Van Belgische velden naar de Premier League: ferme uitdaging met wisselend succes

Van Belgische velden naar de Premier League: ferme uitdaging met wisselend succes

11-07-2020 09:00 Laatste update: 12:22
9

In de met 1-3 verloren wedstrijd van Brighton & Hove Albion tegen kampioen Liverpool FC liet Leandro Trossard de (knappe) eerredder optekenen. Voor het opleidingsproduct van KRC Genk was het al zijn vijfde competitietreffer in zijn debuutseizoen in de Premier League. Lang geen onaardige cijfers, die onze redactie aan het denken brachten. Hoe verliep de aanpassing van andere uitblinkers uit de Jupiler Pro League die de stap over het Kanaal waagden? VoetbalPrimeur.be werpt een blik op de voorbije vijf jaar.

In totaal hebben we vier categorieën opgesteld, op basis van het aantal speelminuten van de speler in kwestie en de invloed die hij had op de prestaties van zijn Engelse werkgever. Telkens beoordelen we uitsluitend het allereerste Premier-League-seizoen van de speler. De vier categorieën zijn:

-          Tegenvallers;
-          Meer van verwacht;
-          Verwachtingen voldaan;
-          Uitblinkers.

Om te bepalen wie in welke categorie thuishoort, kijken we niet alleen naar de prestaties, maar evenzeer naar de verwachtingen waarmee de speler bij zijn nieuwe club toekwam. Voor een aanwinst van twintig miljoen euro ligt de lat namelijk hoger dan bij iemand die pakweg zes miljoen gekost heeft.

Tussen haakjes staat bij de speler steeds vermeld welke transfersom zijn Belgische ex-club ontving en hoeveel speelminuten hij verzamelde in zijn debuutjaar in de Premier League. Bij de jongens die pas afgelopen zomer naar Engeland verkasten, gaat het om het aantal speeltijd na 34 speeldagen.

TEGENVALLERS

Lovre Kalinic (KAA Gent --> Aston Villa - 6 miljoen euro – 586 minuten)
Geen transfer richting Premier League, aangezien Villa in de winter van 2018 nog op het tweede niveau actief was, maar gezien zijn prijskaartje krijgt Kalinic toch een vermelding in dit lijstje. Het plan van de doelman was om met de traditieclub mee te promoveren en dan grote sier te maken. Draaide dat even anders uit. In de Championship kreeg hij zeven matchen om zich te bewijzen, maar de boomlange Kroaat viel volledig door de mand. Kalinic bleek slechts een schim van de zelfzekere keeper die straf presteerde onder de Gentse dwarsligger. Aan speelminuten in de Premier League is hij dan ook nog niet toegekomen. Nu een uitleenbeurt aan Toulouse, mede door het coronavirus, geen zoden aan de dijk bracht (amper vier duels), rijst de vraag waar de toekomst van Kalinic ligt.

Sven Kums (KAA Gent --> Watford FC - 9 miljoen euro – 0 minuten)
Een opmerkelijke constructie die totaal verkeerd uitpakte, het is geen uitzondering bij Watford. Door de nauwe banden met Udinese zetten beide middenmoters wel vaker iets op poten. Medio 2016 kochten de Engelsen Kums aan, waarna de Italianen hem mochten gebruiken op uitleenbasis. De Gouden Schoen van 2015 maakte wel veel minuten in Udine, maar vond er nooit volledig zijn draai in het tactische plaatje. Het betekende meteen ook de genadeslag voor zijn Premier-League-droom. Nog geen jaar na de aankoop deed Watford hem alweer van de hand aan Anderlecht, met een verlies van zo’n drie miljoen.

Dodi Lukebakio (Sporting Charleroi --> Watford FC - 5 miljoen euro – 15 minuten)
22 jaar jong en toch al drie Europese topcompetities op zijn cv: Lukebakio heeft al verschillende watertjes doorzwommen. In de Bundesliga is de sierlijke linkspoot stilaan uitgegroeid tot een potentiële Rode Duivel, maar in de wintermercato van het seizoen 2017-2018 maakte hij ontegensprekelijk de verkeerde keuze. Nadat Lukebakio zich met succes herlanceerd had onder de vleugels van Felice Mazzu, bleek de lokroep van de Premier League onweerstaanbaar. Too much too soon. Een invalbeurt van een kwartier op het veld van West Ham United was zijn enige wapenfeit voor Watford. Als de Brusselaar met Congolese roots straks aan boord blijft bij Hertha BSC, zou het pas de eerste keer in zijn profcarrière zijn dat hij twee jaar na elkaar bij dezelfde club voetbalt. Het kan zomaar eens het optimale plan zijn.

Obbi Oulare (Club Brugge --> Watford FC - 8,23 miljoen euro – 5 minuten)
“Veel te vroeg!” Toen Oulare medio 2015 zijn Engelse droom wenste na te jagen, was menig waarnemer ervan overtuigd dat dat de foute beslissing was. De reusachtige spits had nog maar pas zijn neus aan het venster gestoken bij Club. Bovendien was de loodzware Premier League misschien niet bepaald de beste optie voor zijn broze lichaam. Oulare trok er zich niets van aan, maar keerde van een kale reis terug. Verder dan twee ultrakorte invalbeurten schopte onze landgenoot het niet. Toch bleef hij nog tot de vorige zomermercato op de loonlijst staan bij Watford. Na wisselvallige uitleenbeurten (veelvuldig gefnuikt door blessures) aan Zulte Waregem, Willem II, Royal Antwerp FC en Standard Luik nam die laatste hem definitief over. Voor een spotprijsje.

Matz Sels (KAA Gent --> Newcastle United - 6,6 miljoen euro – 810 minuten)
Als voorbode op Kalinic had in 2016 ook Sels de Ghelamco Arena verruild voor de Championship. Bij gevallen glorie Newcastle kende onze landgenoot min of meer hetzelfde parcours. In het seizoensbegin kreeg de aanwinst nog het vertrouwen, maar na negen duels moest hij plaatsruimen voor Karl Darlow. Die pakte meteen uit met enkele knappe prestaties, waarna Sels eigenlijk nooit meer in het stuk voorkwam. Ook een uitleenbeurt aan Anderlecht bracht geen soelaas. Hoewel de Duffelaar het prima deed in het Astridpark, liet Newcastle hem de zomer nadien vertrekken naar Strasbourg. Daar is hij de onbetwiste nummer één.

MEER VAN VERWACHT

Arnaut Danjuma (Club Brugge --> Bournemouth FC - 18 miljoen euro – 580 minuten)
Ietwat onverwacht schoot Danjuma als een raket naar de top op Jan Breydel, wat Blauw-Zwart de erg aantrekkelijke som van achttien miljoen opleverde. Bij het bescheiden Bournemouth zou de Nigeriaanse Nederlander voldoende kansen moeten krijgen om zich verder te ontwikkelen, luidde de voorspelling in de zomer van 2019. Een jaar later zijn die mogelijkheden er zeker geweest, maar Danjuma heeft ze niet bepaald gegrepen. Niet alleen mocht de winger slechts twee keer de negentig minuten volmaken, hij slaagde er tot op heden ook nog niet in om een doelpunt aan te tekenen. Vervelende blessures aan beide voeten zijn ontegensprekelijk een excuus voor zijn ontgoochelende maidenjaar.

Stefano Okaka (RSC Anderlecht --> Watford FC - 6 miljoen euro - 954 minuten)
Toen Okaka halverwege 2015 de laars inruilde voor Brussel, leverde dat flink wat wenkbrauwgefrons op. Als antwoord zette de bonkige spits er met vijftien competitiegoals het meest productieve seizoen uit zijn loopbaan neer. Dat aantal wist ook Watford te overtuigen. Voor een vrij bescheiden som haalden The Hornets Okaka in huis. De Italiaan schipperde tussen bank en basis, waardoor hij strandde op vier doelpunten. Daar had de club toch net wat meer van verwacht. Toen het seizoen erop geen beterschap volgde (wel integendeel), koos Watford voor de klassieke opkuisprocedure via Udinese. Daar is Okaka anno 2020 wél een gerespecteerde kracht.

Henry Onyekuru (KAS Eupen --> Everton FC - 8 miljoen euro – 0 minuten)
Dé exponent van het Eupense Aspire-project wacht anno 2020 nog steeds op zijn debuut in de Engelse topklasse. Nochtans heeft Onyekuru zonder enige twijfel het talent om er mee te draaien. Die verduivelde werkvergunning strooide echter jarenlang roet in het eten. Een uitleenbeurt aan Anderlecht kende een abrupt einde door een blessure en bijbehorende frustraties. Everton koos er dan maar voor om de Nigeriaan bij Galatasaray te stallen. Daar ontplofte hij helemaal: zijn veertien seizoenstreffers (een persoonlijk record) gidsten de Turkse grootmacht naar een 22e landstitel. Uiteindelijk deden The Toffees dan toch nog een zaakje, toen AS Monaco Onyekuru overnam voor 13,5 miljoen. In het Prinsdom krabben ze zich intussen achter de oren, want de aanvaller raakt haast geen bal meer goed.

Aly Samatta (KRC Genk --> Aston Villa - 10,5 miljoen euro – 662 minuten)
Bij zijn debuut voor Villa (dat de weg naar de JPL inmiddels met de ogen dicht vindt) schreef Samatta meteen Afrikaanse geschiedenis: voor het eerst wist een Tanzaniaan te scoren in de grootste voetbalcompetitie op aarde. Wat een start van zijn Engelse avontuur! De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat hij die lijn nadien niet kon doortrekken. Met zes basisplekken volgden er zeker nog kansen, maar het kanon van Samatta zweeg. Atypisch, want doelpunten maken is nu eenmaal zijn tweede natuur, bewijze zijn 75 rozen voor Genk. Hoewel het stroeve spel van Villa niet weggedacht kan worden en iedereen binnen de technische staf eigenlijk best tevreden is over hem, zullen die karige cijfers toch wegen op het gemoed van de spits.

VERWACHTINGEN VOLDAAN

Steven Defour (RSC Anderlecht --> Burnley FC - 8,6 miljoen euro – 1079 minuten)
Ooit stuurde Alex Ferguson hem persoonlijk een brief, maar uiteindelijk zou Defour in Engeland niet verder geraken dan laagvlieger Burnley. Dat betaalde in augustus 2016 tussen acht en negen miljoen aan Anderlecht, waar de middenvelder zich weer in de schijnwerpers had gevoetbald na een einde in mineur bij Porto FC. Bij momenten tilde Defour The Clarets haast eigenhandig naar een hoger niveau. Jammer genoeg werd hij alweer het slachtoffer van de rode draad doorheen zijn carrière: blessureleed. De waanzinnige intensiteit van de Premier League eiste steeds nadrukkelijker zijn tol. Na drie jaar keerde de 52-voudige international via een achterpoortje terug naar ons land.

Leander Dendoncker (RSC Anderlecht --> Wolverhampton - 13,8 miljoen euro – 1469 minuten)
In een eerste fase verhuurd en een jaar later verkocht: financieel legde de doorstroming van Dendoncker Anderlecht geen windeieren. Vanuit Wolves-perspectief zal men dan weer spreken van een koopje, want inmiddels is de negenvoudige Rode Duivel uitgegroeid tot een onbetwiste sterkhouder bij de subtopper. Nochtans verliep zijn aanpassing aan het Engelse voetbal bijzonder lastig. Pas in december 2018 kreeg Dendoncker zijn eerste minuten in de grotendeels Portugese armada van Nuno Espirito Santo. Toen onze landgenoot zijn vaste stek eenmaal beet had, liet hij die nooit meer los. Het beste bewijs dat doorzettingsvermogen vroeg of laat haar vruchten afwerpt.

Moussa Djenepo (Standard Luik --> Southampton FC - 15,7 miljoen euro – 926 minuten)
Na zijn steile opmars bij de Rouches trok de Malinees voor een monsterbedrag richting Southampton, dat erom bekend staat goed met ruwe diamanten om te springen. Geen wonder dat Djenepo zich geleidelijk aan opwerkte in de hiërarchie. Waar de flukse vleugelaanvaller tijdens zijn eerste maanden aan de zuidkust vooral als supersub aantrad, groeide hij in de winter uit tot vaste waarde. Ironisch genoeg dateerden zijn twee seizoenstreffers wel uit de openingsfase van de Premier League. Post-corona loopt het minder: eerst kreeg Djenepo met een schorsing af te rekenen, nadien volgde een kuitblessure. Aangezien The Saints niets meer te winnen of te verliezen hebben, wordt de blik nu al op de komende jaargang gericht.

Christian Kabasele (KRC Genk --> Watford FC - 6,95 miljoen euro – 766 minuten)
Toen de huidige Rode Duivel eind 2008 zijn debuut maakte voor KAS Eupen als spits, had je schatrijk kunnen worden door in te zetten op een latere carrière als mandekker in de Premier League. Kabasele had het waarschijnlijk zelf ook nooit zo kunnen bedenken. Tussen 2014 en 2016 ontpopte hij zich echter tot absolute revelatie bij Genk. Een transfer naar Engeland was de kers op de taart, al zat de omgeschoolde verdediger in zijn eerste half jaar geregeld op de bank. Na Nieuwjaar werkte hij zich stap per stap in het elftal, onder meer dankzij twee treffers. Tegen de gewoonten van de club in had Watford zowaar een langetermijnvisie in het achterhoofd. Tegenwoordig is Kabasele een regelmatige basisklant.

Aleksandar Mitrovic (RSC Anderlecht --> Newcastle United - 18,5 miljoen euro – 2114 minuten)
Na 44 rozen verspreid over twee jaar trok Anderlecht de jackpot in de zomer van 2015. Het kapitaalkrachtige Newcastle legde net geen twintig miljoen op tafel voor wonderboy Mitrovic. Met zijn profiel leek het Engelse voetbal de Serviër als gegoten te moeten liggen. In zijn debuutjaar werd die voorspelling ook ingelost: als prille twintiger lukte hij negen treffers. Desondanks kon Newcastle degradatie niet omzeilen. Na lang wikken en wegen besloot Mitrovic aan boord te blijven in St. James’ Park, een keuze die hij zich achteraf ongetwijfeld meermaals beklaagd heeft. Na een gespannen seizoen deed een overstap naar Fulham FC hem weer opleven. In tweeënhalf jaar tijd staat de doelpuntenteller in Londen op 46 stuks. Momenteel is Mitrogol zelfs topschutter in de Championship.

Wesley Moraes (Club Brugge --> Aston Villa - 25 miljoen euro – 1790 minuten)
Met zijn krachtige torso was de Braziliaanse reus voorbestemd voor het Engelse voetbal. Na zijn beste periode bij Club trok promovendus Aston Villa gezwind de geldbuidel open. In de openingsfase van de competitie kreeg Wesley behoorlijk wat kritiek te slikken, al raakte de eigen aanhang snel overtuigd van zijn meerwaarde. Begin oktober stond de spits toch al op vier treffers. Nadien volgde een droogte van twaalf wedstrijden. Uiteindelijk zou de teller stoppen op vijf, voornamelijk omdat een kruisbandletsel een kruis maakte over het vervolg van zijn seizoen. Het ziet ernaar uit dat hij straks met Villa weer in de Championship voetbalt.

Marvelous Nakamba (Club Brugge --> Aston Villa - 12 miljoen euro – 1794 minuten)
Als je in je eerste seizoen in het walhalla van het voetbal meer minuten maakt dan het jaar ervoor bij Club Brugge, kan je eigenlijk best tevreden zijn. Geweldige prestaties legde Nakamba niet meteen op de mat in Birmingham, maar als dienende speler is het ook moeilijk om op te vallen in een kampioenschap dat doorspekt is met wereldsterren. Voor de pandemie speelde de Zimbabwaan zowat alles. Na de heropstart moet hij zich echter schikken in een invallersstatuut. Of dat een verstandige keuze is van trainer Dean Smith, is twijfelachtig. Aston Villa won namelijk nog niet na de gedwongen onderbreking en is zo afgegleden naar de voorlaatste stek. Toch maar weer bouwen op de onverzettelijkheid van Nakamba?

UITBLINKERS

Sander Berge (KRC Genk --> Sheffield United - 21,5 miljoen euro – 659 minuten)
Amper een half jaar actief in de Premier League (bovendien ernstig verstoord door de corona-uitbraak) en toch drukte het Noorse raspaardje al aardig zijn stempel. Dat Sheffield eind januari haar clubrecord brak om Berge over te nemen van Genk, zal niemand in de Noord-Engelse stad zich momenteel beklagen. Chris Wilder zet hem nu al steevast als één van de eersten op het wedstrijdblad. Daar heeft de manager ook alle reden toe, want bij de acht basisplaatsen van Berge verloor zijn team slechts één maal. Voor zijn eerste doelpunt in Britse loondienst kon hij haast geen beter moment uitkiezen: de openingstreffer in de prestigieuze 3-1-overwinning tegen Tottenham Hotspur.

José Izquierdo (Club Brugge --> Brighton & Hove Albion - 15 miljoen euro – 1987 minuten)
Een boerenjaar bij Club Brugge, met zestien goals en de Gouden Schoen als toemaatje, werd verzilverd met een droomtransfer richting Engelse competitie. Daar voelde Joske zich, weliswaar pas vanaf de maand oktober, als een vis in het water. Met enkele typische Izquierdo-goals nam hij zijn ploeggenoten bij de hand. Uiteindelijk zou de Colombiaan vijf keer de netten bol zetten in dat debuutjaar. In de volgende editie was hij van plan om nóg een stap vooruit te zetten, maar vanaf dan kwam het noodlot zich bemoeien. Izquierdo viel van de ene knieblessure in de andere. Daardoor is het nu al meer dan veertien maanden geleden dat de explosieve vleugelaanvaller nog eens op een terrein verscheen. Wordt hij ooit nog de oude?

Chancel Mbemba (RSC Anderlecht --> Newcastle United - 12 miljoen euro – 2924 minuten)
In een package deal met Mitrovic pakte ook Mbemba zijn valiezen voor het grauwe Engelse noorden. De Congolees, op dat moment net 21 geworden, pikte het tempo van de Premier League moeiteloos op. 33 keer verscheen hij aan de aftrap, maar slechts een handvol keer bleven de netten van The Magpies proper. Deels door die wankele defensie eindigde Newcastle onder de rode streep. Net als Mitrovic verkoos Mbemba een verlengd verblijf. Dat draaide ook voor hem op een sisser uit, want steeds minder kwam hij aan spelen toe. Eigenlijk kwam de mandekker pas dit seizoen weer aan de oppervlakte bij Porto.

Wilfred Ndidi (KRC Genk --> Leicester City - 17,6 miljoen euro – 1522 minuten)
Van het middenveld in de Limburgse mijnstad naar de meest veeleisende competitie ter wereld, Ndidi verteerde de overgang moeiteloos. Vanaf seconde één wierp de Nigeriaan zich in Leicester op tot sleutelfiguur. Van alle speelminuten die nog voor het grijpen lagen na zijn winterse transfer in het voorjaar van 2017, moest de controleur er amper acht aan zich voorbij laten gaan. Ook in de daaropvolgende drie seizoenen tekende hij zowat altijd present. Op zijn 23e is Ndidi inmiddels opgeklommen tot één van de meest gegeerde transferdoelwitten uit het Engelse voetbal. Paris Saint-Germain en Real Madrid zijn maar enkele ronkende namen die genoemd worden als volgende bestemming.

Leandro Trossard (KRC Genk --> Brighton & Hove Albion - 20 miljoen euro – 1777 minuten)
Na de onvermijdelijke aanpassingsperiode werkte de technicus zich snel op tot een belangrijke factor in het combinatievoetbal van Brighton. Daardoor verscheen Trossard nu al negentien keer aan de aftrap bij het huidige nummer vijftien. Vijf keer wist hij het net te vinden, in vijf verschillende matchen. Die doelpunten leverden Brighton bovendien vijf extra punten op: twee keer bezorgde Trossard zijn broodheer een gelijkspel (1-1) en één keer zelfs de volle pot (0-1). Zonder die bonus hadden The Seagulls nu moeten knokken voor het behoud, want dan stonden ze slechts vier punten boven de rode streep. De impact van de 25-jarige Limburger valt dus niet te minimaliseren.

CONCLUSIE: Challenge met wisselend succes

Eerst en vooral mag het duidelijk zijn dat de overstap van de Jupiler Pro League naar de Premier League een niet te onderschatten sprong hogerop blijft. Dat kan simpelweg afgeleid worden aan de namen van Engelse clubs die de voorbije jaren investeerden in talent van Belgische bodem. Van de 21 uitverkorenen tekende geen enkele bij één van de klassieke topclubs. Integendeel, de overgrote meerderheid probeerde haar weg te zoeken in een team uit de rechterkolom. Dat zou wel eens een lesje kunnen zijn dat Kevin De Bruyne en Romelu Lukaku hen (onbewust) hebben aangeleerd. Zij bereikten de top niet dankzij aankoper Chelsea FC, maar via een omweg langs enkele minder gerenommeerde clubs. Met succes!

Die formule werd in recente jaren gretig gekopieerd, al blijft zelfs doorbreken bij een mindere god uit de Premier League een fikse uitdaging. Een doorslaggevende factor blijkt de keuze van de club te zijn. Geen verrassende vaststelling, maar wel eentje die verder reikt dan louter kijken naar resultaten en eurotekens. Bij woelige verenigingen als Newcastle of Watford, waar de waan van de dag koning is en niet bepaald een langetermijnvisie uitgewerkt is, ligt het risico op falen beduidend hoger. Jongens als Berge, Dendoncker of Trossard tonen aan dat een weloverwogen keuze loont. Al zal elke speler, ongeacht zijn talent, steeds een portie doorzettingsvermogen, wilskracht en dat tikkeltje geluk nodig hebben.