Tunesië onder de loep: dynamiek die Spanje en Portugal tot wanhoop dreef

Tunesië onder de loep: dynamiek die Spanje en Portugal tot wanhoop dreef

23-06-2018 12:45

Als de Rode Duivels zich zaterdag al willen kwalificeren voor de knock-out-fase van het WK, zullen ze voorbij Tunesië moeten. De Noord-Afrikanen worden opvallend hoog ingeschat door heel wat waarnemers. Waar liggen hun sterktes? En waar kunnen Eden Hazard en co hen pijn doen? VoetbalPrimeur.be zocht én vond antwoorden.

Afrikaanse trots
Het Russische avontuur betekent de vijfde WK-deelname uit de Tunesische voetbalgeschiedenis. Zelfs de grootste positivo kan dat verleden moeilijk succesvol noemen. Het land overleefde nimmer de groepsfase. Sterker nog: van hun dertien WK-matchen wisten de Tunesiërs er tot op heden slechts één te winnen. Dat bleek echter wel een historische.

Op het WK 1978, bij hun eerste deelname, klopten ze Mexico met 3-1, goed voor de eerste zege ooit van een Afrikaans land op een mondiale eindronde. Eeuwige roem! Nadien werd daar dus wel geen vervolg aan gebreid … Ook niet tegen België in 2002. Op Japanse bodem wisten de Tunesiërs een vroege goal van Marc Wilmots nog wel snel uit, maar verder kwamen ze niet: 1-1.

Congo kijkt niet
In de voorronde leek Tunesië lange tijd freewheelend richting Rusland te cruisen. Na een negen op negen gingen de beremutsen al vlot over de toonbank, maar toch moesten de fans nog bibberen tot het bittere (of beter: zoete) einde. Concurrent Congo deed wat het moest doen, terwijl de Adelaars van Carthago bij één tegentreffer van Libië de boeken konden sluiten. Tunesië hield de brilscore echter vast, wat leidde tot dolle vreugde in hoofdstad Tunis.

Sterktes
Roberto Martinez kan op beide oren slapen: een Hannibal heeft Tunesië niet meer rondlopen. De tijd dat de Noord-Afrikanen zelfs het machtige Rome op de knieën dwongen, ligt dan ook al ruim twee millenia achter ons. Desondanks mag de nationale ploeg anno 2018 hoegenaamd niet onderschat worden. Dat bewees het al in de WK-voorbereiding.

Eerst hield de ex-ploeg van Georges Leekens Europees kampioen Portugal, weliswaar zonder Cristiano Ronaldo, op een 2-2-gelijkspel met fris voetbal. Dat kunstje leek het een tiental dagen later over te doen tegen Spanje. Pas in minuut 84 vond Iago Aspas een gaatje. Een klassieke Noord-Afrikaanse ploeg, gekenmerkt door een sterke organisatie en veel tactische discipline, is Tunesië dus niet helemaal.

De grote sterkte ligt immers evenzeer in de dynamiek van het aanvallende spel. Daar wees ook Martinez al op in zijn voorbeschouwing. Scoren doet het bijna altijd. In combinatie met de defensieve structuur maakt dat van het elftal Nabil Maâloul een geduchte tegenstander.  Dat liefst negen (!) van de 23 kernspelers geboren en opgeleid zijn in Frankrijk, is daar niet vreemd aan.

Zwaktes
Wees gerust, trouwe fans van de Rode Duivels, zes op zes halen is en blijft een haalbare kaart. Alle collectieve troeven ten spijt kampt Tunesië namelijk met een gebrek aan klassespelers. Zoek niet naar een Eden Hazard of Kevin De Bruyne zaterdag, je zal ze niet vinden in een rood-wit shirt. Niet verwonderlijk als je je brood verdient in Noord-Afrika, in het Midden-Oosten of bij een Franse laagvlieger.

Bovendien staat de Tunesische nationale ploeg vaak synoniem voor hommeles. In aanloop naar dit WK was het weer van dat. Topspeler Aymen Abdennour, die onder meer Valencia CF en AS Monaco op zijn cv heeft staan, werd om duistere redenen geweerd. Datzelfde lot was Hamdi Harbaoui beschoren, nochtans de topschutter uit onze Jupiler Pro League. Beide heren konden niet door één deur met Maâloul.

En ook de openingspartij tegen Engeland moet de Belgische burger moed geven. Meermaals ging Tunesië in de fout op stilstaande fases. Twee keer belandde de bal bij Harry Kane, twee maal deed hij de netten trillen. Ook Martinez moet gezien hebben hoe de Engelse goalgetter zich beide keren wel héél makkelijk mocht vrijlopen aan de tweede staak. Knoop het in je oren, Romelu!

Grootspraak
Ondanks de opdoffer afgelopen maandag staan de Tunesiërs nog steeds sterk in de schoenen. De voorbije dagen lieten ze verschillende keren vallen dat de Rode Duivels van een ander niveau zijn dan The Three Lions. Een minder niveau, wel te verstaan. In het Tunesische kamp gelooft men dat onze nationale ploeg fysiek minder sterk zou zijn, aangezien ‘de Engelsen allemaal gewend zijn aan de Premier League’.

Ter info: tegen Panama trad België aan met zeven spelers die over het Kanaal actief zijn, Celtic-boy Dedryck Boyata incluis. Qua duelkracht zullen die ook wel hun mannetje kunnen staan, vermoeden wij. Hoe dan ook, het geloof bij de Adelaars is wel degelijk nog aanwezig. Aan de Duivels om die definitief de grond in te boren.