WK-rapport van de JPL'ers: geen knalprestaties, Alderweireld en Amallah overtuigen

WK-rapport van de JPL'ers: geen knalprestaties, Alderweireld en Amallah overtuigen

18-12-2022 23:30 Laatste update: 19-12-2022 20:45
3

Na 64 intense wedstrijden is het doek gevallen over het wereldkampioenschap in Qatar. De Rode Duivels sneuvelden al snel, Lionel Messi en zijn Argentijnse bondgenoten grepen de oppergaai, maar tussendoor probeerden heel wat spelers uit de Jupiler Pro League zich te tonen op het allerhoogste toneel. Dat lukte, hoe kan het ook anders, met wisselend succes. VoetbalPrimeur.be stelt een rapport op van de 24 JPL-vertegenwoordigers in Qatar.

⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️
Gianni Infantino waagde het om het toernooi in Qatar “het beste uit de geschiedenis” te noemen. Die uitspraak mag op zich al met een korrel zout genomen worden, niet in het minst voor de delegatie uit het Belgische voetbal. Niemand van hen beleefde het ‘perfecte WK’, helaas.

⭐️⭐️⭐️⭐️
Laten we eerst eens in eigen boezem kijken. Het lijkt inmiddels al een halve eeuw geleden, maar de Rode Duivels dropen met de staart tussen de benen af nog voor het écht om de knikkers ging ginds in de woestijn. De uitschakeling in de groepsfase kwam erg hard aan, al viel Toby Alderweireld (Royal Antwerp FC) eigenlijk niets aan te wrijven. Voor aanvang van het WK klonken er (luide) twijfels of de Antwerpenaar wel nog voldoende snel en wendbaar was om aan de vereisten te voldoen. Na drie puike duels zijn die geluiden verstomd. Intussen heeft hij overigens al bevestigd: Mega Toby gaat door als Rode Duivel!

Qatar 2022 zal voor altijd vereenzelvigd blijven met de hausse van Marokko. De Leeuwen van de Atlas klauwden als nooit tevoren en zou uiteindelijk stranden op een zucht van de finale. Net als al hun medemaats zullen ook Selim Amallah (Standard Luik) en Bilal El Khannouss (KRC Genk) nog lang met grote trots terugdenken aan de memorabele campagne. Nochtans lagen hun persoonlijke ervaringen mijlenver uiteen: Amallah speelde erg vaak, maar viel zelden op, terwijl El Khannouss enkel in de ‘kleine finale’ in actie kwam. Daarin bewees het Genkse goudhaantje echter uit het goede hout gesneden te zijn.

Je koffers moeten pakken na de groepsronde en tóch een sterk WK betwist hebben, Alderweireld liet al zien dat het wel degelijk kan. Ook Ali Gholizadeh (Iran) en Angelo Preciado (Ecuador) verdedigden hun land met verve. Bij Sporting Charleroi werkte hij tot nu toe een eerder bleek seizoen af, maar de Iraanse linkspoot dartelde in zijn eigen gouw weer als vanouds. Preciado (Genk) begon dan weer geweldig met een assist op Enner Valencia en slaagde erin op die wolk te blijven zitten. Allebei streden ze tot op de slotspeeldag mee voor kwalificatie voor de knock-out-fase, weliswaar met een jammerlijke afloop.

⭐️⭐️⭐️
Voor voetbalminnend Canada is 2022 een jaar geworden om nooit meer te vergeten. Voor het eerst sinds mensheugenis plaatsten de lokale voetbalhelden zich nog eens voor de mondiale eindstrijd. Ondanks drie nederlagen lieten de Noord-Amerikanen zich van hun betere kant zien. In het aanvallende compartiment deden ze beroep op Tajon Buchanan en Cyle Larin (allebei Club Brugge). Alleen al de historische waarde van hun deelname maakte het toernooi voor dat tweetal geslaagd. Hun topniveau behaalden ze niet, maar over een gebrek aan speeltijd viel zeker niet te klagen.

In tegenstelling tot bij Canada zijn WK-kwalificaties in onze contreien eerder gebruikelijk, maar dat maakt zulke momenten er niet minder aantrekkelijk om. Voor Vincent Janssen (Antwerp) ging een jongensdroom in vervulling. Pakweg twee jaar geleden had de spits nooit durven dromen dat hij ooit een selectie in de bus zou krijgen. Met dank aan Louis van Gaal lukte dat nu wel. Janssen verscheen zelfs aan de aftrap in het openingsduel van Nederland, waarin hij het keurig deed. Die prestatie bleek evenwel onvoldoende om verderop nog een rol van betekenis te spelen.

Jan Vertonghen (RSC Anderlecht) beschikt op zijn beurt over tonnen ervaring op eindtoernooien. De Belgische recordinternational stond al voor de derde opeenvolgende keer op een WK. Op teamvlak draaide dat uit op een ontgoocheling, individueel bleef de kerk in het midden. Tegen Canada zag Vertonghen alle kleuren van de regenboog, waarna de hakbijlen werden bovengehaald. Nadien herpakte de ouderdomsdeken zich echter prima. In wat ongetwijfeld zijn laatste wereldbeker was, viel de 35-jarige verdediger zo niet door de mand.

⭐️⭐️
Wees maar zeker dat elke speler die naar zo’n WK afreist, op het vliegtuig mijmert over oogstrelende dribbels, splijtende passes of beslissende doelpunten. Van zichzelf uiteraard. Soms blijken er in realiteit echter heel wat minder speelkansen in te zitten. Neem nu Noa Lang en Denis Odoi. In het dagelijkse leven zijn beiden uitblinkers bij Club Brugge, maar respectievelijk Nederland en Ghana deden nauwelijks een beroep op hun kunnen. Aan het einde van de rit staat de teller op minder dan een kwartier. Daarin kan je onmogelijk een verpletterende indruk achterlaten.

Samuel Oum Gouet en Andreas Skov Olsen hebben dat excuus niét achter de hand. Zij kregen wél voldoende kansen, maar lieten het samen met hun ploeggenoten hoofdzakelijk afweten. De Kameroener van KV Mechelen slaagde er niet in om een standvastige lijn te krijgen in zijn elfal en ook de vleugelaanvaller van Club Brugge trapte weinig deuken in het spreekwoordelijke pakje boter. Zelfs tegen de al bij al matige Australiërs geraakte Skov Olsen amper aan een doelgerichte dribbel of voorzet. Een troosteloze Deense aftocht kon hij zo niet vermijden …

⭐️
Eén speler uit de JPL krijgt de twijfelachtige ‘eer’ om zich met het slechtste rapport terug bij zijn club te melden. Uitlachen zal Cercle Brugge Ayase Ueda zeker niet doen, daarvoor was het parcours van Japan te indrukwekkend. Zeges tegen Duitsland en Spanje prijken voor eeuwig en drie dagen in de geschiedenisboeken, maar een bijdrage heeft Ueda daartoe niet geleverd. Nochtans was net dat de beweegreden voor zijn verhuis naar West-Europa. Enkel in het tweede groepsduel, tegen Costa Rica, mocht de spits opdraven. Zijn basisplek draaide uit op een immense ontgoocheling: nauwelijks een bal geraakt, bij de rust gewisseld en uiteindelijk ook verloren. Nadien zou Ueda niet meer mogen meeschrijven aan  de Japanse sprookjesverhalen.

Kwamen niet in actie
Wie goed geteld heeft, weet dat nog tien JPL-vertegenwoordigers hun naam niet vernoemd kregen. De reden daarvoor is eenvoudig: zij geraakten in Qatar niet verder dan de bank. Bij sommigen onder hen stond dat in de sterren geschreven, anderen zullen dan weer terug naar ons land gekeerd zijn met een koffer vol frustraties. In ieder geval vallen er geen beoordelingen uit te reiken aan hen:

Gerardo Arteaga (Genk), Zeno Debast (Anderlecht), Liam Fraser (Deinze), Simon Mignolet (Club Brugge), Moussa N'Diaye (Anderlecht), Manaf Nurudeen (Eupen), Elisha Owusu (Gent), William Pacho (Antwerp), Daniel Schmidt (Sint-Truiden), Kamal Sowah (Club Brugge), Hans Vanaken (Club Brugge)