Zomerse buitenkansjes voor Belgische clubs na corona: transfervrije middenvelders

Zomerse buitenkansjes voor Belgische clubs na corona: transfervrije middenvelders

05-06-2020 10:00 Laatste update: 18:00
5

Nu de zwaarste coronaperiode achter de rug is, richt de mensheid het vizier weer op de toekomst. Net als in zowat alle sectoren zal ook in de (Belgische) voetbalwereld de tering naar de nering gezet moeten worden. Zo wordt het voor de grote meerderheid van de Jupiler Pro League uit den boze om al te hoge transfersommen op tafel te leggen. Gelukkig valt ook op transfervrije basis heel wat kwaliteit aan te trekken. VoetbalPrimeur.be schiet graag ter hulp en lijst enkele zomerse buitenkansjes op. In deze vijfde aflevering: transfervrije centrale middenvelders.

Omdat het aanbod aan voetballers zonder contract zowat eindeloos is, heeft onze redactie een aantal filters toegepast. Enkel Belgische spelers of buitenlanders met een (recent) verleden in de Jupiler Pro League krijgen een plekje in dit artikel. Hun kwaliteiten zijn immers genoegzaam bekend, waardoor hun komst een minder groot risico zou moeten inhouden. Daarnaast komen enkel voetballers in aanmerking die de voorbije maanden wel degelijk onder contract lagen bij een club en dus bewezen hebben dat ze fysiek in orde zijn.

Lucas Biglia (AC Milan – 34)
Welke Belgische club zou haar neus ophalen voor een WK-finalist? Na zijn doorbraak bij RSC Anderlecht beukte Biglia niet alleen de deur naar de Argentijnse Albiceleste (58 caps) open, maar evenzeer die van de Serie A. Zowel Lazio als AC Milan voetbalden jarenlang op het tempo van de metronoom op de middenstrook. De voorbije twee seizoenen nam het aandeel van Biglia in Milaan echter zienderogen af. Zijn afscheid is dan ook nabij. Biglia verkiest een terugkeer naar Argentinië hoogstwaarschijnlijk boven een rentree bij paars-wit.

Frank Boya (Royal Excel Moeskroen – 23)
Zonder twijfel één van de meest gegeerde spelers uit de Jupiler Pro League van de laatste maanden. Als bijen op een pot honing stroomden de gegadigden toe in Moeskroen, toen duidelijk werd dat daar geen akkoord gevonden werd met de talentrijke Boya. Royal Antwerp FC leek lang een streepje voor te hebben, tot KAA Gent het stokje overnam. De Buffalo’s zouden de gesprekken stilaan afgerond hebben. Met Boya voegen ze een blok Kameroens graniet met goede, soms nonchalante voeten toe aan de kern.

Steven Defour (Royal Antwerp FC – 32)
Op de slotdag van de vorige zomermercato nog met grote trom binnengehaald op de Bosuil, tien maanden later dreigt een verdoken vertrek door de achterdeur. Het lichaam van Defour wil steeds minder mee. Het voetballen is de voormalige Rode Duivel niet verleerd, maar zijn gestel lijkt hem te verhinderen om die typische bijtersmentaliteit van weleer weer boven te halen. Hoewel Antwerp de knoop nog niet heeft doorgehakt, lukt dat een trapje lager misschien beter. Hamvraag is: wil Defour aan salaris inleveren?

Christophe Diandy (Sporting Charleroi – 29)
Na acht jaar trouwe dienst mag Diandy zich gerust een meubelstuk op Mambourg noemen. Aan alle mooie liedjes komt een einde, zo luidt het spreekwoord, maar in dit geval dreigt dat een zwanenzang te worden. Begin november scheurde de Senegalees namelijk de kruisband van zijn rechterknie af op bezoek bij KV Mechelen. Verdict: game over voor het vervolg van de competitie. Daarom is Charleroi niet geneigd om zijn aflopende verbintenis te vernieuwen. Best opvallend, want tot voor zijn zware letsel speelde Diandy zowat elke minuut.

Guillaume Gillet (RC Lens – 36)
De reden waarom de Carolo’s niet meteen happig zijn om Diandy langer aan boord te houden, heet Gillet. De ervaren rot zou in verregaande onderhandelingen zijn om de troepen van Karim Belhocine te vervoegen. Anderlecht, Ligue 1, Olympiakos, 22 keer Rode Duivel … Het cv van Gillet spreekt alvast boekdelen. Op zijn 36e lijkt de middenvelder bovendien nog niet versleten. De voorbije twee jaar draaide hij nog vlot mee bij Lens, weliswaar op het tweede niveau in Frankrijk.

Khaleem Hyland (Al Faisaly – 31)
Een oude bekende die België ongetwijfeld als zijn tweede thuis beschouwt. Vanuit Trinidad & Tobago streek de bonkige controleur op een blauwe maandag in 2008 neer aan de Gaverbeek. Na knappe prestaties bij Zulte Waregem versterkte hij de middenstrook van KRC Genk, waarmee hij de Champions-League-campagne van 2011 beleefde, om vervolgens via KVC Westerlo in Saoedi-Arabië te belanden. Na drie jaar poen scheppen is de tijd gekomen om nog één maal zijn limieten af te tasten. In zijn tweede vaderland?

Giannelli Imbula (Sochi – 27)
Geen Belg, nooit in België gevoetbald, en tóch heeft deze 27-jarige Congolees een band met ons land. Op zijn identiteitskaart prijkt namelijk Vilvoorde als geboortestad. Een wereldburger, zo kan je Imbulla best omschrijven. Het volstaat om een blik te werpen op zijn loopbaan: Frankrijk, Portugal, Engeland, Spanje, Italië en recent Rusland. Al valt over die laatste passage bij Sochi nauwelijks wat zinnigs te zeggen. Stoke City liet hem begin februari transfervrij vertrekken, maar een maand later zat ook de Russische Premier League in de greep van het coronavirus.

Renato Neto (KV Oostende – 28)
Geteisterd door onnoemelijk veel blessureleed dreigt de spelerscarrière van Neto stilaan als een nachtkaars uit te doven. Doodzonde, want tussen 2013 en 2017 genoten vriend en vijand van de balvaardigheid van de Braziliaanse middenvelder. Tot het noodlot toesloeg. Na ruim twee jaar kommer en kwel hoopte Neto op een revival in Oostende, maar aan de kust vond hij zichzelf niet helemaal terug. Op amper 28-jarige leeftijd dringt zich nu een belangrijke keuze op. Hoe ziet Neto zijn eigen toekomst?

Johanna Omolo (Cercle Brugge – 30)
Jarenlang was Omolo uitblinker in Eerste Klasse B, eerst in Lommel, vervolgens bij Antwerp. Met The Great Old plaatste de Keniaan de kers op de taart door te promoveren, maar zijn intrede in Eerste Klasse A maakte hij bij … Cercle Brugge. Het niveauverschil bleek groter dan gedacht: waar Omolo in 1B in vijf jaar tijd letterlijk nooit op de bank zat, gebeurde dat op Jan Breydel regelmatig. Als de robuuste controleur dan toch mocht opdraven, werd hij vaak centraal achterin uitgespeeld. Benieuwd of een concurrent van Cercle Omolo een vervolg op het hoogste niveau aanbiedt.

Thibaut Van Acker (MVV – 28)
Afgelopen zomer waagde het jeugdproduct van Club Brugge voor het eerst zijn kans buiten de landsgrenzen. In de Keuken Kampioen Divisie integreerde Van Acker zich meteen als vaste waarde bij MVV. Toch blijft het avontuur in Maastricht beperkt tot één jaar. Wie weet daagt het lichtgewicht zichzelf nog eens uit met een overstap naar de JPL. Het is intussen alweer van 2015 geleden dat Van Acker daar present tekende, want na de degradatie van Cercle acteerde hij steevast in het vagevuur van tweede.