Van pispaal tot steunpilaar: Courtois de hemel ingeschreven nu Real de titel ruikt

Van pispaal tot steunpilaar: Courtois de hemel ingeschreven nu Real de titel ruikt

13-07-2020 18:00 Laatste update: 19:00
5

Het kan verkeren, wist Bredero zo'n 400 jaar geleden al. Nu Thibaut Courtois na de corona-onderbreking overladen wordt met lof, zou een mens haast vergeten dat hij in de herfst van vorig jaar nog uitgespuwd werd door pers én publiek bij Real Madrid. Nu is de nummer één van de Rode Duivels één van de kampioenenmakers in het nakende succes van De Koninklijke. VoetbalPrimeur.be reconstrueert het turbulente jaar van Courtois in de Spaanse hoofdstad.

Na zijn debuutjaar in het maagdelijk wit moet het seizoen 2019-2020 dé referentie worden voor Courtois. Niet alleen gaat zijn club op zoek naar een eerste landstitel sinds 2017, bovendien wil de Limburger zich ook zélf verder profileren in Madrid. Zijn eerste seizoen voor Real sloot hij weliswaar af als vaste waarde, de concurrentieslag met Keylor Navas was bikkelhard geweest. Het bestuur levert dan ook een krachtig signaal af. Het verpatst Navas in de zomermercato aan Paris Saint-Germain en legt zo al haar eieren in het mandje van onze landgenoot. Als teken van vertrouwen kan dat tellen.

Vertrouwen brengt echter ook verantwoordelijkheid en stress met zich mee. Die spelen Courtois duidelijk parten in het seizoensbegin. Zijn prestaties beantwoorden niet aan zijn gebruikelijke, hoge standaarden. Pas op speeldag vijf houdt de 79-voudige Rode Duivel voor het eerst zijn netten schoon, uitgerekend tegen het sterke Sevilla. Wie denkt dat dat succes een boost zou geven, komt echter bedrogen uit. Het tegendeel is waar: in oktober en november zou Courtois in een diepe crisis belanden. Op een gegeven moment verdwijnt hij zelfs koudweg uit het elftal.

Club Brugge duwt Courtois kopje onder
Dat Courtois (even) baan moet ruimen, ligt zeker niet enkel aan zichzelf. Na een weifelachtige start is heel Real immers op zoek naar een beter élan. Trainer Zinedine Zidane breekt zich vooral het hoofd over de wankele achterhoede. Een elf op vijftien betekent geen dramatische start, maar de zes tegendoelpunten tijdens de eerste vier speeldagen in La Liga hebben ook de critici aan het werk gezet. De Spaanse kranten, met het Madrileense Marca op kop, hebben hun schietschijf gevonden: Courtois. De doelman krijgt een flinke dosis commentaar over zich heen. ‘Onzeker’ en ‘gespannen’, luidt de analyse. Vooral in thuiswedstrijden zou hij het lastig hebben. ‘Courtois kan de druk van Santiago Bernabeu niet aan’, schrijft Marca begin oktober.

Tussen de regels door dringt de Madrileense pers aan op een keeperswissel. Trainer Zidane … gehoorzaamt! Op de midweekse speeldag zes krijgt back-up Alphonse Aréola zijn kans tegen het bescheiden Osasuna, weliswaar onder het mom dat Courtois ‘rust nodig heeft met het oog op zondag’. Dan staat de beladen stadsderby met Atlético op het programma. Gezien de matige tegenstand houdt de Fransman zijn netten schoon, al heeft hij daar zelf niet al te veel verdienste aan. De media zien daarin hun grote gelijk, maar Zidane houdt zich aan zijn woord. Tegen Atlético, nota bene zijn ex-club, neemt Courtois zijn plek onder de dwarsligger weer in. De Limburger houdt in een erg gesloten wedstrijd de nul.

Toch neemt die clean sheet de twijfels niet weg. Het dieptepunt voor onze nationale nummer één volgt uitgerekend tegen … Club Brugge. Op de tweede wedstrijddag van de poulefase van de Champions League zakt de Belgische landskampioen af naar het Bernabeu. Groot is de verontwaardiging wanneer Blauw-Zwart bij de rust met 0-2 leidt. Hoewel Courtois zich geen van beide tegentreffers van Emmanuel Dennis moet aanwrijven, velt het thuispubliek een vernietigend oordeel. De doelman wordt uitgefloten. Om erger te voorkomen, houdt Zidane hem bij de pauze in de kleedkamer. Aréola komt weer in de ploeg, grijpt één keer uitstekend in op alweer Dennis en heeft zo een aandeel(tje) in de 2-2-remonte van Real. Courtois druipt die avond af.

Wederopstanding dankzij … San Marino
Na afloop van die merkwaardige avond tegen Club schudt Zidane een nieuw foefje uit de mouw. Courtois zou geblesseerd zijn en blijft daarom ook buiten de selectie voor de komende competitiewedstrijd tegen Granada. Dat Aréola er daar twee om de oren krijgt in een 4-2-overwinning, zal onze landgenoot stiekem deugd doen. Diep vanbinnen beseft Zidane ook wel dat er een inherent kwaliteitsverschil is tussen beide doelmannen. Courtois rehabiliteren, daar draait het dus om! Dat hoeft de Franse succescoach niet eens zelf te doen. Een interlandbreak komt namelijk als een geschenk uit de hemel. Het verschaft Courtois de tijd en rust om alles eens op een rijtje te zetten, weg van het woelige Madrid. Tussendoor keept hij zich fluitend naar twee clean sheets tegen het nietige Kazakhstan (0-2) en oppernietige San Marino (9-0).

Hoe betekenisloos die dubbele ‘prestatie’ ook mag zijn, tussen de oren van Courtois maakt het een gigantisch verschil. Wanneer hij midden oktober terugkeert op het trainingscomplex van De Koninklijke, lijkt hij mentaal herboren. Nu moet die gemoedsrust ook voor betere optredens tussen de lijnen zorgen. Zo geschiedt. Met een 1-0-nederlaag bij Mallorca levert de herstart nog een valse noot op (zonder dat Courtois daar iets te verwijten valt), maar nadien is de trein vertrokken. Voor Nieuwjaar verliest Real geen enkele keer meer. In zes van die negen resterende wedstrijden in La Liga moet de geboren Breeënaar zich niet omdraaien. Even prompt verandert de teneur in de Spaanse media. Begin november wordt Courtois al omgedoopt tot ‘El Muro’. Keren met de wind, heet zoiets …

Het zal het ego van de kritiekgevoelige goalie ongetwijfeld gestreeld hebben. Ook na de (korte) winterslaap toont Courtois zich één van de moeilijkst te kloppen sluitstukken uit de Primera Division. Nog eens in vier duels houdt hij de nul op het bord, waaronder tijdens de levensbelangrijke 2-0-overwinning tegen aartsrivaal FC Barcelona. Niet alleen gooit Real op die manier begin maart de titelstrijd weer helemaal open, bovendien levert het Courtois een historische prestatie op. Voor het eerst in 45 jaar slaagt een doelman van Real erin in beide Clasico’s de nul te houden, na de eerdere brilscore in Camp Nou. En dat dankzij enkele vitale reddingen op pogingen van onder meer Arthur en Lionel Messi himself. El Mundo Deportivo bombardeert hem die dag onomwonden tot ‘de beste man op het veld’.

Onklopbaar na corona
Aangezien zelfs de allergrootsten der aarde niet ontsnappen aan de grillen van de natuur, moeten ook de spelers van Real de lente binnenskamers uitzitten vanwege de corona-uitbraak. Het herwonnen momentum dankzij de zege tegen de Catalaanse vijand gaat zo grotendeels verloren. Toch stoomt de dertienvoudige Champions-League-laureaat bij de heropstart opmerkelijk eenvoudig voorbij Barça, dat tenonder gaat aan interne strubbelingen. Het spelpeil is nog altijd verre van dat uit de hoogdagen, maar opnieuw kan het team steunen op die heropgebouwde defensieve zekerheid, met Courtois als hermetisch sluitstuk. In de acht post-corona-speeldagen liet Real nog geen kruimeltje liggen. Liefst zes keer hoefde onze landgenoot in doel zich niet om te draaien.

En dus is Madrid wild over én erkentelijk voor de impact van de voormalige Genkie op de nakende landstitel. ‘Als Real kampioen wordt, is dat dankzij hem’, schrijft Marca letterlijk begin juli. Alle statistieken onderschrijven die stelling. Zo is Courtois goed op weg om voor de derde keer in zijn loopbaan de Trofeo Zamora op zijn naam te schrijven. Die prijs beloont de minst gepasseerde doelman uit La Liga. De Rode Duivel moest tot op heden slechts achttien treffers toestaan en hield achttien keer de nul. Daarmee houdt hij Jan Oblak, zijn opvolger bij Atlético, op gepaste afstand. Daarnaast is er ook een historisch record op til. Als Courtois nog één keer vlekkeloos keept, evenaart hij het record van Francisco Buyo, die eind jaren ’80 negentien clean sheets in één seizoen verzamelde. Waarom niet maandagavond al tegen Granada?

Van pispaal tot steunpilaar
Soms is het verhelderend om vanuit helikopterstandpunt een overzicht te verschaffen. Dat Courtois afgelopen zomer stroef uit de startblokken schoot, kan niemand ontkennen. Het is zelfs aannemelijk dat de druk als absolute nummer één van de meest gelauwerde voetbalclub ter wereld hem daar even fataal werd. De manier waarop de Spaanse pers hem daarop aan de schandpaal nagelde, is typerend, maar daarom niet minder netjes. Door zijn werklust en onovertroffen zelfvertrouwen rechtte de doelman echter zijn lange rug in de wintermaanden, die vaak bepalend zijn voor het verloop van een kampioenschap. De onvoorwaardelijke steun van Zidane was daarbovenop welgekomen. Het Franse icoon weet als geen ander welke rol zijn keeper heeft gespeeld in de wederopstanding van zijn elftal.

Ruim negen maanden na zijn vernederende wissel tegen Club mag Courtois zich straks (hoogstwaarschijnlijk) één van de architecten van de 34e landstitel van Real Madrid noemen. Aan de overweldigende invloed van leidersfiguur Sergio Ramos zal onze Rode Duivel nooit kunnen tornen, maar in zijn zog leverde hij enkele doorslaggevende prestaties af. En zo wordt niet de met grote trom ingelijfde Eden Hazard, maar een 28-jarige doelman uit Bree op handen gedragen door het Madrileense publiek. Geen enkele collega uit de vijf grote Europese competities hield dit seizoen vaker zijn netten schoon. Tekenender voor de vluchtigheid van een voetbalbestaan kan een statistiek haast niet zijn.