Verder met Hasi of niet? De pro's en contra's die Anderlecht moet afwegen

PRO’s

Kind van het huis
Dat Anderlecht op de vooravond van de Play-Offs zó razendsnel omschakelde van David Hubert naar Besnik Hasi, valt enkel te verklaren door zijn verleden bij de club. Als speler diende hij zes jaar lang de paars-witte kleuren, als (assistent-)trainer kwamen daar nog eens zes jaren bovenop. Draai of keer het zoals je wil, maar overal is het een voordeel om het huis goed te kennen. Zeker bij een topclub als Anderlecht, waar de druk vanuit de aanhang, het bestuur en de media dagelijks voelbaar is.

Stabiliteit
De fans die niet verder willen met Hasi, zijn dat dezelfden die nu al jaren het beleid van Wouter Vandenhaute op de korrel nemen? Eén van de hoofdpunten van de kritiek is het grote personeelsverloop. Wel, in dat opzicht zou het misschien deugd doen om eens wat langer met dezelfde trainer verder te gaan. Sinds René Weiler, de laatste kampioenenmaker, telde Anderlecht veertien T1’s, interimarissen meegerekend. Na een seizoen met twee wissels zou wat stabiliteit geen kwaad kunnen.

Herkenbare speelstijl
Toegegeven, ook in de eerste wedstrijden van Hasi viel er weinig peil te trekken op de aanpak. Net als voorganger Hubert teerde hij eerst nog op een vijfmansverdediging, maar na een zwakke start in de Play-Offs stapte de Kosovaar daarvan af. Sinds de switch naar een klassiekere 4-3-3 gaat het veldspel in stijgende lijn. Niet dat Anderlecht plots tegenstanders van het kastje naar de muur voetbalt, maar in de bekerfinale had Club Brugge het toch lastiger om openingen te vinden dan in de voorgaande onderlinge confrontaties. Tijdens de laatste drie wedstrijden van de Champions’ Play-Off schreeuwt die broze vooruitgang wel nog om bevestiging.

IJzeren hand
Anders dan zijn voorgangers durft Hasi wel met de hand op tafel te kloppen. En reken maar dat dat lawaai zal maken! Brian Riemer stond te boek als ‘mooiprater’, terwijl Hubert nog te groen achter de oren was om spelers de levieten te lezen. Het Balkan-bloed van Hasi kookt wel regelmatig. Bij KV Mechelen hadden de spelers er na een tijdje genoeg van, maar misschien is het in de al bij al brave spelerskern van Anderlecht af en toe weleens nodig om iedereen door elkaar te schudden. 

CONTRA’s

Successen uit een ver verleden
Nostalgie is eigen aan het voetbal, maar in bestuurskamers eigenlijk zelden een goede raadgever. Al acht jaar snakt Anderlecht nu naar eremetaal. Het hart raakt dan snel verleid om te kiezen voor iemand die dat kunstje eerder al geflikt heeft. Alleen is het dan aan het verstand om toe te voegen: dat titelsucces van Hasi dateert wel al uit 2014. Elf jaar geleden dus. Dat is toch een flinke eeuwigheid in het voetbalwereldje. Nadien is de prijzenkast ten huize Hasi overigens niet verder uitgebreid.

Weinig sexy
De supporters die hunkeren naar het champagnevoetbal van weleer, die staan vast en zeker niet te springen om Hasi te verlengen. Van swingend spel is er onder zijn regie immers zelden sprake. De oud-middenvelder teert vooral op een strakke organisatie, waarin iedere speler in de eerste plaats zijn defensieve taak in acht neemt. Kijk maar hoe César Huerta in de bekerfinale bijvoorbeeld quasi als rechtsachter moest opdraven. Het is aan het Park om zelf eens na te denken over de prioriteiten: resultaten of aantrekkelijk voetbal?

Grombeer
We haalden het al aan, die ijzeren hand van Hasi. De boel op scherp zetten is op bepaalde momenten welgekomen, maar het mag natuurlijk geen wekelijkse routine worden. Bij KV Mechelen helde de balans te vaak over naar de negatieve kant, zeker in zijn laatste maanden. Zowel aan de zijlijn als tijdens interviews ogen de wenkbrauwen van Hasi meestal nors. In de situatie waarin Anderlecht zich dezer dagen bevindt, zal toch voornamelijk positiviteit nodig zijn om het tij te keren. Hasi moet thuis toch maar eens naar zo’n roze bril zoeken.

Beperkte houdbaarheidsdatum
Moeten we verder met Hasi of niet? Het Anderlecht-bestuur is lang niet het eerste dat zich die vraag moet stellen. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de meeste voorgangers voor ‘nee’ kozen. Straffer nog: sinds zijn vorige vertrek in Brussel bleef Hasi nooit ergens een volledig seizoen aan boord, op een passage bij het Saoedische Al-Raed na. Zijn periode van november 2023 tot maart 2025 bij KV Mechelen was zijn langste dienstverband in Europa. Kortom: Hasi lijkt vooral een man voor de korte termijn. Zoals een Play-Off-campagne, bijvoorbeeld?