Eén maand later: Hoe verging het de tien opvallendste vertrekkers uit de JPL?

Eén maand later: Hoe verging het de tien opvallendste vertrekkers uit de JPL?

02-03-2020 10:00 Laatste update: 03-03-2020 07:25
4

Naar goede gewoonte nam de Jupiler Pro League in de wintermercato van 2019-2020 afscheid van heel wat talent. Steeds vaker slagen beloftevolle voetballers erin via ons Belgenland de sprong te maken naar een Europese topcompetitie. Soms wordt dat een succesverhaal, soms draait zo’n avontuur uit op een sisser. VoetbalPrimeur.be neemt de elf belangrijkste vertrekkers uit de voorbije transferperiode onder de loep. Hoe presteren zij bij hun nieuwe club?

Voor alle duidelijkheid: enkel spelers die naar een buitenlandse competitie verkasten, zijn in het volgende ‘elftal’ opgenomen. Daarom komen namen als Jelle Vossen of Bruno Godeau niet in aanmerking. De elf geselecteerden staan in alfabetische volgorde.

Sander Berge | KRC Genk --> Sheffield United (21,5 miljoen euro)
Aangezien zijn achternaam met een ‘B’ begint, staat hij bovenaan dit lijstje, maar dat was ook het geval geweest als we de spelers hadden gerangschikt volgens transfersom. 21,5 miljoen schreef Sheffield over naar Genk deze winter. Dat Berge voorbestemd was voor een grote competitie, was eigenlijk al vanaf zijn eerste werkdag in de JPL duidelijk. Nu is het er eindelijk van gekomen.

Opvallend: afgelopen zomer wees Berge Sheffield nog af omdat hij ‘hoger mikte’. Nu de promovendus zowaar zevende blijkt te staan, ging de Noor toch overstag. Gezien het enorme bedrag dat Sheffield investeerde, is het vertrouwen groot. Het hoeft dan ook niet te verbazen dat Berge in zijn eerste maand over het Kanaal meteen een vaste waarde werd. Drie basisplaatsen op drie in de Premier League, al werd hij wel telkens vroegtijdig naar de kant gehaald. Dat moet toch even aanpassen zijn …

De komst van Berge moest trainer Chris Wilder meer flexibiliteit geven op de middenstrook, klonk het begin februari in The Sun. Die voorspelling lijkt uit te komen. In zijn eerste wedstrijden voor Sheffield acteerde Berge immers voornamelijk rechts op een driemansmiddenveld, iets aanvallender dan hij dat bij Genk deed. Er gaan wel steeds meer stemmen op om de Noor in zijn vertrouwde rol als controleur te gebruiken. Benieuwd of Wilder daarin mee gaat.

Yohan Boli | Sint-Truiden --> Al Rayyan (3,0 miljoen euro)
Na het meest doeltreffende half jaar uit zijn spelerscarrière, met tien competitietreffers in zeventien duels voor STVV, koos de 26-jarige Boli voor het grote geld. Ondanks verregaande interesse van RSC Anderlecht droeg Al Rayyan zijn voorkeur weg. Voor Boli werd het het eerste ‘avontuur’, nadat hij eerder enkel in Frankrijk en ons land actief was. In onze JPL was Boli in totaal goed voor 39 doelpunten. 

De Qatari zullen zich de drie miljoen die ze neertelden, niet beklagen. Boli is namelijk uitstekend begonnen bij zijn nieuwe club. In zijn eerste drie wedstrijden voor Al Rayyan scoorde hij telkens één maal, onder meer tegen het Al Duhail van Junior Edmilson, dat koploper is in de Qatarese competitie. In totaal leverden de doelpunten van Boli zijn ploeg vier extra punten op, waardoor het naar de tweede plaats is opgeklommen in de rangschikking. Geen kleine impact voor een debutant.

Dylan Bronn | KAA Gent --> FC Metz (4,0 miljoen euro)
Een beetje een vreemd eend in de bijt, deze Bronn. Zijn voetbalkwaliteiten staan buiten kijf, maar in het najaar van 2019 kreeg de verdediger geen kansen meer van Jess Thorup bij Gent. Bronn verdween er zelfs naar de B-kern. Desondanks slaagde Michel Louwagie er nog eens in om zijn gewiekste verkoopstechnieken boven te halen: de Buffalo’s kregen nog vier miljoen overgeschreven vanuit Metz.

De Ligue 1 werd dus de bestemming van Bronn, nadat de Franse Tunesiër eerder actief was in de lagere klassen bij onze zuiderburen. De mandekker paste zich moeiteloos in bij Metz, nummer zestien in de stand. In zeven competitieduels miste hij nog geen minuut. Bronn mag zelfs een talisman genoemd worden, want sinds zijn komst verzamelde Metz elf punten. Daardoor is de club opgeklommen vanuit de degradatiezone naar de iets veiligere plaatsen.

Fernando Canesin | KV Oostende --> Athletico Paranaense (100.000 euro)
Oostende, en eigenlijk de gehele JPL, moest in januari afscheid nemen van een oude getrouwe. Na een decennium met 246 wedstrijden in onze hoogste klasse keerde Canesin terug naar zijn thuisland. De lokroep van Paranaense, dat 2019 als vijfde afsloot in Brazilië, was (te) groot. Met zijn kersverse werkgever mag Canesin zelfs aantreden in de groepsfase van de Copa Libertadores, de Zuid-Amerikaanse tegenhanger van de Champions League.

In zijn eerste weken bij Paranaense bleef Canesin wel opvallend onder de radar. Momenteel voetbalt het team in een regionale competitie, in afwachting van het nieuwe Serie-A-seizoen, maar daarin mocht de gewezen Anderlechtenaar nog niet aantreden. Eén keer zat hij in de selectie. Op speelminuten is het echter nog steeds wachten. Het lijkt vast te staan dat Canesin zal moeten knokken voor een plekje in de basiself. Dat is ook niet onlogisch: op de spelerslijst van Paranaense staan ruim 50 namen …

Dion Cools | Club Brugge --> FC Midtjylland (1,0 miljoen euro)
Talent te over, maar geen topsportmentaliteit. Na vijf jaar Club Brugge was de conclusie rond Cools spijkerhard. Het merendeel van het publiek op Jan Breydel spuwde de vleugelverdediger uit. Aangezien ook Philippe Clement er niet meer in geloofde, was een vertrek de beste optie. Het Deense Midtjylland sprong in de bres. Daar krijgt Cools mogelijk een déjà-vu: net als Club bij ons gaat Midtjylland autoritair aan kop in de Superliga.

Sinds de Denen hun competitie halverwege februari hervatten, heeft Cools twee korte invalbeurten op de teller staan. Onze landgenoot zal zijn tenen mogen uitkuisen, want met Joel Andersson heeft hij een stevige concurrent op de rechtsback. Daardoor lijkt Cools zich misschien eerder op de linksachterpositie te moeten richten. De voorbije twee wedstrijden mocht hij daar alvast de Braziliaan Paulinho komen vervangen.

Overigens is Cools bij Midtjylland een oude bekende tegen het lijf gelopen. Met Alexander Scholz loopt er achterin een ex-speler van Club Brugge rond. In 2018 verdedigde de Deen de kleuren van Blauw-Zwart, al mocht hij maar in zes competitiewedstrijden aantreden. Bij Midtjylland is Scholz wél een vaste waarde. Bewandelt Cools hetzelfde pad?

Renaud Emond | Standard Luik --> FC Nantes (4,0 miljoen euro)
In dienst van Waasland-Beveren en Standard toonde Emond jarenlang zijn grootste kwaliteit: de neus voor doelpunten. In totaal maakte de Ardennees 62 rozen in het shirt van die twee clubs. Twintig van die treffers vielen in 2019, dat daardoor zijn meest trefzekere jaar werd. Die hoogconjunctuur heeft Emond aangegrepen om zijn transfer naar de Ligue 1 af te ronden. Uiteindelijk trok Nantes FC aan het langste eind. Geen toeval, aangezien makelaar Bayat er een stevige voet tussen de deur heeft.

In zijn eerste wedstrijd voor de Franse middenmoter voltrok zich de natte droom van elke spits: debuteren en scoren. In het Coupe-de-France-duel met Olympique Lyon trof Emond meteen raak, al kon dat doelpunt de uitschakeling niet afwenden (3-4). Inmiddels zijn we vijf Ligue-1-matchen later. Daarin startte Emond drie keer in de basis en viel hij twee keer in. Scoren in competitieverband lukte hem echter nog niet. Vorig weekend ontbrak onze landgenoot in de wedstrijdkern door een blessure. Dubbel jammer, want Nantes stuntte met een 1-3-zege bij Olympique Marseille.

Ianis Hagi | KRC Genk --> Rangers FC (huur)
De opmerkelijkste wittebroodsweken, die komen op naam van Hagi. ‘De zoon van’ maakte zich vorige week direct onsterfelijk bij de fanatieke Rangers-aanhang. In de Europa League ontving de Schotse traditieclub Sporting Braga. Toen de Portugezen na een uur spelen op 0-2 klommen, gaf niemand nog een cent om de kansen van de Rangers. In nood staan de grootste toppers echter op: Hagi nam de handschoen op, scoorde twee keer en loodste zijn nieuwe club zo haast op zijn eentje naar een memorabele 3-2-comeback.

Ook in de Schotse Premier League drukte Hagi zijn stempel. Coach Steven Gerrard gelooft duidelijk in het talent van de Roemeen, die haast meteen verzekerd was van een basisstek. In Schotland spreekt men nu al van één van de koopjes van het jaar. Al is ‘koopje’ een verkeerde term. In eerste instantie huurt Rangers Hagi van Genk, maar het heeft ook een aankoopoptie bedongen.

Als de spelmaker zo verder doet, zal het niet lang duren voor die gelicht wordt. Toch houden enthousiastelingen best een slag om de arm. Ook bij Genk debuteerde Hagi namelijk straf, met evenzeer een doelpunt bij zijn eerste invalbeurt. Het is dus zaak voor het 21-jarige goudklompje om die goede lijn de komende weken en maanden door te trekken.

Gary Kagelmacher |KV Kortrijk --> CA Peñarol (150.000 euro)
Op je 31e het hof gemaakt worden door de 42-voudige (!) landskampioen uit je thuisland, een mens zou voor minder nadenken over zijn toekomst. Kagelmacher deed het en nam zijn besluit: hij wilde terugkeren naar Uruguay. Pas nadat Kortrijk met Timothy Derijck zijn beoogde opvolger in huis haalde, gaf het haar fiat voor een transfer van haar aanvoerder. Peñarol wreef zich in de handen.

In eigen land is Kagelmacher, die een verleden heeft bij Real Madrid en AS Monaco, immers geen kleine naam. Peñarol bracht de leidinggevende verdediger in de openingswedstrijd van het seizoen (de Uruguayaanse competitie verloopt volgens het kalenderjaar) nog als invaller, maar op matchdag twee verscheen Kagelmacher al aan de aftrap. Die basisplek viel echter vies tegen: tegen Sporting Defensor leed Peñarol haar eerste nederlaag van het prille jaar.

Paul-José Mpoku | Standard Luik --> Al Wahda FC (2,0 miljoen euro)
Kagelmacher was niet de enige kapitein die zijn schip verliet halverwege de opvaart. Op Sclessin trok ook Mpoku de deur toe. In zijn derde periode bij Standard was de Congolese international meer dan ooit uitgegroeid tot hét uithangbord van de club. Financieel kon hij het aanbod van Al Wahda echter niet naast zich neerleggen. Met spijt in het hart (en de belofte om op een dag terug te keren) liet Mpoku de Luikse familie achter.

De Verenigde Arabische Emiraten werd dus de bestemming. Aangezien het niveau daar een trapje of twee lager ligt, hoeft het niet te verbazen dat Mpoku vast in het elftal staat. In zo’n competitie is het moeilijk om prestaties naar waarde te schatten, maar het lijkt erop dat de voormalige Rouche zich mag opmaken voor een strijd om plek twee. Na zestien speeldagen staat Al Wahda vierde. Koploper Shabab Al Ahli ligt al zeven punten voor.  In de vier wedstrijden waarin Mpoku in actie kwam, haalde zijn team tien op twaalf.

Alexis Saelemaekers | RSC Anderlecht --> AC Milan (huur voor 3,5 miljoen euro)
AC Milan is nu al jaren niet meer het instituut dat het ooit geweest is, maar voor heel wat voetballers is het nog steeds een droom om in San Siro aan de bak te mogen. Vraag dat maar aan Saelemaekers. De jongeling was één van de zeldzame lichtpuntjes bij Anderlecht voor Nieuwjaar, wat hem in de kijker plaatste van enkele buitenlandse clubs. Gezien de precaire geldnood waarin paars-wit verkeert, besloot Michaël Verschueren hem van de hand te doen, weliswaar via een uitleenbeurt met vergoeding én opgenomen aankoopoptie.

Gevallen topclub of niet, in de tactisch lastige Serie A kom je als twintigjarig broekje niet op één, twee, drie aan speelminuten. Die vaststelling gaat ook op voor Saelemaekers. De flankspeler kreeg tot op heden twee korte invalbeurten om zijn kunnen te tonen, mede door een trap op zijn linkerenkel. Mogelijk nemen zijn kansen de komende weken toe, want ondanks de veelbesproken terugkeer van Zlatan Ibrahimovic blijven de resultaten van Milan wisselvallig. In februari boekten de Rossoneri vijf op twaalf, waardoor het nog steeds buiten de Europese plaatsen valt in de laars.

Ally Samatta | KRC Genk --> Aston Villa (10,5 miljoen euro)
De tweede uitgaande monstertransfer van Genk. Na 76 doelpunten én een landstitel voor de Limburgers kreeg Samatta afgelopen mercato eindelijk zijn droomtransfer naar de Premier League. Aston Villa is dan niet de allergrootste naam in het Engelse voetbal, de Tanzaniaan beseft maar al te goed dat goede prestaties in Birmingham de deur zullen openen naar betere teams.

De vraag of Samatta ook in de Premier League kon scoren, werd al bij zijn debuut beantwoord. Op bezoek bij AFC Bournemouth trof de gewezen topschutter van Genk meteen raak. Jammer genoeg ging Villa wel onderuit. Dat gebeurde in de weken erna nog twee maal, telkens met Samatta als vaste waarde. Daardoor heeft de club nog maar één puntje over op de degradatieplaatsen. Dit weekend rondde Samatta een nieuwe mijlpaal: scoren op Wembley! Ondanks zijn treffer ging Manchester City wel met de Carabao Cup lopen.

En dus kan de start van Samatta bij Villa als een succes beschouwd worden. De aanvaller paste zich moeiteloos in in het tactische systeem van Dean Smith. Bovendien schrijft hij Tanzaniaanse geschiedenis, als eerste van zijn land die speelde én scoorde in de populaire Engelse hoogste klasse. Duizenden landgenoten volgen zijn prestaties op de voet. Samatta beseft wat dat met zich meebrengt: zijn werkethiek heeft zijn ploeggenoten al met verstomming geslagen.