Lamkel Zé, de koning van de frats: na negen levens is zijn Antwerp-liedje uit

Lamkel Zé, de koning van de frats: na negen levens is zijn Antwerp-liedje uit

15-11-2020 16:00 Laatste update: 16-11-2020 20:00
10

Het rijk van Didier Lamkel Zé bij Royal Antwerp FC lijkt definitief uit. Onder Ivan Leko komt hij niet meer aan speelminuten toe en ook de fans hebben hem intussen helemaal opgegeven. De voorbije jaren kwam het enfant terrible zoals de hardnekkigste straatkat telkens op zijn pootjes terecht, maar na negen levens is ook voor hem het spelletje uit. VoetbalPrimeur.be doet een poging de tien meest opmerkelijke fratsen van de 24-jarige Lamkel Zé te selecteren.

Luie sjarel
Al van bij zijn aankomst in Deurne-Noord spat de trainingsijver er nu niet bepaald van af. Integendeel, Lamkel Zé veegt op tijd en stond vierkant zijn voeten aan de gevraagde inspanningen. Bij loopoefeningen op training slentert hij vaak als laatste rond. In de voorbereiding op het vorige seizoen gaat de flankaanvaller zelfs een stap verder: hij komt dagenlang niet opdagen. Naar zijn whereabouts hoeft Antwerp alvast niet lang te zoeken, want op Instagram deelt de vakantieganger vrolijke plaatjes van zijn verblijf aan de Côte d’Azur.

Enkele maanden later flikt Lamkel Zé hetzelfde op winterstage. Op de looptraining op dag één ontbreekt van hem elk spoor. Ook de dagen erna valt er weinig overgave te merken. Die gebrekkige instelling leidt ertoe dat hij regelmatig naar de B-kern verwezen wordt. Momenteel vertoeft de Kameroener daar opnieuw, ditmaal definitief, zo lijkt het. Nochtans viste zelfs Ivan Leko hem al twee keer herop, onder meer voor de (gewonnen) bekerfinale. Daarin presteerde Lamkel Zé overigens vlekkeloos.

Oerdomme uitsluitingen
Zoals elke voetballer met driftbuien krijgt Lamkel Zé geregeld een rode kaart onder de neus geduwd. In die dikke twee jaar in Antwerpse loondienst overkwam hem dat al vijf keer, zelfs in een oefenduel! Vooral tegen Standard Luik durft het potje al eens over te koken. Zowel in de heen- als de terugwedstrijd van het seizoen 2018-2019 moest hij vervroegd afdruipen. Een heis op Mehdi Carcela of een duw aan Paul-José Mpoku: tot twee keer toe greep de scheids van dienst naar de achterzak.

Toch stond de Antwerp-aanhang pas écht op haar achterste poten op … De Heizel. Het krankzinnige Europa-League-voorrondeduel met AZ vormde het decor. Na de bevredigende 1-1 uit de heenmatch in Alkmaar kon The Great Old het ‘thuis’ afmaken. Wanneer uitgerekend Lamkel Zé in de tweede helft de 1-0-voorsprong liet optekenen, ging het publiek uit haar dak. Jammer genoeg vuurde het haar held té fel aan: in alle euforie trok hij zijn truitje uit, wat hem op een tweede gele kaart kwam te staan. Antwerp viel met negen (na een eerdere uitsluiting van Dieumerci Mbokani) en ging finaal kopje onder in de verlengingen.

Losse handjes
Niet enkel tegenstanders, ook ploeggenoten zijn niet altijd veilig wanneer het korte lontje opbrandt. Vooral onder de tolerante Laszlo Bölöni stond de spelersgroep bol van de spanningen. Dat draaide enkele keren uit in een handgemeen. De eerste die eraan mocht geloven, was Jelle Van Damme. Op training kreeg de ervaren rot vanuit het niets een slag in het gezicht. De dader? Lamkel Zé, uiteraard. Van Damme trok hard van leer tegen zijn collega, maar uiteindelijk zou het die niet de kop kosten.

Twee dagen na de noodlottige uitschakeling tegen AZ was het weer van dat. Ditmaal moest Sinan Bolat zich verweren. De doelman, die inmiddels aan de slag is bij KAA Gent, wees Lamkel Zé net iets te nadrukkelijk op zijn verantwoordelijkheden na de pijnlijke Europese exit. Die reageerde daarop alweer door zijn vuisten te laten spreken. Ook dat voorval zou Antwerp met de mantel der liefde bedekken.

Een baard die goud waard is
Bij een enfant terrible hoort natuurlijk ook een typisch uiterlijk kenmerk, een twist die het grote publiek duidelijk maakt dat er wel degelijk een hoek af is. Op dat vlak had Lamkel Zé altijd wel wat gewicht in de schaal te werpen. Dankzij zijn kale knikker in combinatie met zijn weelderige baard valt hij uit de duizenden te herkennen. Toch kreeg die opmerkelijke look er halverwege december 2019 nóg een (tijdelijk) schepje bovenop.

Voor de kwartfinale in de Croky Cup, een bezoekje aan zijn favoriete tegenstander Standard, had het nummer zeven namelijk een verrassing in petto. Op Sclessin verscheen hij aan de aftrap met een geblondeerde, haast vergulden baard. Voordien was die nochtans steevast donkerbruin gekleurd. Mogelijk een verdoken sollicitatie voor de nakende Gouden Schoen? In ieder geval keerde hij kort nadien weer terug naar zijn vertrouwde stijl.

Het bloed vanonder de nagels
Voor de media is een figuur als Lamkel Zé een godsgeschenk en supporters schipperen voortdurend tussen hemel en hel, maar als ploeggenoot moet je toch regelmatig op de tanden bijten. Dat werd de voorbije twee jaar al te vaak duidelijk aan de Bosuil. Na een zoveelste non-match verwoordde Wesley Hoedt het heersende gevoel in de spelersgroep kort en krachtig: “Ik maak er geen enkel woord meer aan vuil”.

De Nederlandse huurling was lang niet de enige bij wie de frustraties hoog opliepen. Vooral Lior Refaelov kwam meermaals in aanvaring met het woelwater. In een interview na het AZ-debacle liet de spelmaker zijn emoties al eens de vrije loop. Ontwapenend, maar evenzeer spijkerhard, de manier waarop Lamkel Zé daar op zijn plaats werd gezet. Later zou die wraak nemen door bij een Instagram-verhaal uit te halen naar de ‘zagende’ Refaelov.

Controversiële viering
Het moet gezegd: tussen alle heisa door leverde Lamkel Zé wel enkele uitstekende sportieve prestaties af. In de prestigieuze thuiszege tegen Club Brugge (2-1) denderde de winger als een sneltrein langs zijn linkerflank. Eén van die rushes resulteerde in een voorzet die door Simon Mignolet ongelukkig in eigen doel werd verlengd, goed voor de winning goal. Zo’n belangrijke treffer moet natuurlijk gevierd worden! Al viel zijn gebaar niet meteen in de smaak …

Na die 2-1 (die nota bene niet eens op zijn eigen naam kwam) vond Lamkel Zé er niets beter op dan het uitvak vol Club-fans te gaan provoceren. Zijn dolle vreugde leidde hem nadien naar een nabij supportersstoeltje, waar hij zich pardoes neerzette, de armen kruiste en stoïcijns voor zich uit staarde. Ongetwijfeld één van dé beelden uit de Jupiler Pro League van de voorbije jaren.

Lamkel, zè na kalm!
Stilaan heeft iedereen alle hoop opgeborgen: het zot uit zijn kop krijgen, dat blijkt toch écht een onmogelijke queeste. Nochtans hebben medemaats, staf, bestuur, omkadering en zelfs de trouwe supporters er alles aan gedaan. De woordspeling ‘Lamkel, zè na kalm!’ zou een succes worden onder de het Antwerp-legioen. Als catchy liedje rolde het regelmatig van Tribune 2, terwijl het als opschrift op t-shirts als zoete broodjes deed verkopen.

En Lamkel Zé zelf? Die was er wild van! In de uitwedstrijd met KV Kortrijk toverde hij na een doelpunt zelf een exemplaar van het truitje tevoorschijn, tot groot jolijt van de aanwezigen. Na afloop van het duel verklaart het zorgenkind dat hij zich bewust is van de fouten die hij in het verleden gemaakt heeft. Op zijn communiezieltje belooft hij zijn stinkende best te doen om zijn mentaliteit te veranderen. Maar voor hoelang?

Strafschop opeisen … en riant missen
Eind januari konden de goede voornemens alweer de prullenmand in. Opnieuw was Kortrijk bevoorrecht getuige van de zoveelste aflevering in de Zé-soap, deze keer op de thuisbodem. Toen Antwerp een strafschop toegekend kreeg, troefde het ego van de Afrikaan gevestigde waarden Mbokani en Refaelov af in snelheid. Hij, en niemand anders, zou dit varkentje vanop de stip wel even wassen, ondanks het getier van een machteloze Bölöni.

Het stond in de sterren geschreven dat die démarche slecht moest aflopen. Lamkel Zé schoot de elfmeter bijzonder slapjes in, waardoor een unieke kans op de voorsprong verkwanseld ging. De Bosuil trakteerde hem op een striemend fluitconcert. Wanneer Bölöni de zondebok later naar de kant haalde (overigens pas een kwartier voor affluiten), deed het woedende publiek dat nog eens vlotjes over. Die dag geraakte Antwerp niet verder dan een 1-1-puntendeling.

Sociale media als provocatiemachine
Boven alles is Lamkel Zé een kind van zijn eigen tijd. De Kameroener doet niets liever dan urenlang op de Play-Station slijten en deelt zijn privéleven met de glimlach via de sociale media. Zijn Instagram-account gebruikt hij daarnaast als regelrechte provocatiemachine. Zo haalde hij zich de woede van Club Brugge op de hals door alle fans van Blauw-Zwart ‘wankers’ te noemen. ‘Zijn kennis van het Engels is niet optimaal’, verdedigde Antwerp hem nog tevergeefs.

Provoceren zit nu eenmaal in zijn natuur. Nadat de vorige jaargang van de JPL gestaakt werd, schrikte Lamkel Zé het Belgisch voetbal op uit haar zomerslaap door te beweren dat hij onderhandeld heeft met RSC Anderlecht. In Brussel viel men compleet uit de lucht. Vorige maand dreef de voormalige chouchou zijn eigen fans nog verder tot wanhoop, door een foto te posten terwijl hij een wedstrijd van aartsrivaal K. Beerschot V.A. bijwoonde. Dat moet zowat het allerergste zijn dat je een Antwerp-liefhebber kan aandoen.

Beerschot opvrijen
En laat de flirt met de Ratten recent nu nog een sappig vervolg gekregen hebben. In een interview van afgelopen weekend sloot Lamkel Zé een toekomst op het Kiel niet uit. Vijand nummer één of niet, dat doet niet ter zake, klinkt het. “Beerschot is op dit moment een topclub. Als ze me iets aanbieden dat bij mij past, heb ik het recht om te gaan”, luidt zijn stelling.

Dat die vrijage in het verkeerde keelgat is geschoten in Deurne-Noord, hoeft niet te verbazen. Enkele dagen na zijn opmerkelijke uitspraken verschenen enkele niet mis te verstane spandoeken aan de poorten van het stadion. De boodschap was unisono: deze keer is Lamkel Zé écht te ver gegaan. De aanhang eist dan ook dat het bestuur haar verbintenis met de pseudovedette zo snel mogelijk ontbindt. De vraag van tien miljoen luidt: welke club durft het aan om zo’n woelwater in huis te halen?