DE TIEN: De grootste verrassingen tot nu toe in de Jupiler Pro League

DE TIEN: De grootste verrassingen tot nu toe in de Jupiler Pro League

14-12-2016 11:00
1

We naderen het einde van het jaar, daar kan ook de Jupiler Pro League niet aan ontsnappen. Het zwaartepunt van onze competitie ligt uiteraard pas bij de Play-Offs, maar toch hebben bepaalde spelers nu al een onuitwisbare indruk gelaten. VoetbalPrimeur.be selecteert de tien grootste openbaringen van dit seizoen.

Dion Cools (Club Brugge)
Mocht aan deze jaargang beginnen als rechtsback, maar eens Ricardo van Rhijn op niveau was, verdween de jongeling even naar de achtergrond. Tot Laurens De Bock uitviel. Cools doet het momenteel uitstekend als linksachter. De vraag dringt zich nu op: zou hij zich op die positie moeten toeleggen?

Landry Dimata (KV Oostende)
Misschien wel dé ontdekking tot nu toe. Overgenomen van Standard, waar hij moeilijk aan speelkansen zou geraken, bloeit Dimata helemaal open aan de kust. Houdt gerenommeerde aanvallers als Gohi Bi Cyriac en Joseph Akpala meer en meer op de bank. Doet heel sterk denken aan Christian Benteke.

Brian Hamalainen (Zulte Waregem)
Qua naam wel al bekend in België, maar bij Genk leek de kaars stilaan uit te doven. Een terugkeer naar de Gaverbeek zou uiteindelijk een wondermiddel blijken. De Deen is simpelweg de best presterende linksback uit de JPL: defensief stabiel, offensieve impulsen en een groot loopvermogen.

Bryan Heynen (KRC Genk)
Hoewel het jonge talent uit Limburg niet altijd even opvallend speelt, mag zijn progressie over de voorbije maanden heen niet onderschat worden. Zijn talent raakt misschien wat ondergesneeuwd door Wilfred Ndidi en andere Leon Baileys, maar Peter Maes gelooft volop in deze negentienjarige middenvelder.

Konstantinos Laifis (Standard Luik)
De Rouches houden de laatste tijd uitstekende contacten met Griekenland (en dan vooral Olympiakos), maar voor Laifis gingen ze het nog iets zuidelijker zoeken. De Cyprioot is een meevaller op alle vlakken: positioneel sterk, onverzettelijk in de duels en een gevaar op standaardsituaties.

Clinton Mata (Sporting Charleroi)
Een jongen die, mede door de tactische keuzes van Felice Mazzu, uitgegroeid is tot een sensatie. Mata kwam onze hoogste klasse binnen als flankaanvaller, maar als vleugelback is the sky pas echt the limit. Roberto Martinez wilde hem zelfs bij de Rode Duivels. Jammer genoeg kwam hij al uit voor Angola...

Soualiho Meïté (Zulte Waregem)
Toegegeven, vorig seizoen werd al gefluisterd dat de Fransman over een enorm potentieel beschikte. Ettelijke kilo’s lichter en mentaal frisser speelt Meïté voorlopig alles kapot. De 22-jarige beer heeft alles wat een moderne middenvelder nodig heeft. Die gaat ongetwijfeld een knaltransfer maken.

Henry Onyekuru (KAS Eupen)
Waarschijnlijk dé man uit dit lijstje waarvoor de mensen naar het stadion komen. Met zijn technisch vernuft en verschroeiende demarrage heeft Onyekuru zich in geen tijd ontpopt tot een nachtmerrie voor elke rechtsachter. Zowat alle topclubs zitten al achter de Panda aan.

Idriss Saadi (KV Kortrijk)
Wie voor het seizoen had gedacht dat de Gouden Stier lange tijd gedragen zou worden door deze man, moet nu een smak geld rijker zijn. Saadi kwam namelijk als volkomen onbekend onze competitie binnen. Door zijn kloeke verschijning en neusje voor de goal wierp Anderlecht inmiddels al verschillende lijntjes uit.

Lukasz Teodorczyk (RSC Anderlecht)
Nochtans kunnen ze over een gebrek aan killerinstinct niet klagen in Brussel. Met de komst van Teodorczyk realiseerde paars-wit misschien wel haar meest winstgevende transfer in jaren. Met 21 potten in 27 duels is de Pool, die enkel gehuurd wordt van Dynamo Kiev, hét fenomeen van de Jupiler Pro League.