De Bruyne de beste Belgische voetballer ooit? De feiten op een rij

De Bruyne de beste Belgische voetballer ooit? De feiten op een rij

22-05-2023 22:00 Laatste update: 25-05-2023 17:15
26

Eén afgevinkt, nog twee te gaan. Samen met zijn City-ploegmaats jaagt Kevin De Bruyne dezer dagen op een historische treble. Vooral die laatste horde, de Champions-League-finale, zou de (vroegtijdige) kroon op een weergaloze carrière vormen. Eentje waarmee KDB zich de beste Belgische voetballer aller tijden mag noemen? VoetbalPrimeur.be wikt en weegt standpunten om die gevoelige vraag te behandelen.

We zijn ons maar al te goed bewust van de delicate kant van deze materie. Elk(e) mogelijk(e) lijstje, verkiezing of beoordeling van ‘beste ooit’ is namelijk voer voor ellenlange discussie, zeker in het hedendaags voetbalwereldje. Wat hoe dan ook als een paal boven water staat: het is aartsmoeilijk om verschillende tijdperken tegenover elkaar af te wegen. Van Raymond Braine tot Jan Ceulemans, van Rik Coppens tot Paul van Himst, van Jean-Marie Pfaff tot Enzo Scifo. Elke generatie kende haar geweldenaars, dat is in België niet anders geweest.

In de vorige eeuw zag het voetballandschap er grondig anders uit. Eerst en vooral behoorden de Belgische topclubs in bepaalde periodes nog wél tot het Europese kruin. Dat grootheden als Ceulemans of Van Himst het nooit buiten onze landsgrenzen bewezen hebben, valt hen daardoor te vergeven. Het werpt allerminst een schaduw over hun prestaties. Daarnaast hoefden de Rode Duivels zich destijds evenmin te schamen, met de EK-finale van ’80 en de legendarische Mexico ’86 als uitschieters die in het collectieve geheugen gebrand staan. Michel Preud’homme slaagde er zelfs in om tot beste keeper ter wereld uitgeroepen te worden. Om maar te staven dat ons vaderlandse voetbal van oudsher een keurig etiket draagt.

Niettemin heerst de overtuiging dat het Belgische voetbal het voorbije decennium hogere toppen heeft gescheerd dan ooit tevoren, of toch op het vlak van de Rode Duivels en individuele prestaties. Ontegensprekelijk is De Bruyne één van de vaandeldragers binnen die huidige hoogconjunctuur. Al van bij zijn eerste minuten in het Genk-shirt spatte de genialiteit van hem af. Nadat België en ook Duitsland te klein bleken, zette KDB de stap naar het walhalla van het clubvoetbal, althans in de 21e eeuw: de Premier League. Bovendien zet hij al jaren de toon bij het allerdominantste team uit die competitie. Die trouwe dienst heeft zijn schattenkamer geen windeieren gelegd.

Het clubpalmares van De Bruyne

KRC Genk
1x Jupiler Pro League (’11)
1x Beker van België (’09)
1x Supercup (’11)

VFL Wolfsburg
1x DFB Pokal (’15)
1x Supercup (’15)

Manchester City
5x Premier League (’18, ’19, ’21, ’22 en ’23)
1x FA Cup (’19)
5x League Cup (’16, ’18, ’19, ’21, ’22)
2x Community Shield (’18, ’19)

Rode Duivels
Bronzen medaille op WK 2018

Daarnaast puilt de prijzenkast ten huize De Bruyne eveneens uit dankzij een resem individuele onderscheidingen. In ons land viel de ‘Sportman van het Jaar’ hem in 2015 te beurt. Zowel in Duitsland als Engeland werd hij bekroond tot ‘Speler van het Jaar’ en in 2020 doopte de UEFA hem om tot de beste middenvelder ter wereld. Die ene blinde vlek op zijn clubpalmares, de Champions League dus, zou zomaar kunnen leiden tot de meest prestigieuze persoonlijke trofee uit de voetballerij. Stel je voor dat De Bruyne de eerste Belgische Gouden Bal in de wacht zou slepen … Is de discussie dan beslecht?

Kampioen van het kampioenenbal
Het hoge woord is eruit: bepaalde waarnemers zijn van oordeel dat De Bruyne pas bij CL-winst écht tot de galerij der allergrootsten toetreedt. In Engeland gingen daar de voorbije weken enkele (gerenommeerde) stemmen over op en ongetwijfeld lopen in ons Belgenland een heleboel fans rond die dezelfde gedachtegang volgen. Een flink uit de kluiten gewassen palmares is namelijk onontbeerlijk om voor eeuwig en drie dagen als wereldtopper herinnerd te worden. Zoals gezegd ontbreekt er bij De Bruyne nog één prijs, namelijk eentje op het Europese toneel, liefst van al een beker met erg grote oren … Die vlieger gaat overigens ook op voor Vincent Kompany, nog zo’n kanshebber op de eretitel ‘Meest succesvolle Belg ooit’.

Tot dusver slaagden slechts zeven landgenoten erin om de Champions League te veroveren. Eric Gerets plaveide in 1988 de weg, al heette die beker toen nog de Europa Cup I. Lange tijd bleef de charismatische rechtsback een unicum, tot ‘de Bronzen Generatie’ het afgelopen decennium een stroomversnelling opwekte. Daniel Van Buyten, Thomas Vermaelen, Divock Origi, Simon Mignolet, Thibaut Courtois en Eden Hazard (in chronologische volgorde) traden toe tot het selecte clubje. De eerlijkheid gebiedt echter te zeggen dat het merendeel van hen niet meer dan een bijrol(letje) vervulde in het succesrijke CL-parcours van hun toenmalige werkgever.

Slechts twee landgenoten waren van doorslaggevend belang. De droomcampagne van Origi bij Liverpool FC staat op eenieders netvlies gebrand, maar jammer genoeg kon de aanvaller te weinig constante vinden in zijn prestaties om zich definitief aan het firmament te vestigen. En zo blijft Courtois over als meest waarschijnlijke ‘rivaal’ voor De Bruyne. Wie al jarenlang bij de beste doelmannen ter wereld wordt gerekend, kampioen speelde in België, Engeland en Spanje én de twee belangrijke Europese competities naar zijn hand zette (letterlijk), dingt terecht mee naar erkenning als ‘Beste Belg aller tijden’.

Ter conclusie vallen we graag in herhaling: voetballers vergelijken lukt nooit helemaal. Zelfs voor tijdsgenoten is dat niet het geval. De prijzenkast van Courtois spreekt boekdelen, misschien voorlopig zelfs nog een tikkeltje meer dan die van De Bruyne. Die laatste heeft dan weer het voordeel dat hij als creatieve middenvelder meer mensen tot de verbeelding spreekt, ondanks de karrenvracht aan wonderreddingen van onze nationale nummer één. In elk geval zal De Bruyne nog erg lang door het leven gaan als de keizer van de laatste pass, in België, Engeland en ver daarbuiten. En als België’s grootste goudhaantje of all times? Voer voor discussie! Afspraak op zaterdag 9 juni in je lokale stamkroeg om er verder over te debatteren.