Congolezen nummer 11 en 12 voor Anderlecht: amper drie succesvolle voorgangers

Bij Anderlecht staat de teller qua zomeraanwinsten op vier. Naast icoon Vincent Kompany en toptarget Michel Vlap trekken ook de Congolezen Meschak Elia (22) en Arsène Zola (22) richting Brussel. Het duo komt over van topclub TP Mazembe. Via Elia en Zola wordt een traditie van Congolezen bij Anderlecht voortgezet.

In '67 verhuisde hij naar derdeklasser RA Marchiennoise des Sports om circa tien jaar later te eindigen bij FC Liederkerke. Voor zijn vertrek had hij nog wel het gezelschap van Julien Kialunda gekregen.

Man van vier titels
Kialunda of Kaliunda, hij wist zelf niet wat zijn officiële achternaam was, maakte in 1965 de overstap van de buren van Union Saint-Gilloise. In tegenstelling tot Konkwe groeide hij wel uit tot een vaste basiskracht. Tot 1970 was Kialunda een betrouwbare pion in het hart van de defensie. Nadien kwamen er scheurtjes in het huwelijk, mede omdat hij plaats moest maken voor Hugo Broos. Na enige onenigheid over de vraagprijs pakte hij na acht jaar, meer dan 100 duels en vier landstitels zijn koffers om aan de slag te gaan bij Leopold FC Bruxelles.

Na zijn loopbaan was hij kortstondig bondscoach van Zaïre, de huidige Democratische Republiek Congo. Helaas liep het slecht met Kialunda af. Kialunda keerde in 1987 terug naar ons land, waar hij in september van dat jaar overleed aan de gevolgen van HIV. Ter nagedachtenis aan hem werd in DR Congo de Julien Kialunda Foundation opgericht. Dit goede doel is door de jaren heen ondersteund door spelers als de gebroeders Mpenza, Meme Tchité en Anthony Vandenborre, profs met Congolese roots.

Jaren 70: Jean-Claude Bouvy
In 1977 bracht Bouvy het aantal Congolezen bij paars-wit weer op twee. Toenmalig linksachter Jean Thissen zag Bouvy aan het werk bij Virton en tipte de clubleiding. Scouts raakten tijdens een tornooi overtuigd en besloten de toen 18-jarige aanvallende middenvelder voor circa 700.000 BEF weg te plukken bij URSL Saint-Léger, de club waar het voor Bouvy ook allemaal was begonnen. De stap bleek uiteindelijk te groot en na een beperkt aantal invalbeurten werd Bouvy in 1981 doorgestuurd naar KAA Gent.

Bouvy wist bij de Buffalo's wel door te breken. In de jaren dat KAA Gent uitgroeide tot een subtopper, ontpopte hij zich tot publiekslieveling. Groot was dan ook de schok toen Bouvy op 25 januari 1986 met zijn auto tegen een boom knalde. Na anderhalve week in coma te hebben gelegen, overleed hij op 5 februari 1986 aan zijn verwondingen. De Gent-familie is hem nooit vergeten. Jaarlijks reiken de supporters van KAA Gent de Jean-Claude Bouvy Trofee uit aan de meest verdienstelijke speler van het seizoen.

Eugène Kabongo: doelpuntenmachine die niet slaagt
Kabongo had voor zijn komst naar Anderlecht al naam gemaakt in de Eerste Klasse. In het seizoen 1984/85 vond de spits liefst 19 keer het net voor Seraing. Het seizoen daarop bevestigde hij namens de Franse tweedeklasser Racing Club de Paris zijn status van goalgetter: 30 matchen, 29 goals. De promotie naar de Ligue 1 was dan ook voor een groot deel aan hem te danken. Die stap omhoog maakte hij zelf niet mee, want hij verzilverde zijn topseizoen met een transfer naar Anderlecht.

Een keuze die verkeerde uitpakt. Arie Haan gaf de voorkeur aan Luc Nilis, Arnór Gudjohnsen en Edi Krnčević. Net als zijn voorganger behaalde Kabongo een titel, maar zijn aandeel was met een treffer nihil. De samenwerking blijft beperkt tot één seizoen. Bij Olympique Lyon toont hij aan dat hij het scoren niet is verleerd. Kabongo komt er tot 48 goals in 83 matchen, andermaal mede zorgend voor promotie naar de Ligue 1. Verrassend genoeg hangt hij in 1992, op 32-jarige leeftijd al de schoenen aan de wilgen.

Jaren 90: Tegenspoed blijft
Het zal tot 1999 duren voordat een landgenoot in de voetsporen van Kabongo treedt. Elos Elonga-Ekakia kwam via Lokeren en Club Brugge bij Anderlecht terecht. In zijn debuutseizoen doet hij het met 11 treffers in 29 competitieduels behoorlijk. Na dat seizoen 1999/00 slaat ook bij hem het noodlot toe. Elongo-Ekakia raakt in juni 2000 betrokken bij een auto-ongeval en scheurt zijn kruisbanden. Erger is de schade aan zijn hersenen. Een hersenbloeding leidt tot coördinatiestoornissen. Hij weet niet volledig te herstellen en Anderlecht is genoodzaakt hem medisch af te keuren. Zijn loopbaan als prof komt daarmee tot een abrupt einde.

Na de eeuwwisseling: toch twee succesverhalen
Ruim dertig jaar na Kialunda weet er eindelijk nog een Congolees te slagen bij de Brusselaars. Zijn naam: Dieumerci Mbokani. Na een uitleenbeurt in 2006/07 (9 matchen, 4 goals), komt het niet tot een vaste transfer. De verhalen over de reden lopen uiteen. Anderlecht krijgt wel spijt als hij de jaren daarop het mooie weer maakt bij Standard. Helemaal omdat zijn goals resulteren in twee landstitels voor de Rouches. Disciplainare problemen steken de kop, waardoor hij in 2010 mag vertrekken.

Uitstapjes naar AS Monaco en VfL Wolfsburg lopen uit op teleurstellingen. Anderlecht is er medio 2011 als de kippen bij als Monaco de centrumaanvaller op de transferlijst plaatst. Mbokani hervindt zichzelf. Een productie van respectievelijk 15 en 19 doelpunten in de Jupier Pro League dragen bij aan twee achtereenvolgende landstitels. Zijn prestaties worden beloond met de Gouden Schoen 2012. Mbokani besluit te gaan cashen bij Dynamo Kiev. Anderlecht zelf vangt 11 miljoen euro. Iedereen content. Via Norwich City keert hij bij Royal Antwerp FC terug op de Belgische velden.

De afgelopen maanden werd Mbokani concreet gelinkt aan een terugkeer in het Astridpark. Dat geldt ook voor Chancel Mbemba, de laatste Congolees die het maakte bij Anderlecht. In de seizoenen 2013/14 en 14/15 is Mbemba niet weg te denken uit de defensie. Mbemba speelt zich dusdanig in de kijker dat Newcastle United in 2015 liefst 12 miljoen euro overmaakt. Ondertussen is zijn marktwaarde als overbodige pion van FC Porto enorm gezakt. Desondanks is een terugkeer van Mbemba, net als bij Mbokani, voorlopig van de baan.

Van Kudimbana tot Kayembe
In de periodes van Mbokani en Mbemba lopen er plots verschillende spelers uit de DR Congo rond. De ene nog onbeduidender dan de ander. Doelman Niçaise Kudimbana zal in twee periodes (2008-2011 en 2014-15) nimmer debuteren. Patou Kabangu (2011-12) laat met drie goals in twaalf matchen nog iets van zijn kunsten zien. Bedi Mbenza (2012-13), die net als Kabunga werd opgemerkt bij TP Mazembe, komt tot slechts acht duels. Jeugdproduct Junior Kabananga (2011-2013) redt het met zeven wedstrijden evenmin.

Edo Kayembe mag op zijn 21e nog enigszins hoop koesteren op een doorbraak in het Anderlecht-shirt. Het afgelopen seizoen kwam hij vijftien keer binnen de lijnen. Het is de vraag of Vincent Kompany het ook in de fysieke sterke controleur ziet zitten.

Conclusie
De track record van de Congolezen bij Anderlecht is niet bijster rooskleurig. De balans is drie geslaagde transfers, zes tegenvallers, terwijl over Kayembe en de twee nieuwkomers nog een eindoordeel moeten worden geveld. Voor zowel Elia als Zola ligt de wereld voorlopig aan hun voeten. Aan hun om de geboden kans met beide handen aan te grijpen. Wie weet ontluiken zij tot twee voltreffers. In dat opzicht is het de gok waard voor RSCA.