Buffel zat met schuldgevoel na dood Stephanie: "Wat zullen de mensen zeggen?"
Het is al een dikke drie maanden geleden dat Thomas Buffel zijn vrouw Stephanie verloor aan kanker, maar weg is ze nog lang niet. In Sport/Voetbalmagazine praat Buffel vrijuit over zijn verwerkingsproces.
Buffel heeft zijn schoenen verrassend snel terug aangetrokken na haar dood. De 36-jarige flankspeler wilde zijn carrière niet op zo'n manier beëindigen. "Hoe langer het duurt voor je weer speelt, hoe moeilijker het wordt om terug te keren. Misschien wou ik mentaal wel meer tijd om thuis eerst alles een plaats en een nieuwe structuur te geven, maar je denkt: sportief moet ik ook nog verder", vertelt hij aan Sport/Voetbalmagazine.
Bovendien moet hij nu alles doen om zijn kinderen een mooie toekomst te geven. "Dat hoor ik wel vaker in mijn entourage en dat is soms wel hard. Je moet die stappen voor jezelf zetten en mentaal is dat niet altijd even makkelijk. Soms vraag ik mezelf af: wat is het leven met jou voor Stephanie dan waard geweest, als jij voortdoet en weer op zoek gaat naar levensvreugde? En dan denk ik: dat is wat zij mij bijbracht en waarmee ze mij deels maakte tot wie ik ben. En: dat zijn uiteraard ook de twee schatten van kinderen die ze mij schonk."
Buffel heeft het moeilijk gehad om terug te kunnen genieten van het leven, geeft hij toe. "De eerste maanden dat ik weer buiten kwam en er eens een smile op mijn gezicht verscheen, dacht ik: kan dit wel, wat zullen de mensen daarvan zeggen?"
De match tegen Westerlo
De captain was helemaal terug als Genk-speler na zijn match tegen Westerlo. Daarin scoorde hij en maakte hij een gebaar naar de lucht. "Het was toen nog allemaal vrij vers en het gebeurde heel spontaan."
"Stephanie leefde in het teken van mijn carrière, zij offerde heel veel voor mij op. Ze was er overal als fan bij, van in het begin bij Feyenoord, in Glasgow en hier in Limburg. Voor de wedstrijd stuurde ze mij altijd een berichtje en ook als ik thuiskwam, was ze voor mij altijd een steun. Het gebeurde vanzelf, maar ik vond het wel een mooi gebaar in Westerlo. Voilà. Nu zijn we intussen weer een stuk verder en ... blijven we gaan."