VP Awards 2018: de beste spits uit de Jupiler Pro League
Na tien maanden vol actie heeft de Jupiler Pro League, op de strijd om het laatste Europese ticket na, haar deuren gesloten. Club Brugge kaapte de belangrijkste ploegenprijs weg, maar ook individueel valt er wat te verdienen. Bij VoetbalPrimeur.be gaan we op zoek naar het beste elftal van het seizoen 2017-2018. Op het tactische bord tekende onze coach een 4-2-3-1 uit. Deze donderdag het negende en laatste deel: de beste spits.
Teddy Chevalier (KV Kortrijk)
Een prachtig seizoen eindigde voor Chevalier in een weekend in mineur, aangezien de pocketspits net geen topschutter zal worden. Dat neemt zijn verdienste voor de Kerels weliswaar niet weg. Het enfant terrible scoorde aan de lopende band. Bovendien was het merendeel van zijn doelpunten van mooie makelij. Een attractie in het Guldensporenstadion.
Renaud Emond (Standard Luik)
In januari 2018 was Sclessin plots getuige van een herrijzenis. Emond lag bij Standard eigenlijk al lang dood en begraven, maar Ricardo Sa Pinto gooide hem toch terug voor de leeuwen na het vertrek van Orlando Sa. Dat pakte wonderwel uit, met negen doelpunten, waarvan vijf in Play-Off 1. Binnen de zestien meter kent de Ardennees in ons land zijn gelijke niet.
Hamdi Harbaoui (Anderlecht/Zulte Waregem)
Net als collega-Gouden Stier-jager Chevalier is de Tunesiër een woelwater. Af en toe wappert er eens een elleboog in het rond, maar dat neemt niet weg dat Harbaoui in de Pro League een uitstekende spits is, wat Anderlecht daar ook over denkt. In vijf maanden bij Essevee zette hij een schitterende reeks neer: negentien (!) treffers in vijftien duels, oftewel een moyenne van 1,27 goals per match.
Isaac Kiese Thelin (Anderlecht/Waasland-Beveren)
In augustus nog afgeschreven in het Astridpark, maar kijk, tien maanden later behoort Thelin gewoon tot de WK-selectie van Zweden. Daar zitten zijn negentien doelpunten in dienst van Waasland-Beveren ongetwijfeld voor heel wat tussen. Zelfs in Brussel zijn de ogen geopend: Thelin zal komende zomer zijn kans krijgen in de voorbereiding.
Kaveh Rezaei (Sporting Charleroi)
Een 25-jarige Iraniër die nog geen vijf woorden Engels spreekt naar het Zwarte Land loodsen, zou die mayonaise wel pakken? Antwoord: jazeker! Rezaei arriveerde als nobody in ons land, maar viel al snel op door zijn werkijver en drang naar doelpunten. Enkel in oktober en maart stond de krachtige aanvaller niet aan het kanon.
Wesley Moraes (Club Brugge)
Met erkende goalgetters als Abdoulay Diaby en Jelle Vossen was de concurrentie in de spits moordend bij Club. Wesley trok zich daar echter weinig van aan: de Braziliaan kreeg steevast het vertrouwen van Ivan Leko en beschaamde dat niet. In een goeie dag is de ‘Belofte van het Jaar’ het aanspeelpunt waar elke coach van droomt.
Roman Yaremchuk (AA Gent)
Michel Louwagie was er rotsvast van overtuigd dat hij een nieuw goudklompje gevonden had. Bij Dynamo Kiev plukte hij een 22-jarige Oekraïner weg. Die bleek een alleskunner, van dribbelen over koppen tot doelpunten maken. Dubbele statistiek: Yaremchuk maakte zijn negen treffers allemaal tussen oktober en maart én hij scoorde nooit meer dan één keer in een wedstrijd.