De Tien: Van Australië tot Zuid-Afrika, de vreemdste landen waar Belgen voetballen
Zondag beleefde Laurent Ciman bij Standard een afscheid om van te dromen. In zijn laatste wedstrijd voor de Rouches scoorde hij tegen Anderlecht. In de komende dagen neemt hij het vliegtuig richting Canada om daar te gaan voetballen. Ciman is niet de eerste Belg die zijn (voetbal)geluk zoekt of zocht in een niet-alledaags voetballand.
Lorenzo Staelens – Japan
Lorenzo Staelens brak door bij KV Kortrijk, maar speelde zich al snel in de kijker bij Club Brugge. Bij blauw-zwart groeide de centrale verdediger uit tot een echt icoon, ondanks dat hij in zijn jeugd Anderlecht-fan was. De Lorre won met Club Brugge vier titels, maar greep er naast de Gouden Schoen. Op zijn 34ste verbaasde Staelens iedereen door bij Anderlecht te tekenen. Ook daar werd hij kampioen en kreeg hij alsnog de Gouden Schoen. Na 2,5 seizoenen had Staelens plots zin in een Japans avontuur. Hij ging er aan de slag bij tweedeklasser Oita Trinita. Sportief werd het geen succes, maar 9 maanden in Japanse loondienst leverde Staelens meer dan 600.000 euro – zonder wedstrijdpremies – op.
Kevin Oris – Zuid-Korea en China
Niet enkel Staelens ging zijn geluk beproeven in de Oriënt. Dat deed ook Kevin Oris. In België bengelde de spits tussen Eerste en Tweede Klasse bij ploegen als KSV Roeselare, KVSK United, RAEC Mons en FC Antwerp. Rond zijn 28ste had Oris het wel gezien in eigen land en trok hij naar de K-League. In Zuid-Korea groeide hij uit tot een held(je). Hij begon in 2012 bij het bescheiden Daejeon Citizen en dwong in 2013 een transfer af naar de topclub Jeonbuk Hyundai Motors. Met die club eindigde hij derde in de competitie en verloor hij de bekerfinale. Begin 2014 ging Oris vervolgens aan de slag in China bij Liaoning. Voor die club speelt hij nog altijd.
Xavier Chen – China
De rechtsachter speelde in de jeugd van Anderlecht, maar een doorbrak bij paars-wit zat er niet in. Chen zette een stapje terug en bewees zichzelf in Tweede Klasse bij KV Kortrijk. Daar werd hij opgemerkt door KV Mechelen. Achter de Kazerne groeide Chen uit tot een sterhouder. Helaas sloeg het noodlot toe. Op training brak hij zijn kuit- en scheenbeen. Chen was niet alleen populair in Mechelen, maar ook in Taiwan, het geboorteland van zijn vader. De Belg besliste dan ook Taiwanees international te worden. Hij kon ook kiezen voor China. In het seizoen 2012 – 2013 gunde KV Mechelen Chen een transfer naar het Chinese Guizhou Renhe.
Kristof Van Hout en Wim Raeymakers – India
In 2014 wilde men in India voetbal op een hoog niveau gaan spelen. Delhi Dynamos kon alle nodige steun gebruiken. Het haalde daarom Kristof Van Hout en Wim Raymaekers naar India. De doelman stond eerder onder contract bij KV Kortrijk, Standard en Racing Genk. Raymaekers verdedigde onder meer de kleuren van Oud-Heverlee Leuven. De twee hadden bij Delhi niemand minder dan de Italiaanse superster Alessandro Del Piero als ploegmaat. Harm Van Veldhoven was hun trainer. Na enkele maanden liep de competitie in India en hun avontuur af.
Emile Mpenza – Qatar, Zwitserland en Azerbeidzjan
Er was een tijd dat de Belgische voetbalhoop rustte op de schouders van Emile Mpenza. De spits had alles om het te maken. Hij was groot, sterk, dribbelvaardig en had een neus voor goals. Alleen de mentaliteit van het jongere broertje van Mbo was niet altijd even goed. Ook was hij te blessuregevoelig. In het begin van zijn loopbaan verliep alles nog geweldig bij KV Kortrijk en Standard. Nadien volgden de ontgoochelingen in Duitsland bij Schalke 04 en Hamburg. Op 27-jarige leeftijd koos Mpenza al voor het geld van de woestijn. Hij ging aan de slag in Qatar bij Al-Rayyan. Even leek het nog goed te komen met Mpenza, toen hij een nieuwe kans in Europa kreeg, maar bij Manchester City overtuigde hij niet. Zo belandde hij op een blauwe maandag plots in Zwitserland bij FC Sion. In 2010 tekende Mpenza dan weer bij Neftci Bakoe in Azerbeidzjan. Met die ploeg speelde hij kampioen, maar moest er wel vertrekken.
Stein Huysegems – Nieuw-Zeeland
In het seizoen 1998 – 1999 brak er bij Lierse een nieuw talent door, Stein Huysegems. Het jeugdproduct van de Pallieters werd een grote toekomst voorspeld. Heel Europa volgde zijn prestaties. Uiteindelijk koos de aanvaller voor een Nederlands avontuur. In zijn eerste jaren deed hij het geweldig bij AZ. Later flopte hij bij Feyenoord en ook zijn periode bij FC Twente was weinig succesvol. Racing Genk haalde hem in januari van 2009 terug naar eigen land. Met de Limburgers won hij de Beker van België. Toch moest hij er weg. Even zat hij bij het Nederlandse Roda JC en was er een terugkeer naar het oude nest van Lierse. Alles weinig succesvol. In het seizoen 2012 – 2013 had Huysegems genoeg miserie meegemaakt in de Lage Landen en trok naar Nieuw-Zeeland. Hij zou er twee seizoenen gaan spelen voor Wellington Phoenix FC, een ploeg in de A-League, de Australische Eerste Klasse. Medio vorig jaar tekende de 15-voudige Rode Duivel bij tweedeklasser Dessel Sport.
Glenn Verbauwhede – Zuid-Afrika
Een van de opvallendste keeper in de laatste tien jaar was ongetwijfeld Glenn Verbauwhede. Hij was zeker niet de beste, maar hij zei altijd wat op zijn lever lag. Zo haalde hij meermaals uit naar Anderlecht en lag hij geregeld in de clinch met zijn trainers. Het hart van Verbauwhede lag bij Club Brugge, maar doorbreken bij blauw-zwart zat er niet in. De doelman moest bij Brugge Stijn Stijnen voor zich dulden. Bij KV Kortrijk en Westerlo werkte Verbauwhede aan een eigen carrière, maar hij werkte zich vooral in de problemen. Zo zou hij ooit KV Mechelen-spits Bjorn Vleminckx tips gegeven hebben over de zwakheden van zijn concurrent Peter Mollez. Toen Verbauwhede bij Westerlo degradeerde, zocht hij lang naar een ploeg. Uiteindelijk vond hij die bij Mamelodi Sundowns FC in Zuid-Afrika. Daar kon hij geen basisplaats veroveren. Dit seizoen wordt hij daarom verhuurd aan reeksgenoot Free State Stars.