VoetbalPrimeur Elftal Van Het Jaar: de centrale verdedigers

VoetbalPrimeur Elftal Van Het Jaar: de centrale verdedigers

18-05-2016 15:00
2

Ook dit seizoen gaat VoetbalPrimeur.be op zoek naar het Elftal van het Jaar. Nu volgen de  centrale verdedigers van het jaar. We selecteerden vijf kanshebbers. Stem op jouw favoriet, we selecteren er uiteindelijk twee!

Bjorn Engels (Club Brugge)
Engels kon niet aan het seizoen beginnen bij Club door een aanslepende blessure, maar hij heeft zijn schade ruimschoots ingehaald. Na de winterstop werd de jonge verdediger de natuurlijke leider waar Club zo'n nood aan had. Bovendien bracht hij veel voetballend vermogen bij achterin, iets dat concurrent Brandon Mechele veel minder kan brengen. De Premier League zou al lonken voor Engels, maar voor de Jupiler Pro League hopen we natuurlijk dat hij nog even in België kan blijven.

Christian Kabasele (Racing Genk)
Sterk in de duels, schitterend positiespel en als het moet een messcherpe tackle: niemand kan nog geloven dat Kabasele eigenlijk als spits is opgeleid. Toch is het zo, de Congolese Belg speelt nog maar een paar jaar op zijn nieuwe positie. Zeggen dat Kabasele achterin veel opkuist is een understatement. Verdedigend is het middenveld van Genk veel minder sterk dan aanvallend, en dus moet Kabasele heel wat golven opvangen. Soms lijkt de bliksemsnelle verdediger op twee posities tegelijk te spelen, maar doet dat te veel af van de eveneens geslaagde Sebastien Dewaest.

Stefan Mitrovic (AA Gent)
AA Gent heeft het laten afweten in de Play-Offs, maar daarvoor zagen we nog Stefan Mitrovic opstaan als een sterkhouder in de verdediging. De ex-speler van Kortrijk werd binnengehaald als leider in de verdediging, en dat bleek ook snel. Helaas voor Gent waren de tekortkomingen van de andere verdedigers dit seizoen iets te duidelijk. Erik Johansson was een absolute floptransfer, en ook van Lasse Nielsen zagen we dit seizoen weinig goeds. Mitrovic is eigenlijk één van de weinige geslaagde transfers die Gent dit seizoen heeft gedaan.

Olivier Deschacht (Anderlecht)
Olivier Deschacht was dit jaar vaak de beste man bij Anderlecht, al werd dat ook vaak gezien als een negatief punt. Inderdaad, op Anderlecht zijn het de aanvallers die furore moeten maken. Toch verdient de prestatie van Deschacht dit jaar een pluim. Hij heeft niet meer de explosiviteit en het loopvermogen om linksback te spelen, maar zijn omscholing naar centrale verdediger verliep uitstekend. Zelfs met een zwalpende Kara Mbodji naast hem hield hij het hoofd koel. Het is geen toeval dat de verdediging helemaal in mekaar stortte toen hij uitviel met een blessure.

Stefano Denswil (Club Brugge)
Wat een metamorfose heeft deze Nederlander doorgemaakt! Vorig seizoen was hij nog een lachertje, een mislukte transfer die veel fans al naar de uitgang wilden begeleiden. Vertrouwen doet echter veel, en plots laat hij zien waarom Ajax zo lang in hem geloofde. Een mooie inspeelpass, snelheid op de eerste meters, sprongkracht in de duels: er valt weinig aan te merken op de Brugse verdediger. De vraag is wel of hij dat ook allemaal kan zonder een leider als Engels naast hem.

Maxime Chanot (KV Kortrijk)
Kortrijk dacht dat het stuurloos ging zijn zonder Benoît Poulain, maar met Maxime Chanot heeft het achterin nog een topper lopen. De boomlange Luxemburger is fysiek één van de besten in deze competitie, vooral in kopduels is hij moeilijk te kloppen. Zijn snelheid is een werkpunt, maar hij lost veel op met zijn spelinzicht. Enkel jammer dat hij soms echt op het randje speelt, hard maar niet meer zo fair.

David Rozehnal (KV Oostende)
In de Play-Offs maakte hij enkele foutjes, maar over het heel seizoen genomen is Rozehnal een uitstekende transfer gebleken voor KV Oostende. De Tsjech heeft bij heel wat Europese subtoppers gespeeld, en dat is te merken. In het uitvoetballen kan je hem niet meer doen panikeren, en dat is vaker een goede zaak dan een slechte. De vraag is echter wel hoe veel benzine er nog in de tank zit, want Rozehnal wordt dit jaar 36.

Benoît Poulain (KV Kortrijk en Club Brugge)
De Fransman Poulain maakte in de winter een mooie transfer naar Club Brugge, en had eigenlijk geen enkele moeite om zich aan te passen. De vrees dat hij het enkel kon als de verdediging dicht bij de goal stond was ongegrond. Toch is het de vraag of rivaal AA Gent niet meer had gehad aan deze aanwinst: Gent had een extra centrale verdediger goed kunen gebruiken, terwijl Poulain eigenlijk geen zicht heeft op een basisplaats.

Milos Kosanovic (KV Mechelen en Standard)
Standard had dringend nood aan een voetballende centrale verdediger, en die hebben ze met Kosanovic gevonden. Bij KV Mechelen sprong hij wel meer in het oog met zijn nauwkeurige lange ballen, het is vooral op basis van zijn periode bij Mechelen dat hij één van de kanshebbers is. Bij Standard toont hij echter ook dat hij het kan maken bij een topclub, helaas is hij nu al maanden out met een zware blessure.

Javier Martos (Sporting Charleroi)
Martos is zo'n speler die al jarenlang onder de radar van de Belgische topclubs glijdt, en daar waarschijnlijk voor de rest van zijn carrière zal blijven. Het jeugdproduct van Barcelona is op zijn 32ste beter dan ooit. Hij heeft door zijn ervaring vrijwel nooit een fout nodig, heeft een zeer verzorgde passing en staat daarom al een jaar of vijf onbetwist in de basis bij Charleroi. Zijn gebrek aan body lost hij op door een goed positiespel.