VP’s Elf v/d Heenronde, linksachter: krachtpatsers, bijters en zelfs spelverdelers
De lokroep van het WK heeft een einde gemaakt aan de heenronde van de Jupiler Pro League. Vroeger dan ooit sluit die haar poorten voor een voorbarige winterstop. Dit jaar deelt VoetbalPrimeur.be dus geen elf kerstpakjes, maar Sinterklaas-geschenken uit! Tijd voor VP’s Elf van de Heenronde, met in deze aflevering de zoektocht naar de beste linksachter.
De technische staf van VP.be stuurt haar elf klasbakken in een 4-3-3-formatie de wei in. Elke aflevering stellen we een selectie voor van beste kandidaten per positie. Daarna is het aan jou, lezer van VP, om (deels) de knoop te helpen doorhakken. Dat doe je door onderaan te stemmen via de poll. Op het einde van de rit worden de beste elf gekozen op basis van de stemmen van de redactie (50%) en de stemmen van de lezers (50%).
Gerardo Arteaga (KRC Genk)
Zijn heenronde eindigde in mineur, met een (strenge) uitsluiting in het Astridpark, maar dat zou de pret niet mogen drukken. In het overrompelende bewegingsvoetbal van Wouter Vrancken speelt Arteaga de pannen van het dak. Aanvallen zit hem eigenlijk meer in het bloed dan verdedigen, maar in een elftal dat 46 op 51 haalt, kan dat wel eens van pas komen …
Maxim De Cuyper (KVC Westerlo)
Al vanuit het (toenmalige) Eerste Klasse B stegen er positieve geluiden op over die uitgeleende Bruggeling met de krullenbol. Op het hoogste niveau zijn die enkel versterkt. De Cuyper is zodanig comfortabel aan de bal dat hij haast dienst doet als een tweede spelverdeler. Zo nu en dan laat de belofte-international zich nog wel eens verrassen in de rug, maar zijn geweldige techniek en slimme diepgang maken dat ruimschoots goed.
Kristof D’Haene (KV Kortrijk)
Alleen al voor jarenlange moed, zelfopoffering en trouwe dienst in Kortrijk verdient D’Haene deze selectie. Bovendien heeft de clubman nood aan een hart onder de riem, nadat hij op verplaatsing bij KV Oostende verbaal aangevallen werd door enkele meegereisde onverlaten en daardoor in tranen uitbarstte. Het belooft een loodzware terugronde te worden voor KVK, maar áls het zich redt, zullen de messcherpe voorzetten en de tomeloze inzet van D’Haene er voor veel tussen zitten.
Bjorn Meijer (Club Brugge)
Zes miljoen euro voor een linksachter, naar Belgische normen is dat een fiks bedrag. Na ruim vier (intensieve) maanden heeft geen enkele Bruggeling zich dat al beklaagd. Onze noorderbuur combineert het beste van twee werelden: de verzorgde opbouw van de Eredivisie met de fysieke duelkracht van de Jupiler Pro League. Ook in de Champions League hield Meijer het hoofd prima boven water.
Hamza Mendyl (OH Leuven)
Bij zijn aankomst in de studentenstad had de linksback al enkele adelbrieven opgeborgen in zijn tas. Veelvuldig Marokkaans international, ervaring in de Bundesliga en de Ligue 1 en toch slechts 25 jaar jong. Daar valt mee te werken, moet Marc Brys ongetwijfeld meteen gedacht hebben. Dat is ook gebleken. Van de vrijheid die zijn coach hem geeft op tactisch vlak, profiteert Mendyl optimaal om zijn snelle benen te laten bewonderen.
Jordan Torunarigha (KAA Gent)
Al wie Gent een warm hart toedraagt, sprong een gat in de lucht toen bekend raakte dat Torunarigha definitief naar de Arteveldestad overstapte. In een eerdere invalbeurt vanuit Hertha BSC had de linksvoetige verdediger indruk gemaakt. Na een stroeve start bevestigde de Duitser waarom Ivan De Witte en Michel Louwagie per se een extra wilden leveren. Zijn power, snelheid en aanvallende impulsen zijn alomgeliefde troeven. Nu die aangeboren nonchalance nog zoveel mogelijk bannen.
Siebe van der Heyden (Union Saint-Gilloise)
Elke voetballer heeft zijn eigenheid en bij Van der Heyden is dat niet anders. Terwijl sommigen uit dit lijstje teren op explosieve kuiten of verfijnde voetjes, maakt de eenvoudige Rode Duivel vooral furore door zijn onvoorwaardelijke inzet en beenharde tussenkomsten. Een vliegtuigticket richting Qatar hebben die waarden niet opgeleverd, maar in de JPL stellen ze je wel in staat om boven het maaiveld uit te steken.