VP's 11, de linkerflank: Spaanse voorzettenkoning, razendsnelle beentjes en Storm

VP's 11, de linkerflank: Spaanse voorzettenkoning, razendsnelle beentjes en Storm

23-05-2022 11:00 Laatste update: 22:37
4

De teerlingen zijn geworpen in de Jupiler Pro League. Nu ook de (overbodige) laatste speeldag tot het verleden behoort, kan VoetbalPrimeur.be de jacht opdrijven op onze traditionele VP 11, de selectie van de beste spelers uit het voorbije seizoen. Deze maandag, aflevering zes: de linkerflankspeler/linksmidden.

In totaal gaat VP.be op zoek naar elf basisspelers en een trainer, die samen de VP 11 2021-2022 zullen vormen. De stemming gebeurt op twee fronten. De helft van de punten wordt uitgereikt door onze redactie, de andere helft komt van jullie, onze lezers. Stemmen kan je doen door onderaan in de poll jouw voorkeur per positie aan te duiden. Belangrijk om weten: onze VP 11 sturen we de wei in in een 3-5-2-formatie, aangezien die bij een heleboel ploegen in zwang was, waaronder titeluitdagers Club Brugge en Union Saint-Gilloise.

Jean-Luc Dompé (SV Zulte Waregem)
Jarenlang stond het Franse woelwater te boek als een explosieve dribbelkont met een schromelijk gebrek aan efficiëntie. Na dit seizoen mogen die laatste zes woorden geschrapt worden uit zijn Wikipedia-pagina. Met twaalf beslissende passes sloot Dompé immers af op de derde stek in de stand der assistenkoningen. Vooral in de openingsmaanden schoot hij als een pijl uit een boog weg: nog voor oktober om was, zat de linksbuiten al aan negen stuks. 

Sergio Gomez (RSC Anderlecht)
Het paars-witte bestuur wrijft zich nu al maandenlang in de handen met één van haar beste zomertransfers van de laatste jaren. De getalenteerde Gomez kwam voor een prikje over van Borussia Dortmund, waarna hij zijn ruime potentieel gretig liet bewonderen. En dat op een ongebruikelijke positie. Vincent Kompany besloot hem namelijk als opkomende linksback uit te spelen. Dat lukte wonderwel: met zijn geweldige linkervoet bleek Gomez een aanvallende troef om 'u' tegen te zeggen. Bovendien sprong hij gaandeweg steeds beter om met de ruimte die hij in zijn rug liet. Een raspaardje waar Anderlecht ook financieel nog plezier aan zal beleven.

Joris Kayembe (Sporting Charleroi)
Nu al voor het tweede jaar op rij een ontegensprekelijke kracht op de linkerflank van De Carolo's. Zijn optredens voor de Rode Duivels liggen inmiddels al anderhalf jaar achter ons, maar in tussentijd is Kayembe eigenlijk niet slechter gaan spelen. Wel integendeel, deze jaargang presteerde hij nog consistenter dan voordien. Misschien waren zijn pieken net dat tikkeltje minder hoog, maar van dalen was bijna geen sprake meer. Met 38 basisplaatsen op een totaal van 40 werkte de 27-jarige Brusselaar een monsterlijk seizoen af.

Mathieu Maertens (OH Leuven)
Als leeftijdsgenoot van Kayembe koos Maertens voor de geleidelijke aanpak. Pas vorig seizoen lukte hij zijn allereerste treffer op het hoogste niveau. Een jaar later heeft de aanvallende middenvelder er de beste campagne uit zijn loopbaan opzitten. Met negen doelpunten (en nog eens drie assists) was hij één van de trekpleisters van het vaak aantrekkelijke voetbal van OHL. Dankzij zijn looplijnen zonder bal is Maertens het gedroomde eindstation van de vista van Xavier Mercier.

Rabbi Matondo (Cercle Brugge)
Of hij de VP 11 haalt, dat is nog even afwachten, maar deze Welshman krijgt alvast de onderscheiding voor snelste flankspeler uit onze selectie. De verschroeiende acceleratie van Matondo bezorgde een heleboel verdedigers uit de JPL barstende hoofdpijn. In die geweldige reeks na de overname van trainer Dominik Thalhammer vervulde hij de rol van exponent. Met zijn ontelbare hoeveelheid sprints in de diepte paste Matondo perfect in het tactische plaatje van de nieuwe T1. Op zijn 21 bleek hij ook nog eens razend efficiënt, met negen competitiegoals tot gevolg. Eén ding staat vast: het wordt aartsmoeilijk voor Cercle om hem aan boord te houden.

Kaoru Mitoma (Union Saint-Gilloise)
Met mondjesmaat gebracht door Felice Mazzu, in die mate zelfs dat ook de neutrale liefhebbers soms wat op hun honger blijven zitten. Van alle geselecteerden stond Mitoma het minste aantal speelminuten tussen de krijtlijnen: 1630. Als hij opdraafde, maakte de Japanner echter grote sier. Zelfs in de Champions Play-Off stak hij er geregeld bovenuit. De grootste gave van Mitoma? Even snel naar voren stomen mét bal aan de voet als zonder. Daarbij verliest hij zelden zijn dribbelvermogen. Als klap op de vuurpijl mogen ook zijn statistieken gezien worden: zeven doelpunten, drie assists.

Faïz Selemani (KV Kortrijk)
Het is nu al wereldkundig gemaakt dat Selemani zijn laatste wedstrijd voor KVK achter de kiezen heeft. Hoe jammer De Kerels dat ook mogen vinden, begrijpelijk is het wel: op zijn 28e moet deze klasbak het ijzer smeden als het heet is. In 2021-2022 veranderde zowat alles wat Selemani aanraakte in goud. Jammer genoeg gold dat niet voor zijn waanzinnige lobpoging vanop de middenlijn tegen Club Brugge, anders was het 'Doelpunt van het Jaar' al bekend. Ook op de Afrika Cup stond de schaduwaanvaller zijn mannetje, weliswaar na een coronabesmetting. Als geboren Marseillaan lijkt een overstap naar een ambitieuze Franse club de droom.

Nikola Storm (KV Mechelen)
Tot slot graag nog wat aandacht voor talent van eigen bodem. Met vijftien doelpunten in 2748 speelminuten werkte Malinwa-troefkaart Storm het meest indrukwekkende jaar uit zijn carrière af. Opvallend: net als heel wat medekandidaten uit dit lijstje, kan je de West-Vlaming gerust een laatbloeier noemen. Ook hij heeft inmiddels al 27 lentes gezien. Over heel het kalenderjaar 2021 maakte geen Belg meer doelpunten op profniveau, straf! Nog voor februari 2022 voorbij was, had hij er alweer vier toegevoegd aan zijn totaal. Jammer genoeg voor KV stokte de motor daar. Benieuwd of Storm deze zomer zijn kans nog eens waagt aan de Belgische top. Of wenkt het buitenland?