: met Deschacht verdwijnen ook enkele vervlogen waarden

Afscheid van een tijdperk: met Deschacht verdwijnen ook enkele vervlogen waarden

04-05-2021 14:15 Laatste update: 23:12
3

Het Belgische voetbal neemt afscheid van één van haar opmerkelijkste figuren van de huidige eeuw. Na lang wikken en wegen heeft de onverzettelijke Olivier Deschacht zelf de knoop doorgehakt: de volrijpe verdediger gaat op voetbalpensioen. VoetbalPrimeur.be brengt graag mee hulde aan een atypische knokker, die niet altijd in het zonlicht stond, maar ook vanuit de schaduw een indrukwekkende loopbaan uitbouwde.

Pas wanneer iets er niet meer is, besef je hoe belangrijk het is. Die wijsheid gaat evenzeer op voor levende wezens. Er bestaan zo van die mensen die eigenlijk pas na hun afscheid de erkenning krijgen die ze voordien in veelvoud verdienden. Deschacht behoort tot die categorie. Op zijn 40e heeft de iconische blondekop besloten om er een punt achter te zetten, wat een stortvloed aan overtuigende steunbetuigingen en fraaie afscheidsredes opwekte. Niet slecht voor een verdediger die jarenlang door het leven ging als allergrootste schietschijf van het Belgische voetbal … Zelfs de ergste hater strijkt zich inmiddels over het hart: eigenlijk was den Ollie de kwaadste nog niet.

Toegegeven, er speelden wel degelijk enkele factoren die afkeer in de kaart. Jazeker, Deschacht zag er geregeld wel eens onbeholpen uit aan de bal. En natuurlijk werkte zijn non-verbale communicatie op het terrein af en toe op de lachspieren. Als klap op de vuurpijl was de verdediger jarenlang hét boegbeeld van RSC Anderlecht, niet alleen de meest gelauwerde club van ons land, maar evenzeer de vaakst uitgespuwde. Die cocktail bracht de nodige spot en kritiek met zich mee. Immuun zal Deschacht daar zeker niet voor geweest zijn, maar gezien zijn uitgestrekte carrièrepad kon hij daar blijkbaar best mee leven.

Mister Anderlecht
En die lange carrière heeft hem prijzen opgeleverd, veel prijzen. Van alle spelers die dit seizoen aantraden in de Jupiler Pro League, beschikt geen enkele over een palmares dat ook maar enigszins in de buurt komt van dat van de Oost-Vlaming. Zestien Belgische trofeeën prijken er op zijn erelijst. De meest prestigieuze, de landstitel, veroverde hij een slordige acht keer. Een Gouden Schoen leverde die hoogconjunctuur niet op, maar na al die jaren staat Deschacht wel hoog op de eeuwige ranglijst met het hoogste aantal wedstrijden in Eerste Klasse. Met 529 betwiste duels valt de linkspoot net buiten de top-tien.

Acht keer tot kampioen gekroond worden, het is een meubelstuk van pakweg KV Kortrijk natuurlijk niet gegeven. Wie Deschacht zegt, zegt RSC Anderlecht. Tussen 2001 en 2018 stond zijn naam op de Brusselse loonlijst. Doorheen de verschillende generatiewissels van deze eeuw bleef Deschacht steevast trouw op post. Het aantal potentiële vervangers dat paars-wit in die tijd voor zijn voeten wierp, valt niet op twee handen te tellen. Van Fabrice Ehret over Jan Lecjaks tot Behrang Safari: velen voelden zich geroepen, maar weinigen staken de vaste waarde echt naar de kroon. Een uitblinker was Deschacht zelden, maar in de schaduw van de grote vedetten van het Park voelde de verdediger zich als een vis in het water.

Nederigheid
De persoonlijkheid van Deschacht valt eigenlijk het treffendst te illustreren aan de hand van een anekdote uit 2013. Dat jaar komt Anderlecht in de Champions League uit tegen het machtige Paris Saint-Germain, een confrontatie waarin het klasseverschil met de absolute top nog maar eens (pijnlijk) duidelijk zal worden overigens. Voor aanvang van de terugwedstrijd mag aanvoerder Deschacht handjes schudden en vlagjes uitwisselen met superster Zlatan Ibrahimovic. Nadat de toss in de richting van paars-wit uitdraait, worden alle klassieke procedures plots overboord gegooid.

Deschacht vindt het namelijk vanzelfsprekend om het voordeel alsnog af te staan. Ibra mag beslissen om een kant te kiezen en/of de bal op te eisen. De Zweed waant zich net iets te veel écht God om verbouwereerd te zijn, maar de geste tekent de ingesteldheid van Deschacht wel volledig. De routinier stamt duidelijk nog af uit een ander era, waarin hiërarchie een ontegensprekelijke hoeksteen van onze maatschappij vormde. Laat dat besef van nederigheid nu net grotendeels uit het hedendaagse voetbal verdwenen zijn. Tegenwoordig ziet het gros van de jongelingen zich als the next big thing. Dat beeld heeft Deschacht geen enkele keer gezien telkens hij ’s morgens in de spiegel keek. Hopelijk vormt zijn ingesteldheid een leidraad voor de youngsters die anno 2021 vol ongeduld staan te trappelen …