"Kindje van vijf stak zijn middenvinger op en zei: lafaard!"

Lorenzo Staelens verraste in 1998 vriend en vijand door Club Brugge in te ruilen voor Anderlecht. Een beslissing waar hij tot vandaag de dag mee wordt geconfronteerd. In De Zondag geeft hij toe dat hij de impact totaal heeft onderschat.

Staelens had niet gedacht dat dit zoveel kwaad bloed zou zetten. "Ik had dat verkeerd ingeschat. Ik tekende in april voor Anderlecht, en zei dat ook publiek. De resterende matchen werd ik voortdurend uitgefloten. Na een training kwam een jongen van vijf mij een hand geven. Dacht ik. Hij stak zijn middenvinger op, en zei 'lafaard'. Wat verderop stonden enkele volwassenen hartelijk te lachen. Wellicht zijn ouders. Dat heeft mij echt geraakt. Welke opvoeding is dat?"

Staelens blijft sindsdien wijselijk weg uit het Jan Breydelstadion, toch zeker als supporter. "Ik zou dat kunnen, maar ik doe dat niet meer. Je krijgt voortdurend verwijten over je heen. Nu, ik kan wel wat hebben. Ik denk dat niemand zoveel is uitgefloten als ik. Je moet rationeel blijven. Al is dat niet altijd makkelijk. En ik weet ook: dat gaat om een minderheid. Ik heb met de meeste supporters van Club wel een goede band."

De ex-Rode Duivel geeft ook aan dat het niet per se zijn schuld was. "Ik vernam jaren later dat Club veel grote ploegen heeft wandelen gestuurd. Als speler had je in die tijd geen enkele macht. Maar ik weet liever niet om welke ploegen dat gaat. Ik heb bij Anderlecht prachtige jaren beleefd. De ploeg van Anthuenis met Koller en Radzinski was de beste waarin ik ooit speelde:  kampioen worden, een onvergetelijk Champions League-avontuur."