La conexión española: Jutgla moet grote schoenen van Pozuelo en Vazquez vullen

La conexión española: Jutgla moet grote schoenen van Pozuelo en Vazquez vullen

11-06-2022 12:30 Laatste update: 12-06-2022 17:03
23

Club Brugge hoopt haar nieuwe aanvalsleider bij FC Barcelona gevonden te hebben. Ferran Jutgla maakte vooral naam bij Barça B, al vierde hij ook zijn debuut én eerste treffer bij de grote jongens in Camp Nou. De 23-jarige Spanjaard is lang niet de eerste die vanuit La Liga de overstap maakt naar de Jupiler Pro League. VoetbalPrimeur.be stelt een lijstje samen van enkele opmerkelijke voorgangers.

Sinds mensheugenis geldt het Spaanse voetbal als één van de absolute vaandeldragers in de wereld. Het gebeurt dan ook niet al te vaak dat een afgevaardigde uit het Iberische schiereiland de stap naar onze competitie zet. Als dat dan toch eens gebeurt, levert dat veelal succesverhalen op. Daar kan Club Brugge overigens zelf over meespreken. Deze eeuw kende het immers enkele aardige meevallers met dank aan hun Spaanse connectie.

De eerste naam die ongetwijfeld meteen een belletje doet rinkelen, is die van Javier Portillo. In de jeugdreeksen van Real Madrid maakte de linksvoetige aanvaller grote sier door een karrenvracht aan doelpunten af te leveren. Doorbreken bij het A-elftal zat er echter niet in, waardoor hij medio 2005 zowaar op Jan Breydel neerstreek. In zijn enige seizoen in dienst van Club trof Portillo elf keer raak. Voornamelijk zijn drie doelpunten op het Europese toneel, onder meer in de Champions League, toveren nog steeds een glimlach op de Brugse gezichten.

Later haalde Club een Spanjaard in huis die dat succes nog zou overtreffen: Victor Vazquez. Een loopwonder was het product van de Barcelonese cantera niet bepaald, maar dankzij zijn geweldige technische bagage en vista stak hij er toch bovenuit in de JPL. Uiteindelijk zou Vazquez vijf jaar lang het mooie weer maken in Brugge. Iemand met een gelijkaardig profiel en evenzeer Spaans getint, was Ivan Leko. Jazeker, de man met de fluwelen linker beschikt over de Kroatische nationaliteit, maar voordien had hij wel naam gemaakt in dienst van Malaga FC. In de huidige tijden doet ook de Uruguayaan Fede Ricca zijn duit in het Brugse zakje.

Veranderde alles en iedereen die vanuit Spanje naar het Venetië van het Noorden afzakte dan in goud? Dat nu ook weer niet. Met Tomas Pina en Francisco Silva plukte Club tot twee keer toe een controlerende middenvelder weg uit La Liga, maar zij konden zich zelden tot nooit onderscheiden. Jordi Figueras kwam wél vaker in actie, al staat ook hij nu niet echt te boek als één der beste verdedigers uit de Brugse historie ...

Genkse natte droom en oude vedettes
Ook buiten Brugge zochten Belgische clubs hun heil wel eens in Spaans talent. De allerbeste liep waarschijnlijk in Genk rond. Alejandro Pozuelo bouwde daar immers een reputatie uit om 'u' tegen te zeggen. In zijn beste jaren heerste de tweevoetige spelverdeler over de middenstrook, met ettelijke fraaie combinaties en heerlijke doelpunten tot gevolg. Jammer genoeg verliep zijn afscheid uit Genk in mineur. Met hem erbij in de Play-Offs van 2019 was de mijnclub haast zeker een titel rijker geweest!

Pozuelo en Vazquez doen de Belgische voetbalfan nog steeds wegdromen, maar in hun thuisland prijken zij niet meteen op de billboards. Toch hebben ook enkele ronkende namen uit Spanje hun voetafdruk nagelaten op de JPL. Denk maar aan Joan Capdevila of Victor Valdes. Die eerste werd wereldkampioen met La Furia Roja en besloot uit te bollen bij ... Lierse SK. Standard Luik pakte dan weer uit met de komst van Valdes, de doelman die zowat alle prijzen gewonnen had met Barcelona. Die deed het overigens nog best aardig op Sclessin.

Onvermijdelijk draaide echter niet elke Spaanse inwijkeling in onze competitie uit op een sprookjesverhaal. Velen onder hen zijn inmiddels weer verzeild in het enorme zwarte gat van de anonimiteit. Wat gedacht van Ruben bijvoorbeeld, oud-doelman bij RSC Anderlecht? Zeven matchen stond hij daar onder de lat. Ook de veelbelovende Fede Vico kon zich nooit doorzetten in het Astridpark. Cesar Arzo, Carlos Diogo, Juan Melli en Pau Cendros Lopez zijn dan weer voetnoten uit de geschiedenis van KAA Gent. José Naranjo deed het nog behoorlijk bij Genk, maar is intussen ook alweer lang vergeten. En bij de naam van Nacho Gonzalez moet de gemiddelde Standard-fan diep in het geheugen gaan graven.

Export-import
Tot slot nog even aandacht voor landgenoten die via een ommetje in Spanje opnieuw in ons voetbal terechtkwamen. Tom De Mul gaf het goede voorbeeld. Na zijn doorbraak bij Ajax en een goede periode bij Sevilla FC, vervolgde de flankaanvaller zijn loopbaan bij KRC Genk. Daar kon hij zich nooit volledig doorzetten, mede door blessureleed.

De laatste Belgische voetballer die van La Liga ging proeven om vervolgens weer de JPL onveilig te maken, is Théo Bongonda. Als jonge snaak trachtte hij de weg naar de top in elkaar te timmeren bij Celta de Vigo. Daar kwam hij nog vaak aan de bak, maar uiteindelijk draaide dat avontuur toch op niets uit. Via Zulte Waregem belandde Bongonda bij Genk, waar hij de laatste jaren één van de uitblinkers was. Of hoe de Spaanse connectie nog steeds haar vruchten afwerpt in onze JPL.