Rode draad in aankoopbeleid JPL: ervaren Duivel ondersteunt vers blik witte raven

Rode draad in aankoopbeleid JPL: ervaren Duivel ondersteunt vers blik witte raven

08-09-2022 13:00 Laatste update: 09-09-2022 08:45
1

Met enkele dagen vertraging op de grote Europese kampioenschappen heeft de transfermarkt nu ook binnen de Jupiler Pro League haar deuren gesloten. Sinds woensdag mogen de Belgische profclubs geen nieuwe namen meer strikken, althans tot in januari. Tijd voor een grondige analyse van de transferactiviteit van de voorbije maanden, vindt VoetbalPrimeur.be. In deze tweede en laatste aflevering richten we ons op het inkomende verkeer.

Een helderrode draad weefde zich doorheen de Belgische transferzomer in de vorm van neerstrijkende Rode Duivels. En vaak niet de minsten! Toby Alderweireld zette de toon door zijn gouden kooi in Qatar op te geven voor een terugkeer naar zijn geboortegrond. In stad-van-zijn-dromen Antwerpen voegde de mandekker meteen een gezonde portie ervaring, onverzettelijkheid en passie toe aan het elftal van Mark van Bommel. Het bracht de bal bovendien aan het rollen, want plots wilden ook de andere topclubs hun eigen, Duivelse vedette.

Halverwege augustus verraste Club Brugge vriend en vijand met de komst van Dedryck Boyata, die het voorlopig overigens lastig heeft om zijn plekje in de basiself van Carl Hoefkens te veroveren. Vervolgens speelde RSC Anderlecht in het absolute slot van de mercato misschien wel de grootste stunt klaar, door niemand minder dan Jan Vertonghen tot het paars te bekeren. De Belgische recordinternational aan je zijde hebben, het moet haar vruchten afwerpen voor Zeno Debast en Hannes Delcroix. Tot slot zorgde KVC Westerlo nog voor een leuk toetje door Nacer Chadli uit zijn Turkse vergeetput te trekken.

Ervaring op het allerhoogste niveau, laat dat nu net één van de pijnpunten zijn die het Belgische voetbal de voorbije jaren wat achteruit geslagen heeft op de UEFA Coëfficiëntenranglijst. Steeds luider klinkt de reputatie van de Jupiler Pro League als opleidingscompetitie (kijk maar naar de fikse bedragen die deze zomer binnengestroomd zijn), maar vaak gaat het om jeugdige talenten die nét te groen achter de oren zijn om ons in Europa echt potten te helpen breken. Anno 2022 lijken onze topclubs die boodschap begrepen te hebben. In ieder geval is men niet van plan om de onmiskenbare expertise van de Gouden/Bronzen Generatie zomaar aan zich voorbij te laten gaan.  

De kopers …
Enkele kapitaalkrachtige clubs trokken de voorbije weken en maanden alle registers open om hun kern zo stevig mogelijk te versterken. Club Brugge staafde dat door niet één, maar twee keer haar eigen transferrecord te breken, op nauwelijks 48 uur tijd dan nog! Raphael Onyedika (tien miljoen euro) werd vliegensvlug onttroond door Roman Yaremchuk (zestien miljoen). Ook voor Ferran Jutgla, Bjorn Meijer en Casper Nielsen trok de landskampioen haar goedgevulde geldbuidel ver open. Niet verwonderlijk dat Hoefkens Bayer Leverkusen partij gaf met vier nieuwkomers in de basis; Kamal Sowah en Abakar Sylla dan nog buiten beschouwing gelaten. Club heeft een metamorfose ondergaan, maar die oogt nu al behoorlijk mooi.

Eén man heeft hemel en aarde bewogen om in het spoor van Blauw-Zwart te blijven. Met ‘hemel en aarde’ verstaat een zakenman als Paul Gheysens simpelweg ‘grof geld investeren’. En sinds enkele jaren is er aan geld absoluut geen gebrek meer op de Bosuil … Een karrenvracht aan kwalitatieve aanwinsten boekte een ticketje richting Deurne-Noord. Niet alleen Alderweireld, maar ook jongens als Gaston Avila, Jurgen Ekkelenkamp of Vincent Janssen namen een flinke hap uit het schijnbaar eindeloze budget van de Antwerp-voorzitter. Met het vakmanschap van Marc Overmars aan de architectentafel oogt de aankooppolitiek wel gerichter én jonger. Voorlopig werpen Gheysens’ investeringen alvast hun vruchten af, want Stamnummer Eén prijkt bovenaan de stand met 21 op 21. Een garantie op de titel? Zeker niet. Een sollicitatie als titelkandidaat? Wees maar zeker!

Het zou zomaar kunnen dat Club Brugge en Antwerp er straks bovenuit torenen, maar ook andere clubs deinsden er niet voor terug om de eigen bankrekening eens te plunderen. KAA Gent betaalde voor Hugo Cuypers en Jordan Torunarigha in totaal zo’n 7,5 miljoen euro. De twintigjarige Matías Galarza deed KRC Genk zelfs in die mate zwijmelen dat het 6 miljoen richting Argentinos Juniors opstuurde. Opvallend: ook binnen de K12 zijn transferbedragen van rond het miljoen niet langer ondenkbaar. Cercle Brugge (Ayase Ueda), Sporting Charleroi (Nadhir Benbouali), OH Leuven (Ewoud Pletinckx), KV Mechelen (Dimitri Lavalée) en Westerlo (Halil Akbunar en Lyle Foster) lieten zich evenmin onbetuigd. Kortom: de steeds sneller draaiende transfermolen heeft haar weerslag in alle geledingen van de hiërarchie.

… Versus de huurders
Op de huizenmarkt zijn er kopers en huurders, in de (Belgische) voetbalwereld is dat niet anders. Wie over net dat tikkeltje minder reserves beschikt, moet inventief zijn. En goede contacten hebben! Op dat vlak heeft Anderlecht de laatste tijd een knap netwerk uitgebouwd. Toen bleek dat Bayern München Joshua Zirkzee niet nogmaals wilde lossen, bleef Peter Verbeke niet bij de pakken zitten. Met dank aan Internazionale (Sebastiano Esposito) en Wolverhampton (Fabio Silva) trok de sportief directeur een vers blik aanvallend geweld open. Bij Cercle, Union Saint-Gilloise en RFC Seraing kunnen ze dan weer rekenen op de bereidwillige medewerking van hun respectievelijke moederclubs.

Het is trouwens opmerkelijk hoe de Belgische top er steeds vaker in slaagt om (huur)deals af te ronden bij de grotere clubs der aarde. Nathan Bitumazala (PSG), Amadou Diawara (AS Roma), Ekkelenkamp (Hertha), Marlon Fossey (Fulham FC), Yann Gboho (Stade Rennes), Habib Keïta (Olympique Lyon), Sofian Kiyine (Lazio), Jutgla en Moussa N’Diaye (allebei FC Barcelona), Hamza Mendyl (Schalke 04), Noah Ohio (RB Leipzig), Christopher Scott (Bayern München), Calvin Stengs (OGC Nice) … Stuk voor stuk kwamen ze recent de JPL binnengewaaid vanuit een topkampioenschap. Uiteraard gaat het dan hoofdzakelijk om jong, (nog) onvolmaakt talent, maar pakweg vijf tot tien jaar geleden leek het ondenkbaar dat zulke gasten hun G5-stek zouden opgeven voor een avontuur in België.

Net als deel één sluit ook dit vervolgstuk dan ook af op een positieve noot. Het genie van een Charles De Ketelaere of Junya Ito zal op onze velden niet langer te bewonderen vallen, helaas, maar dat is geen reden om een lip te trekken. Er lijkt voldoende lekkers klaar te staan om de snoepwinkel rendabel te houden. De uitblinkers bij Club Brugge in hun deugddoende CL-opener tegen Leverkusen (1-0)? Die luisterden naar de namen Onyedika, Sowah en Sylla. Van dat drietal viel tussen januari en mei nog geen Belgisch spoor te vinden … Om maar te zeggen: na regen komt altijd zonneschijn. Zeker in de Jupiler Pro League!