VP #IsDatWelZo: Lukaku is doelpuntenmachine tegen kleintjes, af en toe uitschieter

VP #IsDatWelZo: Lukaku is doelpuntenmachine tegen kleintjes, af en toe uitschieter

22-01-2020 13:00 Laatste update: 23-01-2020 13:00
45

Het voetbal begeestert miljoenen mensen op onze planeet en dat zorgt voor een overvloed aan verhalen, anekdotes en statistieken. Her en der doen echter ook heel wat mythes de ronde: overtuigingen die een eigen leven leiden, maar misschien niet altijd gestaafd worden door de werkelijkheid. Om de feiten van de fabels te onderscheiden, lanceert VoetbalPrimeur.be de rubriek ‘VP #IsDatWelZo?’. Daarin nemen we een wijdverspreide aanname als uitgangspunt en gaan we na of die aanname wel degelijk klopt. In dit artikel staat Romelu Lukaku centraal. Scoort de Rode Duivel enkel tegen kleine clubs, zoals vaak te horen valt?

Dat Lukaku een rasechte goalgetter is, valt niet meer te ontkennen. In zijn gehele loopbaan zit de huidige aanvaller van Internazionale nu al aan ruim 250 officiële doelpunten. En Lukaku is nog altijd maar 26 jaar jong! Treffers bij de vleet dus, maar toch krijgt onze landgenoot geregeld bakken kritiek over zich heen. Technisch onbeholpen, matig in het kaatsen en vooral … hij scoort enkel in de mindere matchen, tegen de zwakke tegenstanders, meneer. Dat laatste argument lijkt de gedroomde munitie voor de (vele) Lukaku-bashers. Maar #IsDatWelZo?

Het heden: doelpuntenmachine … tegen middenmoters en laagvliegers
Lukaku verliet de Premier League misschien wel vroeger dan iedereen verwacht had, maar zijn keuze voor Inter legde hem geen windeieren. In Milaan is de Rode Duivel in een half jaar tijd al uitgegroeid tot een publiekslieveling. Voor een profiel als Lukaku kan dat maar op één manier: doelpunten maken. Tot op heden zette hij de netten 18 keer bol in 26 duels. Goed voor een gemiddelde van 0,69 goals per match. Lang geen misselijk cijfer.

Dat Lukaku makkelijk scoort, hoeft echter niemand te verbazen. Onze centrale vraag luidt: doet hij dat ook tegen de grote teams? In de Serie A is het antwoord op die vraag simpel: neen. Van zijn 14 competitietreffers maakte Lukaku er geen enkele tegen een ploeg die momenteel in de top-5 staat. Zijn enige doelpunt tegen een absolute topclub kwam er in de Champions League. In Giuseppe Meazza gaf Lukaku Inter hoop op CL-overwintering door de 1-0 aan te tekenen tegen FC Barcelona. Uiteindelijk gingen de Nerazzurri nog met 1-2 onderuit, waardoor die droom opgeborgen moest worden.

Het Engelse verleden: kritiek bij Man United heeft voedingsbodem
Vooral in zijn laatste jaar bij Manchester United stak de kritiek over het scoringspatroon van Lukaku de kop op. Begrijpelijk, aangezien onze landgenoot in het seizoen 2018-2019, ondanks 12 competitiegoals in totaal, nooit wist te scoren tegen de andere clubs uit de klassieke Grote Zes. Southampton FC, Crystal Palace, Newcastle United, Bournemouth FC, Fulham FC, Watford FC, Burnley FC en Brighton & Hove Albion, zij kregen een treffer van Lukaku om de oren. Aan de top werd de toenmalige aanvaller van Man U minder gevreesd.

Straffer zelfs: ook het jaar voordien, toen Lukaku wel nog op flink wat krediet kon rekenen in Manchester, slaagde Big Rom er enkel in tegen Chelsea FC een ‘topgoal’ te maken. Zijn andere 15 rozen vielen opnieuw tegen kleine(re) teams. Woog de druk van Man U misschien te zeer op zijn schouders? Een verzachtende omstandigheid is uiteraard dat The Red Devils de laatste jaren niet meer de grootmacht van weleer zijn. Bij Everton FC, waar Lukaku tussen 2013 en 2017 het mooie weer maakte, dook de kwaal om niet te scoren tegen grote clubs echter ook soms op. Zo scoorde de linkspoot in het seizoen 2014-2015 enkel tegen de mindere goden.

Het Engelse verleden van Lukaku valt waarschijnlijk het beste samen te vatten in een percentage. In al die jaren Premier League klokte onze landgenoot af op 113 competitiedoelpunten. 16 daarvan vielen in een wedstrijd met een G6-club, waarbij Liverpool FC zijn favoriete tegenstander bleek (5 stuks). 16 op 113, dat staat gelijk aan 14,2 procent. Hoe verhoudt dat percentage zich ten opzichte van andere PL-toppers? Ter vergelijking kijken we naar de cijfers van de beste schutters over het Kanaal van vorig seizoen:

Verhouding aantal doelpunten tegen G6-team in 2018-2019:
Pierre-Emerick Aubameyang (Arsenal FC): 3 op 22 (13,5%)
Sadio Mané (Liverpool FC): 3 op 22 (13,5%)
Mo Salah (Liverpool FC): 2 op 22 (9%)
Sergio Agüero (Manchester City): 8 op 21 (38%)
Harry Kane (Tottenham): 4 op 17 (23,5%)  

Uit dat lijstje blijkt dus dat scoren tegen de beste teams van de wereld helemaal geen sinecure is. Enkel Agüero en, in mindere mate, Kane wisten zich vorig seizoen écht te onderscheiden op de belangrijkste momenten. Voor het overige moeten ook andere groten der aarde zich voornamelijk tevreden stellen met doelpuntjes tegen minder beduidende tegenstanders.

Het Belgische verleden: de kiem voor latere criticasters?
Het lijkt inmiddels al een eeuwigheid geleden, maar Lukaku zette zijn eerste (indrukwekkende) pasjes in het profvoetbal natuurlijk bij RSC Anderlecht. Dat het jeugdproduct de Europese top zou bereiken, werd al snel duidelijk, maar wist de geboren Antwerpenaar ook tegen de grote Belgische clubs te schitteren? In zijn eerste volwaardige seizoen verbaasde Lukaku vriend en vijand door 15 keer raak te treffen in de reguliere competitie, waaronder twee maal tegen KRC Genk (zowel uit als thuis) en één keer tegen aartsrivaal Standard Luik.

Als zestienjarige (!) ging Lukaku boordevol vertrouwen richting de allereerste Play-Off-1-campagne uit de Belgische voetbalgeschiedenis, maar … de motor stokte volledig. In acht duels, waarvan zes als basisklant, vond Lukaku geen enkele keer het vijandelijke net. Razend ambitieus als de Rode Duivel is, stak hij in zijn kop om het seizoen erop beter te doen. En zo geschiedde: na eerdere treffers tegen Club Brugge (2x), Genk en KAA Gent ontpopte Lukaku zich ook tot de koning van de Play-Offs. 5 van zijn 16 doelpunten kwamen er in PO1. Ruim voldoende om droomclub Chelsea FC te overtuigen.

Bekertoernooien en Europees voetbal: wisselend succes
In al die jaren was Lukaku natuurlijk ook in heel wat nationale en internationale bekertoernooien actief. Slechts één keer stootte de aanvaller door tot een finale: in mei 2018 vocht Man U met Chelsea om de FA Cup. Uiteindelijk trokken The Mancunians aan het kortste eind (0-1), mede omdat een niet helemaal fitte Lukaku slechts een kwartiertje kon invallen. Boosdoener was overigens … collega-Duivel Eden Hazard. Hij zette een strafschop om.

Nochtans vindt Lukaku vrij vaak zijn draai in een bekerformat. In ruim tien jaar carrière wist onze landgenoot tot 5 maal toe een doelpunt te maken in een kwartfinale (4x in de FA Cup en 1x in de League Cup). In een latere fase scoorde hij nog nooit, al hangt dat natuurlijk ook samen met de prestaties van het team. In Europees verband komt dezelfde conclusie aan de oppervlakte. Lukaku kende al enkele geweldige campagnes, maar die werden nooit bekroond met een plekje bij de laatste vier.

Als jonge snaak bij Anderlecht was Lukaku al bepalend in de Europa League. Met 4 treffers loodste hij paars-wit voorbij Ajax en Athletic Bilbao, om uiteindelijk nipt te sneuvelen tegen Hamburg SV. In 2014-2015 was Lukaku dan weer goed voor 8 EL-goals voor Everton, waarvan 7 (!) na Nieuwjaar. Zelfs bij Man U was de 26-jarige spits op zijn best in Europese confrontaties. Een doelpunt in de (weliswaar verloren) Europese Supercup tegen Real Madrid, 5 CL-goals in de campagne 2017-2018, met een jaar later als summum 2 rozen bij PSG om een onverwachte omwenteling te bewerkstelligen … Het krikte zijn reputatie in Manchester niet op, helaas.

Topschutter aller tijden bij de Rode Duivels  … dankzij de kleintjes
Met 52 interlanddoelpunten lijkt Lukaku nu al lichtjaren voor te staan op de concurrentie bij de nationale ploeg. Ondanks zijn statuut als historisch topschutter ligt de relatie met het publiek gevoelig. Ook de modale Belgische voetbalfan durft immers kritisch zijn over zijn of haar puntaanvaller. Nochtans vielen 31 van die 52 treffers in een interland mét inzet. Het is dus zeker niet zo dat Lukaku voornamelijk toeslaat in de vriendschappelijke potjes.

Gezien de huidige status van de Rode Duivels, als nummer één van de wereld, ligt de lat erg hoog. Zelfs in voorrondewedstrijden scoren is niet zó wereldschokkend meer: de eindtoernooien, daar draait het om. Zeker voor een spits als Lukaku moet dat de vereiste zijn. Na drie grote afspraken staat de nummer 9 nu op 7 toernooidoelpunten (5 op een WK, 2 op het EK 2016). Niet onaardig, maar … 6 van die 7 goals maakte Lukaku wel al in de poulefase. Enkel op het WK 2014 scoorde hij in de knock-out-fase, meer bepaald in de verlengingen van de achtste finale tegen de Verenigde Staten. Op het WK in Rusland, waar de Rode Duivels zich naar een historische bronzen medaille voetbalden, zweeg het kanon van Lukaku na de groepsronde …

Lukaku scoort enkel tegen de kleintjes: #IsDatWelZo?
Uit die resem aan doelpunten één welomlijnde analyse trekken, is bijzonder moeilijk. Hoe dan ook maakte Lukaku de absolute meerderheid van zijn doelpunten tegen meer bescheiden tegenstanders, maar voor welke (top)spits geldt dat niet? Zeker in bekertoernooien valt onze landgenoot eigenlijk weinig te verwijten. In de nationale competities kan het daarentegen geen kwaad als Lukaku zijn percentage van goals tegen topteams (14,2%) wat kan opkrikken. Bij Inter staat die teller voorlopig zelfs op nul …

Als Lukaku zich, tot slot, onsterfelijk wil maken bij het Belgische publiek, weet hij welke missie hij van ons mee krijgt voor het nakende EK 2020. Een doelpuntje tegen Denemarken, Finland of Rusland gaan we natuurlijk niet afslaan, maar het is toch echt ná die groepsfase dat we de allergrootste Lukaku nodig hebben. Slaagt ons speerpunt erin om ook in die cruciale matchen toe te slaan, dan hebben de Duivels een gouden kans om zich tot Europees kampioen te kronen. En Lukaku om zijn blazoen voor eens en altijd op te poetsen.

Statistieken: www.soccerway.com