VP11: Het beste Lokeren team van de laatste tien jaar

VP11: Het beste Lokeren team van de laatste tien jaar

03-02-2019 08:30 Laatste update: 01-02-2019 11:28
6

Sporting Lokeren lijkt op zeven speeldagen van het einde de gedoodverfde degradatiekandidaat. 't Kan verkeren, want enkele jaren terug was Sporting nog een vaste waarde in Play-Off 1 én won het tweemaal de beker (in 2012 en 2014). Daarom stelt VoetbalPrimeur.be 'Het Beste Lokeren-elftal van de laatste tien jaar' op. We starten bij het seizoen 2009-2010 en eindigen tot op vandaag.

De doelman
In doel is Barry Boubacar Copa een logische keuze. De flamboyante Ivoriaan kwam in de zomer van 2007 over van het toenmalige SK Beveren. Copa hield het tien jaar uit op Daknam. In die periode was hij steevast de nummer één, waardoor niemand anders in aanmerking komt voor een plaats onder de lat.



De verdediging
Centraal achteraan kiezen we sowieso voor Mijat Maric. De Zwitser kwam in 2010 over van AS Eupen. Sindsdien was hij een onbetwistbare basispion. Bovendien pikte hij als vaste strafschopnemer geregeld zijn doelpuntje mee.

Naast Maric wordt zijn maatje Jérémy Taravel geposteerd. De linksvoetige verdediger kwam samen met de Zwitser toe op Daknam, waarna zij verschillende jaren het vaste verdedigingsduo vormden. Toen de Fransman vertrok, verving Alexander Scholz hem met verve. Toch geven we Taravel een lichte voorkeur op de Deen.

Op linksachter zijn er verschillende opties. Lokeren verkocht onder meer Laurens De Bock (Club Brugge, nu KV Oostende) en Derick Tshimanga (KRC Genk, nu OH Leuven) met flinke winst, beiden kwamen uit de jeugdwerking. Onze keuze valt echter op Denis Odoi. De vinnige flankverdediger maakte tussen 2013 en 2016 veel indruk op Daknam, waardoor hij een knappe transfer naar Fulham FC kon versieren.

Op de rechtsachterpositie wordt Giorgos Galitsios geposteerd. De Griek kwam eind 2011 toe bij de Waaslanders, waarna hij een goede beurt maakte en steevast in de basis stond. In 2015 was hij einde contract, maar enkele maanden later gaf Sporting de flankverdediger een nieuw contract. Intussen komt Galitsios uit voor Royal Excel Moeskroen.

De centrale as
De keuzes centraal op het middenveld zijn niet al te moeilijk. De tandem Killian Overmeire-Koen Persoons speelde van 2010 tot en met de zomer van 2017 samen. Jarenlang vormden zij het kloppende hart van het succesvolle team dat jarenlang onder de leiding stond van Peter Maes.

Het duo Overmeire-Persoons kreeg door de jaren heen twee toppers voor zich. Eerst was er Ivan Leko, die in de nadagen van zijn spelersloopbaan nog mooie jaren beleefde op Daknam. Maar dé nummer tien is zonder twijfel Hans Vanaken. Lokeren plukte de kersverse Gouden Schoen destijds weg bij tweedeklasser Lommel, waarna hij twee jaar schitterde bij Sporting. Nadien werd Vanaken voor vier miljoen euro verkocht aan Club Brugge, waar hij tot op heden absolute smaakmaker is.

Aanvallend geweld
Lokeren zag de afgelopen jaren veel aanvallers komen, maar ook gaan. Jérémy Perbet, Sanharib Malki, Alfred Finnbogason,… het zijn slechts enkele van de vele spitsen die niet rendeerden op Daknam.

Wie wel hoge toppen scheerde bij de Waaslanders , was Hamdi Harbaoui. De Tunesiër was in de bekerfinale in 2012 de matchwinnaar. Tegen Kortrijk zorgde de inmiddels 34-jarige spits voor het enige en dus winnende doelpunt. Zijn beste seizoen was echter dat in 2013-2014, toen Harbaoui topschutter werd in de Jupiler Pro League met 22 doelpunten.

Op de buitenkant kiezen wij eerst en vooral voor Benjamin 'Benji' De Ceulaer. De pocketspits kwam in 2010 na enkele donkere jaren in Nederland terug naar eigen land. Bij Lokeren kwam hij onder Maes helemaal tot zijn recht. Mede door de inbreng van De Ceulaer behaalde Sporting datzelfde seizoen voor het eerst een plaats in Play-Off 1.

Aan de andere zijde zijn er veel opties. Met onder meer Ayanda Patosi, Junior Dutra en Jordan Remacle beschikte Lokeren de afgelopen jaren over heel wat steengoede flankaanvallers. Nill De Pauw krijgt echter de (lichte) voorkeur op de hierboven vermelde spelers. Het jeugdproduct van de Waaslanders was jarenlang een vaste waarde. Vooral onder  trainer Maes kwam De Pauw helemaal boven water.

De trainer
De coach van dit elftal is – hoe kan het ook anders – Peter Maes. Met zijn assistenten Rudy Cossey en Erwin Lemmens behaalde de Limburger met Lokeren in vijf seizoenen drie keer Play-Off 1, won hij tweemaal de Beker van België en speelde het ook eenmaal de finale van Play-Off 2. In het seizoen 2014-2015 mocht Lokeren proeven van de groepsfase in de Europa League. In een groep met Legia Warschau, Trabzonspor en Metallist Kharkiv behaalde Sporting tien punten. Helaas bleek dat net niet voldoende voor de kwalificatie.

Na vijf succesvolle jaren verliet Maes Lokeren en ging hij bij Racing Genk aan de slag. Daar hield de Limburger het slechts anderhalf jaar uit, want eind 2016 werd hij de laan uitgestuurd. Zijn vervanger in de Luminus Arena was Albert Stuivenberg.  Nadien zat Maes enkele maanden zonder club.

Vorig seizoen volgde Maes Runar Kristinsson op voor zijn tweede ambtstermijn op Daknam. Hij hield Lokeren in Eerste Klasse, maar dit seizoen zitten de Waaslanders dus weer in hetzelfde schuitje. Voorzitter Roger Lambrecht kon het niet langer aanzien en ontsloeg – mede door zijn korte opsluiting in het kader van Operatie Propere Handen - zijn succescoach eind oktober. Maes werd vervangen door Trond Sollied, maar de Noor moest inmiddels alweer plaats ruimen voor Glen de Boeck.