VP’s Glazen Bal: een elftal vol JPL-nieuwkomers om reikhalzend naar uit te kijken
Na maandenlange ontwenningsverschijnselen kunnen de voetbalverslaafden onder ons stilaan eindelijk hun driften weer botvieren. De laatste rechte lijn richting de Jupiler Pro League 2022-2023 is inmiddels ingezet! Voor zij die nog een laatste zetje nodig hebben om de temperatuur te voelen stijgen, tuurt de redactie van VoetbalPrimeur.be graag eens diep in haar Glazen Bal. In het eerste deel van deze reeks komt daar een elftal vol mogelijke ontdekkingen in tevoorschijn.
In de reeks ‘VP’s Glazen Bal’ probeert VoetbalPrimeur.be enkele boude voorspellingen te maken met het oog op het nakende seizoen in de JPL. In deze aflevering stelt onze redactie een elftal samen van nieuwkomers in onze vaderlandse competitie, die zich stuk voor stuk zomaar zouden kunnen openbaren tot revelatie. Of niet, natuurlijk … Ons fictieve elftal met vers bloed treedt aan in een 4-3-3.
Valentin Cojocaru (OH Leuven)
Eerlijk is eerlijk: zoveel doelmannen vanuit andere oorden zijn er tot op heden nog niet binnengewaaid in de JPL. Deze Cojocaru is evenwel iemand die we misschien wel regelmatig aan het werk zullen zien. Aan Den Dreef moet de 26-jarige Roemeen de handschoen opnemen tegen Nordin Jackers. Gezien zijn ervaring bij Oost-Europese subtoppers als Viitorul en Dnipro maakt die laatste zijn borst maar best nat.
Fabinho (Sint-Truiden)
Op zijn 21e acht hij de tijd rijp om eens te proeven van het werk bij een A-elftal. Tot nu toe draafde Fábio Pereira Baptista immers uitsluitend op voor het belofteteam van SL Benfica. Daar was hij een vertrouwde pion op de rechtsachter. Ook in de UEFA Youth League bouwde Fabinho al wat ervaring op. Die zal hij kunnen gebruiken om de concurrentiestrijd op Stayen aan te gaan met Daiki Hashioka.
Borja Lopez (SV Zulte Waregem)
De naam van Toby Alderweireld had hier ook niet misstaan, maar de kwaliteiten van de Rode Duivel kennen we uiteraard al vanbinnen en vanbuiten, waardoor hij moeilijk als ‘ontdekking’ gecatalogeerd kan worden. Gek genoeg kan een Spanjaard van 28 dat predikaat wél nog krijgen. Essevee heeft met Borja Lopez alvast op papier een potentiële leider van de achterhoede in huis gehaald. De rijzige mandekker (1,91 meter) werkte zijn minuten vooral in de lagere Spaanse reeksen af, maar heeft ook FC Barcelona op zijn cv staan én kende al buitenlandse ervaringen in Monaco, Portugal en Kroatië.
Ross Sykes (Union Saint-Gilloise)
Ongetwijfeld hoopt de transfercel van Union op een Burgess 2.0. Net als die andere Brit, vorig seizoen een absolute revelatie, werd ook Sykes weggeplukt uit de krochten van het Engelse voetbal, bij het bescheiden Accrington Stanley. Bovendien lijkt de 23-jarige verdediger ook morfologisch op zijn kersverse ploegmaat. Met zijn 1,96 meter moet Sykes de aanvallers uit de JPL de nodige angst inboezemen.
Hamza Mendyl (OH Leuven)
Een dozijn wedstrijden bij zowel Lille OSC als Schalke 04 in de tas, vijftienvoudig Marokkaans international, zelfs een WK-selectie als toetje … In principe kan OHL zulke profielen niet naar Den Dreef loodsen. Toch is het gelukt in het geval van Mendyl. De pijlsnelle linksachter kende een wisselvallige uitleenperiode bij het Turkse Gaziantep en hoopt in de studentenstad stabiliteit te vinden. De Leuvense supporters duimen alvast mee.
Ishaq Abdulrazak (RSC Anderlecht)
Technisch is er nog wat schaafwerk aan, maar de twintigjarige Nigeriaan zou wel eens veel speelminuten kunnen maken de komende maanden. Als polyvalente middenvelder ziet Felice Mazzu in hem (voorlopig) de meest geschikte kandidaat om de rechterflank af te dweilen in zijn gekende 3-5-2-formatie. Met zijn rijkelijk gevulde tactische bagage zal de nieuwe trainer in het Lotto Park Abdulrazak vlug op het juiste spoor zetten. En eens een hogesnelheidstrein onder stoom geraakt …
Habib Keïta (KV Kortrijk)
Niet enkel de traditionele topclubs hebben contacten bij de grotere machten uit het Europese voetbal. Zo wist KVK bij Olympique Lyon de twintigjarige Keïta los te peuteren. De Malinees komt enkel op huurbasis over, wat erop wijst dat het geloof in zijn mogelijkheden nog steeds groot is in Zuid-Frankrijk. Zijn twee basisplaatsen in de voorbije Europa League onderstrepen die aanname alleen verder. In het Guldensporenstadion moet hij de balans op de middenstrook helpen bewaren.
Simon Adingra (Union Saint-Gilloise)
Het regent twintigjarigen in ons elftal, want ook deze Adingra komt uit de klas van 2002. Op kwaliteit staat echter geen leeftijd, zo luidt de zegswijze. Wél een fikse prijs, zo moet Brighton & Hove gedacht hebben. Voor acht miljoen euro plukte de moederclub van Union Adingra weg bij Nordsjaelland, waar hij een ware gesel vormde vanop zijn linkerflank. Nu moet de dribbelvaardige Ivoriaan de Belgische verdedigingen komen teisteren.
Ferran Jutglá (Club Brugge)
Zowat in elke voorbereidingswedstrijd aan het kanon staan, dat doet enkel het beste verhopen. Barça-product Jutglá heeft dan ook een reputatie hoog te houden, want in de Catalaanse cantera stond hij te boek als een goaltjesdief pur sang. Zijn diepgang en doelgerichtheid moeten Club Brugge extra wapens bezorgen, zeker als Charles De Ketelaere en Noa Lang straks de deur uitwandelen.
Vincent Janssen (Royal Antwerp FC)
Inmiddels is zijn monsterloon al overtroffen door dat van Alderweireld, maar ook voor Janssen tastte Paul Gheysens wat graag wat dieper in de overvolle geldbuidel. Voor een gewezen topschutter uit de Eredivisie annex ex-Spur annex achttienvoudig Oranje-international moet er immers boter bij de vis komen. Zijn brede borstkas moet het eerste rustpunt worden in de opbouw van de Antwerp-aanvallen, meer dan dat bij Michael Frey het geval was.
Sebastiano Esposito (RSC Anderlecht)
Ook de derde pion uit onze driemansvoorhoede is een aanvaller om in de gaten te houden. Vroeg of laat moet die definitieve doorbraak bij Internazionale eraan komen, maar voorlopig acht de Italiaanse vicekampioen hem nog net te groen om onder Romelu Lukaku het vuur aan de schenen te leggen. Bij Anderlecht in de voetsporen treden van Joshua Zirkzee, dat moet wél een realistische uitdaging zijn. Zijn knappe kopbaldoelpunt in de galamatch tegen Lyon doet vermoeden dat hij qua efficiëntie al een stapje voor heeft op zijn voorganger.
Bank
Pierre Patron (Sporting Charleroi): moet hier en daar eens kietelen aan de tenen van eerste keuze Hervé Koffi
Bjorn Meijer (Club Brugge): jonge, vanuit het Hoge Noorden overgewaaide Nederlander die voorbestemd is als nieuwe linksachter van Blauw-Zwart.
Mamadou Sangaré (Zulte Waregem): één van de stilaan ontelbare Duracell-konijnen uit de befaamde Red-Bull-school.
Christopher Scott (Antwerp): de invloed van Gheysens en Marc Overmars reikt intussen zelfs tot bij de grotere talenten van Der Rekordmeister.
Sergio Conceição (RFC Seraing): als ‘zoon van’ niet toevallig de naamgenoot van zijn illustere vader en zelfs met de helft van zijn talent een versterking voor Les Métallos.
Halil Akbunar (KVC Westerlo): op zijn 28e richting Stille Kempen na jarenlang uitblinken in de Turkse Süper Lig.
Noah Ohio (Standard Luik): ook De Rouches leggen hun boontjes te week op Red-Bull-materiaal in de vorm van een razendsnelle Nederlandse kogel.
Natuurlijk zijn er nog veel meer nieuwkomers in de Jupiler Pro League, maar die haalden deze selectie niet. Naar wie kijk jij het meeste uit? Zet het in de comments!