VP 11, coach: jonge Belgen scoorden, van Bommel bleef ijzig kalm, Deila beroert

VP 11, coach: jonge Belgen scoorden, van Bommel bleef ijzig kalm, Deila beroert

10-06-2023 11:30 Laatste update: 11-06-2023 17:45
16

Een doldwaze Jupiler Pro League heeft dan toch al haar geheimen prijsgegeven. Royal Antwerp FC duikt de zomer al feestend in, maar niet vooraleer de redactie van VoetbalPrimeur.be haar woord heeft gesproken. Traditioneel leggen we de competitie neer met het beste elftal van deze jaargang. In deze tiende en laatste aflevering van VP’s 11 uit 2022-2023 komt nog een cruciale pion aan bod: de trainer.

VP’s Elftal zal aantreden in een klassiek 4-3-3-systeem, aangezien de meeste ploegen uit de JPL die opstelling nog steeds hanteren. Per positie heeft onze redactie al een voorselectie gemaakt van telkens zes spelers (of tien voor de centrale verdedigers en middenvelders). Wie uiteindelijk VP’s 11 wil halen, zal de steun van zowel onze redactie als jullie, onze lezers, kunnen gebruiken. De stemmen uit elk kamp tellen namelijk voor vijftig procent van het totale resultaat.

Ronny Deila (Standard Luik)
De hel van Sclessin brandde weer als vanouds en dat viel grotendeels toe te schrijven aan deze Noor. Eigenlijk was het een aangename verrassing dat het Luikse bestuur Deila kon aantrekken. Met prijzen in Noorwegen, Schotland en de Verenigde Staten sprak zijn palmares boekdelen. Vanaf dag één schonk hij Standard haar belangrijkste brandstof terug: passie. Het zelfvertrouwen groeide zienderogen, getuige fraaie overwinningen tegen onder meer Club Brugge, Royal Antwerp FC en Union Saint-Gilloise. Het vurige huwelijk met de Luikse fans liep echter keihard op de klippen. De saga met Club Brugge, zijn nieuwe werkgever, lijkt Deila nog te zullen achtervolgen ...

Jonas De Roeck (KVC Westerlo)
De eerste van in totaal drie jonge, Belgische wolven die het trainerschap in ons land naar een hoger niveau helpen tillen. Voor de eretitel 'revelatie van het seizoen' komt een andere ploeg misschien nog nét dat tikkeltje meer in aanmerking, maar De Roeck mag zich bijzonder trots op de borst kloppen. Zijn Westerlo legde ontegensprekelijk het aantrekkelijkste voetbal op de mat. Week in week uit trokken zijn manschappen fris en fruitig in het offensief. De statistieken bewijzen die spectaculaire ingesteldheid: als je doelpunten voor én tegen optelt, staat Westerlo op nummer één.

Karel Geraerts (Union Saint-Gilloise)
In je eerste seizoen als hoofdtrainer meteen de landstitel wegkapen, ei zo na is het Geraerts gelukt. Na een erg straf parcours doorheen de Belgische en Europese velden strandde het Union-schip op een handvol minuten van een historische landstitel. Die flinke klap mag evenwel geen sporen nalaten bij Geraerts. De opvolger van Felice Mazzu behield dezelfde grinta en winnaarsmentaliteit, maar voegde nog enkele opbouwende componenten toe aan het Brusselse radarwerk. Bovendien scoorde hij door steeds nuchter te analyseren na de wedstrijden, wat overigens een rode draad vormt binnen deze nieuwe Belgische garde.

Miron Muslic (Cercle Brugge)
Aangezien Cercle ook in de Europe Play-Off nog voldoende energie over had, stak het Westerlo nog naar de kroon als beste van de niet-topclubs. Wie herinnert zich nog dat De Vereniging na acht speeldagen in acuut degradatiegevaar verkeerde? De overname van Muslic heeft voor een aardverschuiving gezorgd. Op het veld straalt de groen-zwarte pressingmachine een en al overtuiging uit. Het modernste voetbal uit ons land komt van de hand van deze Bosniër: erg hoog storen, fouten afdwingen en vervolgens flitsend omschakelen. 

Mark van Bommel (Royal Antwerp FC)
Het woordje 'ervaring' uitleggen kan via de dikke Van Dale, maar veel doeltreffender is het om deze Van Bommel nauwlettend in het oog te houden. De eeuwige cool waarmee hij zelfs in de razendspannende Champions' Play-Off langs de zijlijn stond, is bewonderenswaardig. De Nederlander speelt wel degelijk af en toe spelletjes, maar doet dat zo beheerst en onder de oppervlakte. Na de partij is hij overigens niet te beroerd om de waarheid uit te spreken. Na een wisselvallige start bij PSV en VFL Wolfsburg is de trainer Van Bommel nu helemaal gelanceerd. Zijn overvolle prijzenkast als speler is netjes aangedikt met een Belgische beker én titel. De eerste dubbel sinds 1996!

Hein Vanhaezebrouck (KAA Gent)
De derde van vier Belgen uit het rijtje, maar hem kunnen we bezwaarlijk nog een 'jongeling' in het vak noemen. Hoewel Vanhaezebrouck weinig kansen liet liggen om speldenprikken uit te delen aan zijn eigen bestuur, pakt de mayonaise met Gent eigenlijk wonderwel. Op tactisch vlak slaagt de oefenmeester erin zijn elftal volledig naar zijn hand te zetten. Prijzengewin bleek te hoog gegrepen, maar de manier waarop De Buffalo's de rug rechtten na die optater tegen KV Oostende, zegt veel over het vakmanschap van Vanhaezebrouck. Als Hugo Cuypers en Gift Orban aan boord blijven, is de concurrentie komend seizoen toch al gewaarschuwd ...

Wouter Vrancken (KRC Genk)
Net als Geraerts beet hij nét in het zand in het ultieme slot van de competitie. Net als bij Geraerts hoeft dat geen schaduw te werpen over zijn prestaties. Vanaf zijn binnenkomst in Genk deed Vrancken een volkomen frisse wind doorheen de Cegeka Arena waaien. Met bij momenten adembenemend positievoetbal walste Genk in de heenronde over God en klein pierke heen. De titel lag in het verschiet, maar in de terugronde lieten de Limburgers zich nét wat te vaak op foutjes betrappen. Ook Vrancken kon zich langs de zijlijn niet altijd beheersen. Een gemiste kans, dat zeker, maar mogelijk kostbaar leergeld voor de (nabije) toekomst.

Nu is het aan jou! Wie vond jij de beste trainer uit de JPL 2022-2023? Stem via de poll en geef duiding bij jouw keuze in de reacties.