Genk ziet Club Brugge weglopen: excuses, individuele fouten en waar zit Bongonda?
Herfstkampioen KRC Genk zit in een winterdip. De troepen van John van den Brom zetten tijdens de voorbije weken een één op twaalf neer. Geen deugddoende cijfers, zeker niet in een periode waarin de wedstrijden elkaar in sneltempo opvolgen. Waar schort het bij de Limburgers? Voetbalprimeur.be somt vier oorzaken op van de Genkse winterblues.
Verhullen excuses gebrek aan mentale kracht?
Tot op heden kwam van den Brom in 2021 eigenlijk voornamelijk al brommend in het nieuws. Op een sneeuwakker moeten voetballen in Moeskroen, enkele rode kaarten onder de neus geduwd, een gemiste elfmeter tegen KAA Gent … Na elk ontgoochelend resultaat had de Genkse oefenmeester wel een ‘maar’ achter de hand, al dan niet terecht. Zulke periodes maakt elke ploeg eens mee in een seizoen, maar het allerbelangrijkste is dat die niet gaan doorwegen op het gemoed van het elftal.
Bij die mentale sterkte moeten misschien wel vraagtekens geplaatst worden. Op dat vlak begon 2021 eigenlijk al in mineur, herinner u het penaltydebacle tussen Paul Onuachu en Théo Bongonda aan de Kehrweg. Dat incident werd nog met de mantel der liefde bedekt, maar sluimert onderhuids misschien verder, zeker nu de resultaten even tegenvallen. Ook de vroege wissel van Onuachu tegen Club Brugge zal binnenskamers ongetwijfeld op tafel komen te liggen. Ergens ontbreekt het Genk aan een leidersfiguur op het terrein, iemand die de neuzen in dezelfde richting jaagt bij een opdoffer.
Loodzware kalender
Let op: het argument van de hectische kalender gaat natuurlijk op voor elke ploeg uit de Jupiler Pro League. Toch heeft Genk mogelijk nog net wat meer reden tot klagen, wat van den Brom voor Nieuwjaar overigens al fijntjes deed. Allereerst viel de winterpauze van de Limburgers nóg korter uit dan bij de tegenstand, aangezien op zes januari al de inhaalpot met KAS Eupen op het programma stond. Toen die met 1-4 gewonnen werd, leek er overigens geen vuiltje aan de Genkse lucht …
Er speelt echter nog een tweede factor in het nadeel van het huidige nummer twee. Van de vijf wedstrijden die het in 2021 al betwistte, moest Genk vier keer de bus op. Hoewel het verschil tussen thuis- en uitmatchen door de coronalege tribunes in zekere mate afgenomen is, blijft dat een vervelend gegeven. Ter vergelijking: koploper Club Brugge werkte dit jaar twee van haar vier duels op eigen bodem af, net als nummer drie Royal Antwerp FC. Opnieuw speelt het mentale aspect hier de hoofdrol: steken spelers en staf dat nadeeltje niet te zeer in de kop?
Individuele fouten
Je kan er niet om heen: bij elke ploeg-in-verval gaat men op zoek naar zondebokken. Niet dat bepaalde individuen bij Genk plots door de ondergrens zijn gezakt, maar enkele slippertjes bleken bepalend in de magere resultaten. Eigenlijk luidde Danny Vukovic die neerwaartse spiraal in december al in, door niet helemaal vrijuit te gaan op de verre vrije schop van Aboubakary Koïta. Dat de toenmalige primus zo bleef steken op een 1-1-gelijkspel tegen Waasland-Beveren, was een veeg teken. Ook de voorbije weken toonde Vukovic niet de zelfzekerheid van tijdens de herfst.
Nog iemand die in januari slecht geslapen zal hebben, is Carlos Cuesta. In één week tijd werd de spijkerharde mandekker liefst twee keer van het veld gestuurd. Zowel in Moeskroen als thuis tegen KAA Gent zat hij met de gebakken peren. Vooral die laatste uitsluiting zou zijn team wel eens twee punten gekost kunnen hebben, want in 80 minuten met een man minder deed Genk het eigenlijk nog steeds beter dan de Buffalo’s, met een dubbelzinnige 1-1 tot gevolg. Als klap op de vuurpijl miste Bongonda een strafschop halverweg de tweede helft.
Waar is Bongonda gebleven?
Over die laatste gesproken: waar zit de vleugelflitser van oktober en november? In die maanden was Bongonda simpelweg outstanding, dankzij een resem heerlijke doelpunten en onnavolgbare versnellingen. Die hoogvorm is in de barre wintermaanden weggeëbd. Het is alweer zeven wedstrijden geleden dat de linkspoot nog eens tot scoren kwam, van midden december. De zwak ingeschoten elfmeter tegen Gent was in dat opzicht zorgwekkend. Genk zal haar goudhaantje nodig hebben om zonder kopzorgen richting Play-Off 1 te cruisen.
De bleke cijfers van Bongonda staan in schril contrast met die van dat andere speerpunt, Onuachu. De Nigeriaanse reus blijft namelijk excelleren. Terwijl zijn ploegmakkers wat op de dool zijn, vindt de Gouden Stier de weg naar doel nog steeds even vlot. Van de laatste negen Genkse treffers nam Onuachu er niet minder dan zes voor zijn rekening! Op Jan Breydel verschalkte hij Simon Mignolet weliswaar niet, maar zijn prestatie en werklust vielen alweer monumentaal te noemen. Het nummer drie van de voorbije Gouden-Schoen-verkiezing brandt best een kaarsje opdat zijn medemaats zich snel op zijn eenzame hoogte weten te vervoegen …