Gelanceerd in ons land, nu ster op het WK: het beste elftal van ex-JPL’ers

Gelanceerd in ons land, nu ster op het WK: het beste elftal van ex-JPL’ers

06-06-2018 10:00
8

Het niveau van de Premier League of de Primera Division zullen we nooit halen, maar de Jupiler Pro League geldt wel als een ideale opstap naar het grote werk. Heel wat steengoede voetballers speelden zich in ons land in de kijker van grotere clubs. Zo sta je op een dag op het WK. VoetbalPrimeur.be stelde het beste elftal op van ex-spelers uit de JPL die straks hun kunstjes vertonen in Rusland.

Om er geen Rode Duivels 2.0 van te maken, heeft de redactie beslist Belgische voetballers links te laten liggen. Aangezien er een behoorlijk onevenwicht heerst tussen aanvallers en verdedigers, was het niet eenvoudig om alle pionnen in te passen op het tactische bord. Uiteindelijk heeft onze technische staf voor een 3-5-2 geopteerd met heel wat offensief geweld.   

Doelman: Mathew Ryan (Australië)
De oud-Bruggeling begint volgende week, op 26-jarige leeftijd, al aan zijn tweede WK-eindronde. In Brazilië overtuigde Ryan niet, maar een seizoen als basisklant in de Premier League moet hem meer ervaring bezorgd hebben. Met Danny Vukovic (KRC Genk) heeft hij overigens een bekende concurrent bij Australië.

Defensie: Cheikhou Kouyaté (Senegal) – William Carvalho (Portugal) - Kalidou Koulibaly (Senegal)
Achterin was het flink puzzelen voor onze coach. In de persoon van Koulibaly beschikt onze selectie eigenlijk slechts over één natuurlijke verdediger. De linkspoot, die zich bij Napoli SSC profileert als een van de beste mandekkers ter wereld, wordt dan ook gekoppeld aan twee controlerende middenvelders die ook achterin uit de voeten kunnen.

Kouyaté heeft dat lange tijd bewezen bij RSC Anderlecht, hoewel de landgenoot van Koulibaly zijn transfer naar de Premier League (West Ham United) pas afdwong toen toenmalig coach Besnik Hasi hem naar het middenveld schoof. Ook Carvalho is van nature iemand die op de middenstrook acteert. Met zijn body en tactisch inzicht presteert de voormalige Cercle-boy echter ook in de achterhoede.

Centrale middenveld: Lucas Biglia (Argentinië) – Wilfred Ndidi (Nigeria) – Sergej Milinkovic-Savic (Servië)
Onze driehoek op het middenveld vormt de spil van dit elftal. Zowel Biglia, Ndidi als Milinkovic-Savic vergaarden inmiddels  naam en faam in Europa. De Argentijnse metronoom voetbalt momenteel voor AC Milan en werkte op het vorige WK zelfs de finale af. In aanloop naar Rusland raakte hij geblesseerd, maar Biglia is er toch bij.

De twee vroegere goudhaantjes van KRC Genk schieten, via een tussenstap bij een Europese subtopper, dan weer naar de absolute top. Ndidi paste zich bij Leicester City moeiteloos aan aan het hogere ritme van de Premier League, terwijl Milinkovic-Savic voor een monsterbedrag zal vertrekken bij Lazio Roma. De kans is reëel dat beide heren na het WK een transfer afdwingen.

Flankspelers: Ivan Perisic (Kroatië) – José Izquierdo (Colombia)
Op beide vleugels trekt ons elftal de aanvallende kaart. Met Perisic en Izquierdo krijgen twee ex-spelers van Club Brugge de opdracht wedstrijden met een flits te beslissen. De Kroaat behoort nu al jaren tot de uitblinkers bij Internazionale, terwijl de Gouden Schoen van 2016 helemaal boven water kwam na een moeilijke start bij Brighton & Hove Albion.

Spitsen: Carlos Bacca (Colombia) – Aleksandar Mitrovic (Servië)
Doelpunten moeten er komen dankzij het droomduo Bacca-Mitrovic. Beide sluipschutters toonden zich misschien wel de beste aanvaller van respectievelijk Club Brugge en Anderlecht in de laatste jaren. De Serviër, die met enkele goals levensbelangrijk was in de voorrondes, fungeert als aanspeelpunt en killer. Daar kan de kwieke Bacca van profiteren met zijn diepgang. Voor de Colombiaan is de concurrentie, met Radamel Falcao en Luis Muriel, wel niet mals.

Bankzitters:

Eiji Kawashima (Japan) – na al die jaren nog steeds onbetwiste nummer één bij Japan
Hendrik Dalsgaard (Denemarken) – betrouwbare rechtsback, weet men aan de Gaverbeek
Nabil Dirar (Marokko) – ervaren rot die de hele flank kan afdweilen
Mbark Boussoufa (Marokko) – ooit de prins van het Belgische voetbal, nu nog steeds belangrijk voor zijn land
Bryan Ruiz (Costa Rica) – linkspoot met een geweldige technische bagage
Trezeguet (Egypte) – doorgestuurd door Anderlecht, helemaal ontbolsterd in Turkije
Anice Badri (Tunesië) – ondanks heel wat goals bij Royal Excel Moeskroen wat onder de radar gebleven