Hoe Van Den Brom tactisch faalde, zich herstelde en het toch weer weggaf

KRC Genk ging het afgelopen weekend met 3-2 de boot in op het veld van Club Brugge. De Limburgers kwamen terug na een achterstand maar gaven de wedstrijd alsnog uit handen. Onze VoetbalPrimeur.be huisanalist en scout bij PEC Zwolle Kristof De Coock legt het tactische verhaal achter de wedstrijd bloot. 

Eerste 15 minuten speelde Genk in de kaart van Club Brugge

Genk preste met Ito en Onuachu frontaal op Mechele en Kossounou, Bongonda moest dan weer positie nemen bij Rits om het numerieke evenwicht in de as te behouden. Club Brugge zette de backs in de opbouw extreem laag, bijna gelijk met de 2 centrale verdedigers. De flanken kozen hoog positie in de rug van de wingbacks. Dit stelde de wingbacks van Genk voor de keuze: zetten we druk dan zal Club Brugge met een lange bal de flank in de rug proberen te zoeken, zetten we geen druk dan zal de back van Club Brugge makkelijk de meters bal aan de voet kunnen nemen. 

In de midweek wedstrijd tegen Oostende had Club Brugge namelijk deze “tactiek” ook al toegepast. Tegen Oostende gaf Denswil enkele uitstekende lange ballen in de rug van de verdediging, dit is volgens mij ook de reden waarom de Nederlander op de linksback startte. 

Omdat de backs van Club Brugge vrij waren moest Genk reageren door het middenvelder te laten uitstappen naar de flank. Genk, dat zonale mandekking toepaste, kwam daardoor niet meer in numeriek ondertal op de flank maar in de as van het veld. Het was vooral Bongonda en/of Toma die richting de flank uitstapte waardoor Heynen met momenten alleen (!) de ruimte net voor de verdediging moest verdedigen. Als de backs niet vooruit konden voetballen zakte Vormer of Vanaken uit naar deze vrije ruimte. 

Omdat Lang constant rondzwierf in de as van het veld kreeg Heynen te maken met een overmacht aan tegenstanders wanneer Toma uitstapte naar de flank. Het was dankzij het sterke éénmansmiddenveld met Heynen dat Genk kans maakte op de overwinning. Als Heynen zich zo blijft ontwikkelen wordt hij een serieuze optie voor het EK, als invaller wel te verstaan.

In minuut 11, met de kans van Lang, werden de grote ruimtes voor Club Brugge pijnlijk duidelijk.

Hier houd Genk een overtal in het centrum, omdat Munoz is uitgestapt. Vormer zakt uit naar de rechterhalfspace omdat Mata de breedte houdt buiten beeld.

Munoz keert terug naar zijn positie terwijl Toma uitstapt. Bongonda blijft passief bij Rits staan waardoor Vanaken helemaal vrij komt in de as. Vanaken zal zijn beste pass van de wedstrijd geven op Lang die net naast schiet.

Bij de 1-0 was het Heynen die moest uitstappen naar Vormer, Vanaken nam hoog positie in tussen de linies waardoor Arteaga twijfelde: doordekken op Vanaken of positie nemen bij Lang. Vanaken speelde opvallend centraler en meer naar de rechterflank dan in andere wedstrijden waar hij meer vanuit de linkerhalfspace speelt. Dit komt door de enorme ruimte die er centraal lag én door het vertrek van Diatta. Normaal probeert Club Diatta in een kwalitatieve 1 vs 1 te brengen met de nodige ruimte, dit gebeurde het vaakst via een diagonale pass vanuit het centrum naar de flank. 

In de eigen opbouw probeerde Genk door de individueel gerichte hoge druk van Club Brugge te voetballen. Van Den Brom zei in de persconferentie na afloop: “Als je lange ballen speelt kunnen de 2e ballen net zo snel terugkomen en dan sta je niet goed in de organisatie en zo loop je op counters.” Hij heeft hier wel een punt, maar Genk kwam pas in de wedstrijd nadat het lange ballen begon te spelen op Onuachu. Na een kwartier spelen kunnen we concluderen dat Van Den Brom in de kaart speelde van Club Brugge en eigenlijk de 1-0 (wat ook makkelijk 2-0 kon zijn) aan zichzelf te danken had.

Aanpassing in het druk zetten

Zoals eerder gezegd kwam Genk aanvallend in de wedstrijd dankzij een uitmuntende Onuachu die maar liefst 50 duels uitvocht (aanvallend, verdedigend, lucht, loose ball), Preciado die het tweede meeste duels uitvocht had er maar 23. De Nigeriaan gaf Genk een oplossing om de hoge druk te overspelen en kon zijn ploeg adem geven. 

In balverlies paste Van Den Brom aan door in de pressing Ito en Onuachu wijder te zetten en een tussenpositie in te nemen tussen de back en centrale verdediger van Club Brugge. Bongonda speelde dan tussen deze twee en schermde de passlijn naar Rits af. Hierdoor kreeg Genk meer controle over hun zwakke ruimte en moest er geen of minder snel een middenvelder uitstappen naar de flank. Na deze ingreep gaf Genk minder snel kansen weg.

De twee aanvallers (Ito en Onuachu) zakten dieper in. De Intensiteit van het druk zetten was echter matig bij de 3 aanvallend ingestelde spelers van Genk. Daarom had Club Brugge nog altijd een overtal in het centrum, Lang kwam in een 3 vs 2 situatie omdat Onuachu niet actief is. 

Mede door slecht wisselbeleid verliest Genk

Dit is de expected goal grafiek. Tussen het begin van de tweede helft en de wissel van Toma zijn er geen noemenswaardige kansen gecreëerd. Na de wissel komt Club Brugge wel tot kansen. 

Ik denk dat Toma er wegens vermoeidheid is afgegaan, maar dat weet je natuurlijk nooit zeker. Met vijf wisselmogelijkheden en een 1-2 voorsprong had Van Den Brom één van zijn drie aanvallende mensen moeten afhalen. Onuachu niet, die fungeerde als aanspeelpunt. Ito is met zijn snelheid interessant  voor de tegenaanval, dus Bongonda was de ideale wisselspeler. Dit is makkelijk praten achteraf, maar Genk plooide in de tweede helft diep terug waardoor Bongonda eigenlijk meer als een centrale middenvelder ging spelen. Waarom dan niet Hrosovsky brengen of Kouassi voor Bongonda en Thorstvedt als nummer 10 om het middenveld te verstevigen ?

Bij de 2-2 zag Bongonda er heel slecht uit, maar bij de 3-2 stond hij ook zeer zwak te verdedigen. Hij gaf geen druk op Lang, waardoor de Nederlander tijd en ruimte genoeg had om over de bal te kijken en Mechele eruit te pikken.

Bongonda doet zelfs geen beweging om de bal af te blokken, hij draait zich weg van de bal… Uiteraard helpen zijn verdedigers ook niet door niet op één lijn staan. Daarnaast hebben Munoz en Cuesta enkel oog voor de bal waardoor ze de loopactie van Mechele niet opmerken.  

Een tweede opvallende wissel is Dessers voor Onuachu. Onuachu leek aan het einde van zijn krachten te zitten, maar speelde donderdag slechts 30 minuten mee en aan zijn reactie te zien leek hij misschien nog wat reserve te hebben? Door Onuachu eruit te halen onthoofde Van Den Brom eigenlijk zijn aanvalsplan. 

Conclusie

Club Brugge – Genk was een echte referentiewedstrijd voor het Belgische voetbal. Ik wil niets afdoen aan de prestatie van Club Brugge, maar in het topvoetbal draait het om details. Waar Clement de wedstrijd naar zich toe trok met een wedstrijdbepalende wissel, Gaf Van Den Brom met zijn wisselbeleid de wedstrijd uit handen.