Het EK-elftal 2016: VP selecteert de elf uitblinkers van het EK in Frankrijk

Na dertig dagen intensief genieten van (en soms zich ergeren aan) voetbal, kwam het EK gisteren ten einde. Portugal mag zich voor vier jaar het beste voetballand in Europa noemen. Welke spelers maakten de grootste sier op de eindronde in Frankrijk? VoetbalPrimeur.be stelt het EK-elftal 2016 op.

Voor we de elf uitblinkers bekendmaken, moeten we natuurlijk eerst het tactische systeem uit de doeken doen. We opteren ervoor om onze jongens in een 4-2-3-1 de wei in te sturen. Omdat zelfs topvoetballers al eens vermoeid kunnen geraken, selecteerden we ook zeven bankzitters.

Doel: Gianluigi Buffon (Italië)
Ligt in de weegschaal met Thibaut Courtois. Uiteindelijk krijgt Buffon de voorkeur, vanwege het fantastische toernooi van de Italianen. Courtois is de dupe van de ontgoochelende prestatie van de Rode Duivels, maar mag plaatsnemen op de bank. Buffon hield vier maal de nul op dit EK, maar stuwde zijn landgenoten ook naar voren met zijn fantastische charisma.

Rechtsback: Thomas Meunier (België)
Kwam onder moordende druk van pers en publiek in het elftal na het debacle tegen de Italianen. De vleugelverdediger van Club Brugge beantwoordde niet alleen de verwachtingen, maar overtrof ze ook. Maakte al meteen een statement met een knappe assist op het kopbaldoelpunt van Axel Witsel tegen Ierland. Bracht verder de offensieve impulsen van achteruit die de Duivels nodig hadden.

Centrale verdediger: Leonardo Bonucci (Italië)
Al jaren een rots in de branding bij Juventus en op dit EK onverzettelijk. Met zijn perfecte positiespel een vaste pion op het tactisch schaakbord van Antonio Conte. Betekende echter ook offensief een meerwaarde, met onder meer zijn heerlijke assist op Emmanuele Giaccherini tegen de Rode Duivels en het strafschopdoelpunt waarmee La Squadra verlengingen afdwong tegen Duitsland.

Centrale verdediger: Giorgio Chiellini (Italië)
Je hebt harde verdedigers, beenharde verdedigers, en dan heb je Chiellini. Een ouderwetse mandekker die zo weggeplukt lijkt uit de jaren ’60. Behoort al een decennium tot de beste verdedigers ter wereld, wat hij in Frankrijk nog maar eens onderstreepte. Stond opnieuw messcherp en stopte wereldspitsen als Zlatan Ibrahimovic, Alvaro Morata en onze Romelu Lukaku vakkundig in de achterzak.

Linksback: Raphaël Guerreiro (Portugal)
Waarschijnlijk de “kleinste” naam in dit gezelschap, maar de echte voetbalkenner wist voor het EK al dat deze 22-jarige Portugees heel wat in zijn mars heeft. Maakte nog voor aanvang van het toernooi de overstap van het Franse Lorient naar topclub Borussia Dortmund. Verdedigend secuur, technisch begaafd en offensief ingesteld. In het Ruhrgebied wrijft men zich in de handen met de kersverse Europese kampioen.

Controleur: Luka Modric (Kroatië)
Speelde slechts drie wedstrijden op deze eindronde, maar was daarin wat ons betreft de beste voetballer van alle aanwezigen in Frankrijk. Onder zijn impuls speelde Kroatië een schitterende groepsfase. Het overzicht van een maestro en de precisie van een sluipschutter. Tekende als klap op de vuurpijl voor dé treffer van het EK met een weergaloze volley tegen Turkije. Doodzonde dat de Kroaten er vroeg uit lagen.

Controleur: Aaron Ramsey (Wales)
De grote ster van de Welshmen is en blijft Gareth Bale, maar stiekem stuwde vooral Aaron Ramsey zijn elftal naar grotere hoogten. Marc Wilmots & co zullen dat beamen. Met zijn onvoorstelbaar intelligente looplijnen en spelinzicht bokste hij een hoop knappe aanvallen in mekaar. Het brein van de ploeg die vriend en vijand verbaasde met een stek in de halve finale.

Rechtsbuiten: Antoine Griezmann (Frankrijk)
De topschutter van het toernooi behoort quasi altijd tot het beste elftal, maar in het geval van Griezmann steunt dit op meer dan enkel scorebordjournalistiek. Begon nochtans weifelend aan zijn EK, waardoor Didier Deschamps hem zelfs passeerde voor de confrontatie met de Zwitsers. Zorgde echter voor de déclic met een late winning goal tegen Albanië en schoot het thuisland vervolgens eigenhandig voorbij moeilijke klippen Ierland en Duitsland.

Nummer tien: Dimitri Payet (Frankrijk)
Waar Griezmann zich profileerde als talisman in de eindfase van het EK, nam Payet de Fransen in het begin op sleeptouw. Wierp zich op als dé draaischijf in de poulefase. Daarnaast ook nog eens enorm beslissend met drie doelpunten en twee assists. Een laatbloeier, maar maakt in de komende weken ongetwijfeld een toptransfer, want West Ham is toch een trapje te laag voor deze geweldenaar.

Linksbuiten: Gareth Bale (Wales)
De tweede uitblinker van Wales in dit droomelftal. Deed de tegenstander pijn met zijn verschroeiende rushes en verraderlijke vrije trappen, maar maakte nog het meest indruk vanwege zijn teamgeist. Legde onnoemelijk veel verdedigende kilometers af om het sprookje van de Welshmen gestalte te geven. Scoorde tussendoor nog eens drie doelpunten.

Diepe spits: Cristiano Ronaldo (Portugal)
Opvallend hoe weinig spitsen zich konden onderscheiden de voorbije maand. Graziano Pellè mag van ons nog op de bank plaatsnemen, maar usual suspects Robert Lewandowski, Thomas Müller en Wayne Rooney vielen vies tegen. Op Cristiano Ronaldo kan je gelukkig altijd bouwen. De Portugees acteerde niet altijd op zijn soms buitenaardse niveau, maar tekende voor drie goals en evenveel assists. Was verder niet te beroerd om zijn ploegmakkers te helpen. Ondanks zijn blessure won Portugal uiteindelijk de finale.

Bank: Thibaut Courtois (België) – Joshua Kimmich (Duitsland) -  Thomas Vermaelen (België) - Emmanuele Giaccherini (Italië) - Eden Hazard (België) – Ivan Perisic (Kroatië) - Graziano Pellè (Italië)