Club Brugge-flop briest: "Waarom heb ik die kans niet gekregen?"

Club Brugge heeft dit seizoen een uitgesproken nummer één met Ethan Horvath, ondanks zijn foutjes mag de Amerikaan toch in de goal blijven. Een luxe die Sinan Bolat niet had. In Het Nieuwsblad komt hij terug op zijn tijd bij Club Brugge.

Bolat beseft wel dat zijn matchen bij Club allesbehalve goed waren. "Toen ik bij Club arriveerde, was ik inderdaad niet klaar. Ik had een kleine blessure, maar ik had vooral ook de voorbereiding gemist. En voordien ook weinig getraind én gespeeld. Als keeper is dat wedstrijdritme heel belangrijk. Dat had ik niet. Dat is mijn grote probleem geweest. Mocht ik daar drie à vier weken voor de start van de competitie al hebben gezeten en aan de trainingen kunnen deelnemen, dan zie ik geen reden waarom ik daar zou mislukt zijn."

Bolat weigerde dat echter zelf aan te geven. "Dat is moeilijk. Iedereen wil spelen en denkt wel dat het zal lukken. Tot je op het veld staat en je voelt dat het niet zo is. Als doelman moet je bovendien wat geluk hebben. Het draaide in het begin van dat seizoen niet bij Club, dat weet iedereen. Wanneer je echter wedstrijden wint, is het geen probleem als de doelman een foutje maakt."

Zijn opvolgers hebben het volgens Bolat makkelijker. "Toen Ludovic Butelle na Nieuwjaar werd aangetrokken, was dat niet lang na een reeks van zes ongeslagen competitiewedstrijden. Als doelman in de ploeg komen, is dan veel makkelijker. Pas op: ik ben mij ervan bewust dat ik slechte wedstrijden heb gespeeld. Maar als ik zie welke fouten sommige keepers in Eerste Klasse maken – ik noem geen namen – en toch blijven staan, waarom heb ik die kans dan niet gekregen? Waarom speelde ik er dan maar een match of vijf?"

Niet lang genoeg gewacht?
Bolat is zeker dat hij wél had kunnen slagen bij Club Brugge. "Mochten ze mij niet direct uit de ploeg hebben ­gehaald en mocht ik gewoon het vertrouwen hebben gekregen, dan was ik wel in dat ritme gekomen. Dan was ik er fysiek wél weer bovenop gekomen. Dan bouw je spieren op."

Bolat mocht op termijn zelfs niet meer meetrainen met de A-kern. "Ik ben dan naar de B-kern gemoeten, een halfjaar. Ach, laten we erover ophouden. Ik ben oud en wijs genoeg om te weten wat ik fout heb gedaan. Ik was niet klaar en op momenten dat ik niet speelde, gaf ik me niet honderd procent op de training. Dat kan ik toegeven. Maar een club heeft ook zijn verantwoordelijkheden. Het is niet alleen een speler die schuld treft, ook al laat een club dat anders uitschijnen."